ITPP2/443-423a/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 r. (data wpływu 7 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 lipca 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych w 2009 r. na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku - jest prawidłowe.

W dniu 7 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych w 2009 r. na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu sfinansowania bieżącej działalności, zaciągała w 2009 r. pożyczki pieniężne od zagranicznych podmiotów z grupy kapitałowej, których siedziby znajdowały się w Holandii oraz w Szwajcarii. Pożyczkodawcy nie byli udziałowcami Spółki i nie prowadzili działalności jako pośrednicy banku ani jako inne instytucje finansowe. Do ich statutowej działalności nie należała także działalność finansowa. Wynagrodzenie stanowiły odsetki ustalone na podstawie zawartych umów pożyczki. Podmioty udzielające pożyczek były podatnikami nie posiadającymi siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczki udzielone Spółce przez pożyczkodawców podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu nabycia usług pośrednictwa finansowego i podlegają zwolnieniu od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usługi zawartą w ww. ustawie, gdyż można zidentyfikować beneficjenta usługi, jakim jest pożyczkobiorca korzystający z udostępnionego kapitału przez określony czas oraz świadczącego usługę, czyli pożyczkodawcę, który osiąga korzyść w postaci odsetek od udostępnionego kapitału. W opinii Spółki pożyczki udzielane przez pożyczkodawców, bez względu na fakt, iż działalność finansowa nie stanowi ich podstawowej działalności, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu. Zdaniem Spółki powołującej treść art. 27 ust. 1, ust. 3 pkt 2 i ust. 4 pkt 4 ustawy, miejscem opodatkowania przedmiotowych transakcji była Polska. Cytując art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz powołując się na poz. 3 załącznika nr 4 do ww. ustawy, wskazała, że opisane transakcje należy zakwalifikować jako usługi pośrednictwa finansowego. W Jej ocenie do rozliczenia podatku z tytułu przedmiotowych pożyczek zobowiązana była Spółka jako podatnik - na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 ustawy, jednakże transakcje te podlegały zwolnieniu od podatku. Końcowo wskazała, że przedstawione stanowisko potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, w tym m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 października 2009 r. nr ITPP1/443-652/09/IK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że ze względu na fakt, iż wniosek dotyczy stanu faktycznego, który miał miejsce w 2009 r., powołano przepisy prawne obowiązujące do dnia 31 grudnia 2009 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Na mocy ust. 3 tegoż artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z ust. 4 powyższego artykułu, w przypadkach wymienionych w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Przez import usług - w myśl art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca ustanowił inne niż wynikające z ww. zasady ustalania miejsca świadczenia usług.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust. 4 pkt 4 powołanego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie w odniesieniu do niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 3, wskazane zostały usługi pośrednictwa finansowego - PKWiU sekcja J ex (65-67) - z wyłączeniem:

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, w 2009 r. w celu sfinansowania bieżącej działalności Spółka zaciągnęła pożyczki pieniężne od zagranicznych podmiotów mających siedziby w Holandii oraz Szwajcarii. Pożyczkodawcy nie posiadali siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności, ani stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z tym, iż usługi polegające na udzielaniu pożyczek mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, miała do nich zastosowanie regulacja zawarta w ust. 3 powołanego artykułu przenosząca miejsce ich świadczenia i opodatkowania na kraj nabywcy. Zatem w świetle ww. regulacji prawnych świadczone w 2009 r. na rzecz Spółki przedmiotowe usługi podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Z powołanych regulacji zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w sytuacji, gdy usługodawca nie posiadał siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, zobowiązanym do rozliczenia podatku był usługobiorca, czyli Spółka.

Wobec powyższego - o ile przedmiotowe usługi były usługami sklasyfikowanymi w sekcji J (65-67) jako usługi w zakresie pośrednictwa finansowego i nie mieściły się w wyjątkach wskazanych w poz. nr 3 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług - korzystały ze zwolnienia od podatku.

Należy podkreślić, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji statystycznej usług. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowego sklasyfikowania usługi polegającej na rozłożeniu na raty należności, Wnioskodawca może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych w przyszłości na rzecz Spółki usług polegających na udzielaniu pożyczek i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku dokonano w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-423b/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.