ITPP2/443-413/08/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 9 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika z tytułu dostawy działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika z tytułu dostawy działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan rolnikiem i prowadzi od 1986 r. gospodarstwo rolne, które otrzymał w drodze darowizny od rodziców. W 2007 r. Gmina uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przeznaczając część gruntów z posiadanego przez Pana gospodarstwa rolnego (około 6 ha) pod budownictwo mieszkaniowe, letniskowe, usługowe, drogi, ciągi piesze itp. Do chwili obecnej, sprzedał Pan 6 działek, opodatkowując je podatkiem od towarów i usług, ponieważ interpretację taką w 2007 r. wydał Urząd Skarbowy w C. Wskazał Pan, iż nie dokonywał czynności reklamowych dotyczących zbycia przedmiotowych nieruchomości. Z działalności rolniczej nadal utrzymuje siebie i rodzinę (żonę oraz 3 dzieci). Zamierza zachować dla siebie i dzieci kilka działek, natomiast w stosunku do pozostałych nie będzie wykonywał żadnych dodatkowych czynności celem ich zbycia. Wskazał Pan, iż w świetle ostatnich wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. i W. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w W. nasunęły się wątpliwości, co do zasadności opodatkowania tych działek.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zbywane grunty (działki) nie były zabudowane. Uprzednio, były wykorzystywane w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyjaśnił Pan, iż działki zbywane były na rzecz różnych kontrahentów. Rada Gminy uchwaliła zmianę planu zagospodarowania przestrzennego, a czynności z tym związane Gmina zleciła odpowiednim firmom (planistycznym, urbanistycznym itp.). Jedynie na Pana wniosek, dokonano podziału geodezyjnego i wytyczenia poszczególnych działek przez geodetę. Wskazał Pan, iż grunty nie są uzbrojone w media i zostały wydzielone z gospodarstwa rolnego, które nadal Pan prowadzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* Czy z tytułu dostawy działek budowlanych, które wcześniej były częścią gospodarstwa rolnego staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Pana, działki stanowią majątek osobisty i nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto nie są one związane z działalności gospodarczą, której Pan nie prowadzi. Według Pana, sprzedaż działek nie ma charakteru handlowego, bowiem podatnikiem byłby podmiot, który jest handlowcem i wykonuje te czynności częstotliwie (albo z takim zamiarem). Okoliczność, że wykonuje Pan czynność wymienioną w art. 5 ust. 1 ustawy (m.in. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do opodatkowania podatkiem od towar usług, bowiem musiałby Pan działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwalnia się od podatku od towarów i usług - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego zauważyć należy, iż aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać czynności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, w sposób jednorazowy, jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania tych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawierają definicji pojęcia "zamiar". W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było prowadzenie działalności gospodarczej. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując dane czynności. Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Zatem dostawę towarów lub świadczenie usług uznaje się za działalność gospodarczą, jeżeli w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie (częstotliwie). Przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego, wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że przedmiotowe działki stanowiły grunty rolne, służące działalności gospodarczej, która zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, obejmuje również działalność rolników.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 ^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa.

Stąd też, biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Nie można zatem uznać posiadanego przez Pana gospodarstwa rolnego za majątek osobisty, gdyż jest to mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana, jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą. W złożonym wniosku nie wskazano, aby opisane grunty służyły wyłącznie do zaspokajania potrzeb osobistych, ponieważ związane są z prowadzoną działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, z której utrzymuje - jak wskazał Pan - siebie i rodzinę.

Nie sposób także zgodzić się z argumentacją Pana, iż sprzedaż działek budowlanych wydzielonych z gospodarstwa rolnego nie jest związana z działalnością gospodarczą, ponieważ wykorzystywane one były w działalności rolniczej (działalności uznanej za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - art. 15 ust. 2 ustawy), a sprzedaż gruntów wykorzystywanych w tym celu należy traktować jako sprzedaż części warsztatu produkcyjnego.

Okoliczność podziału nieruchomości gruntowej, z której sprzedano już 6 działek różnym kontrahentom świadczy o tym, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany (kilka transakcji) i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych. Stąd też podjęcie takich czynności przesądza o tym, że można mówić o działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, a dokonujący tych czynności uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy także, że podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów (art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług). W przypadku gdy podatnik dokona dostawy działek, to z chwilą dokonania sprzedaży pierwszej działki stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, iż tut. organ podatkowy nie może ustosunkować się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. i W. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w W., ponieważ nie podano sygnatur, ani dat tych rozstrzygnięć.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.