ITPP2/443-446/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów na rzecz podróżnych - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku i zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów na rzecz podróżnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży obuwia. W ramach działalności dokonuje zwrotu podatku od towarów i usług od towarów nabytych przez podróżnych obcokrajowców, tzw. TAX FREE. W dniu 10 marca 2011 r. podróżny obcokrajowiec przedłożył dokument TAX FREE potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych Litwy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy potwierdzony w ten sposób przez Urząd Celny Litwy dokument, może być podstawą zwrotu VAT podróżnemu i zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany wyżej sposób potwierdzenia dokumentu TAX FREE stanowi podstawę dokonania zwrotu podatku od towarów i usług i zastosowania 0% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż wniosek dotyczący stanu faktycznego złożono w marcu 2011 r., oceny prawnej stanowiska Spółki dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący w tym okresie.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, zwane dalej "podróżnymi" mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W ust. 2 ww. artykułu zastrzeżono, iż miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Według art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

W myśl ust. 2 tego artykułu, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy "sprzedawca" dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Według ust. 5 ww. artykułu, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub w punktach zwrotu VAT przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Wspólnoty nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Stosownie do dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy dostawie towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez urząd celny stemplem zaopatrzonym w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1.

Urząd celny potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość (art. 128 ust. 3 ustawy).

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Wspólnoty towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4 ustawy).

W przypadku, gdy podróżny opuszcza terytorium Wspólnoty z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Wspólnoty (art. 128 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem, że:

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 130 ust. 1 ustawy, w dniu 26 kwietnia 2004 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (Dz. U. Nr 88, poz. 838). Przepis § 1 pkt 3 rozporządzenia określa, że załącznik nr 3 do rozporządzenia określa wzór stempla potwierdzającego wywóz towaru z terytorium Wspólnoty, na dokumencie będącym podstawą do zwrotu podróżnym podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach działalności dokonuje zwrotu podatku od towarów i usług od towarów nabytych przez podróżnych obcokrajowców, tzw. TAX FREE. W dniu 10 marca 2011 r. podróżny obcokrajowiec przedłożył dokument TAX FREE opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych Litwy, potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Należy podkreślić, iż w opisanej sytuacji nie znajduje zastosowania ww. rozporządzenie Ministra Finansów w części dotyczącej stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia. Powyższe rozporządzenie, w części dotyczącej załącznika nr 3 (wzór stempla...) znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy towar jest wywożony poza terytorium Wspólnoty z terytorium Polski i administracja RP ten stempel przystawia (art. 128 ust. 2 ustawy). W przedmiotowej sprawie fakt taki nie ma miejsca. Towar został wywieziony poza terytorium Wspólnoty, z kraju innego niż Polska (Litwa) i w tym przypadku zastosowanie mają przepisy administracji litewskiej dotyczące wzoru stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, gdyż ta administracja stempel przystawia.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty znajdujący się na dokumencie TAX FREE wystawionym przez Spółkę, spełnia wymogi stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty obowiązującego w administracji litewskiej, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 128 ust. 5 ustawy a opisany wyżej sposób potwierdzenia dokumentu TAX FREE, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach, stanowi podstawę dokonania zwrotu podatku od towarów i usług i zastosowania 0% stawki podatku.

Końcowo wskazać należy, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, modyfikująca m.in. ww. przepisy dotyczące zwrotu podatku podróżnym.

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. rozpoczęło również obowiązywać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. Nr 68, poz. 361).

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy. Ewentualna ocena tychże dowodów może być przeprowadzona w toku postępowania prowadzonego przez właściwy organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.