ITPP2/443-441/10/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 11 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniach 14 czerwca 2010 r., 12 i 20 lipca 2010 r. (daty wpływu) oraz 26 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku pawilonu handlowego i budynku gospodarczego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym są posadowione - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 14 czerwca oraz 12, 20 i 26 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku pawilonu handlowego i budynku gospodarczego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym są posadowione.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19 sierpnia 1993 r. aktem notarialnym zawarto umowę leasingu, pomiędzy Skarbem Państwa a Spółką, która dotyczyła oddania do odpłatnego korzystania z mienia należącego do Skarbu państwa, pozostającego do dnia 31 lipca 1992 r. w dyspozycji innego przedsiębiorstwa. Przedmiotem umowy są wszystkie składniki materialne i niematerialne przejmowanego przedsiębiorstwa, które stanowią integralną część zawartej umowy. W skład mienia wchodzą:

* środki trwałe nieruchome (pawilon handlowy i budynek gospodarczy),

* środki trwałe ruchome,

* wartości niematerialne,

* wieczyste użytkowanie gruntów.

Umowa została zawarta na czas oznaczony od dnia 1 lipca 1993 r. do 30 czerwca 2003 r. tj. na 10 lat. Wartość przedmiotu umowy strony uzgodniły na kwotę 108.000 zł. Zgodnie z umową, za korzystanie z przedmiotu umowy, Spółka wnosiła do Skarbu Państwa opłaty kapitałowe rat kwartalnych w wysokościach określonych w umowie wraz z odsetkami oraz opłaty dodatkowe wynikające z zawartej umowy. Przez cały okres trwania umowy Spółka nie otrzymywała faktur ani rachunków. W 2001 r., w uzgodnieniu z Ministerstwem Skarbu Państwa, zapłaciła jednorazowo pozostałą ratę kapitałową wraz z dodatkowymi opłatami - pozostałą część zadłużenia wynikającą z umowy. Aktem notarialnym z dnia 9 października 2001 r. przeniesiono własność przedsiębiorstwa na rzecz Spółki. Z tytułu przeniesienia własności nie była wystawiona faktura, zatem Spółka nie miała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług. Z tytułu wieczystego użytkowania gruntu wnoszone były i są nadal opłaty do Starostwa Powiatowego, w wysokości określonej przez Starostwo. Kwoty te są wnoszone bez podatku, a więc podatek nie jest odliczany. W latach 2005 i 2006 Spółka otrzymywała faktury za użytkowanie wieczyste gruntów, które obejmowały podatek od towarów i usług, który był odliczany. W 2007 r. Spółka otrzymała faktury korygujące dotyczące wspomnianego okresu. W deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2007 r. ujęto otrzymane korekty, zmniejszając tym samym podatek naliczony. Reasumując, za cały okres wnoszenia opłat za wieczyste użytkowanie gruntów nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W 1999 r. nastąpiło zwiększenie wartości środka trwałego (pawilonu handlowego) o koszt adaptacji części pomieszczenia na własną kotłownię. Koszt poniesionej modernizacji przekroczył 30% wartości obiektu. Od poniesionych kosztów związanych z modernizacją odliczony został podatek naliczony. Działalność gospodarcza prowadzona w tych obiektach (sprzedaż i naprawa pojazdów mechanicznych), od dnia wprowadzenia ustawy o podatku od towarów i usług, objęta jest 22% podatkiem, z wyjątkiem sporadycznej sprzedaży zwolnionej (pośrednictwo ubezpieczeniowo-kredytowe).

Budynek gospodarczy, po przejęciu przez Spółkę, został przeznaczony i zaadaptowany na sklep z częściami do pojazdów mechanicznych. Adaptacja polegała na wstawieniu lad i regałów. Poniesione nakłady z tego tytułu nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu. Zapłata za tę część nieruchomości była pobrana na podstawie umowy o oddanie do odpłatnego użytkowania i podobnie jak w przypadku pawilonu handlowego nie dokonywano odliczenia podatku.

Budynek gospodarczy - tak figuruje w ewidencji środków trwałych od chwili przejęcia przez Spółkę był i jest użytkowany jedynie przez nią. W obiekcie tym nie dokonano żadnej modernizacji, która zwiększyłaby wartość środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyższa transakcja będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a, 10b oraz art. 43 ust. 7a, Spółka może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, z którego wynika, że zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz w sytuacji gdy ponosił wydatki na ulepszenie w kwocie przekraczającej 30% wartości początkowej obiektu, które w stanie ulepszonym były wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. W myśl art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów, dlatego też grunty także podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za towary, w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Dostawę towarów stanowi również zbycie praw o których mowa w pkt 5 i 6 (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy, art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków mającym prawo skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na mocy § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części sa zwolnione od podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że od dnia 1 lipca 1993 r. Spółka użytkowała w prowadzonej działalności, na podstawie umowy leasingu zawartej ze Skarbem Państwa, pawilon handlowy i budynek gospodarczy. W związku z ww. leasingiem nie otrzymywała ani faktur, ani rachunków. W 1999 r. poniosła wydatki na ulepszenie pawilonu handlowego, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej, a podatek naliczony z tego tytułu został odliczony. W dniu 9 października 2001 r. przeniesiono własność ww. obiektów na rzecz Spółki, po wcześniejszej spłacie wszystkich zobowiązań w stosunku do Skarbu Państwa. Przeniesienia własności również nie udokumentowano fakturą, ani rachunkiem. W stosunku do budynku gospodarczego Spółka nie ponosiła żadnych wydatków, które zwiększyłyby jego wartość początkową. Oba obiekty mające być przedmiotem sprzedaży nie były przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu (sprzedaż, najem, dzierżawa), lecz wykorzystywane były do prowadzenia działalności gospodarczej (sprzedaż i naprawa pojazdów mechanicznych, sprzedaż części samochodowych). Obciążenie opłatami z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są pawilon handlowy i budynek gospodarczy w latach 2005 i 2006 dokumentowane były fakturami zawierającymi podatek od towarów i usług., jednakże w lipcu 2007 r. Spółka otrzymała korekty tych faktur, w związku z czym dokonała korekty deklaracji VAT-7. W efekcie również w przypadku wieczystego użytkowania gruntu podatek naliczony nie wystąpił.

Okoliczności planowanej dostawy wskazane w opisie zdarzenia przyszłego wskazują, że dostawa pawilonu handlowego będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ale będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a okres wykorzystywania do czynności opodatkowanych wynosi ponad pięć lat, od chwili ulepszenia, którego wartość przekroczyła 30% wartości początkowej tego budynku. Treść wniosku wskazuje, że również dostawa budynku gospodarczego będzie zwolniona od podatku. W konsekwencji zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym są posadowione ww. budynki, będzie także zwolnione od podatku na podstawie § 12 ust. 1 pkt 11 wskazanego wyżej rozporządzenia.

Biorą pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie, stanowisko Spółki, zgodnie z którym podstawą zwolnienia sprzedaży gruntu, na którym są posadowione przedmiotowe obiekty będzie art. 29 ust. 5 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe. Na marginesie należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera wskazanego przez Spółkę art. 43 ust. 1 pkt 10b.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstaw 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.