ITPP2/443-387/13/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-387/13/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2013 r. (data wpływu 23 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 17 lipca i 7 sierpnia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania materiałów konferencyjnych, kongresowych i pokongresowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 17 lipca i 7 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania materiałów konferencyjnych, kongresowych i pokongresowych.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

I. Akademia, wydzielona finansowo i organizacyjnie niepubliczna placówka oświatowa fundacji - Instytutu, realizując swoje cele statutowe, organizuje specjalistyczne konferencje i kongresy dotyczące szeroko rozumianej problematyki gospodarczo-finansowej. Są to m.in. cyklicznie odbywające się konferencje i kongresy:

* "Z.",

* "I.",

* "F.",

* "R.

* "K.",

* ".C.",

* ".B."

oraz konferencje jednorazowe, będące odpowiedzią na potrzebę debaty i dyskusji na najbardziej aktualne i istotne tematy np. "P.". Realizując konferencje i kongresy Akademia świadczy usługi dwojakiego rodzaju: organizacja konferencji/kongresu - na rzecz uczestników oraz usługi promocyjne na rzecz partnerów.

Udział w konferencjach i kongresach jest płatny lub bezpłatny. Źródłem finansowania konferencji i kongresów są: środki od partnerów na podstawie umów sponsorskich lub/i odpłatność uczestników. Wynagrodzenie otrzymane od sponsora oraz zapłaty uczestników za udział w konferencjach i kongresach potwierdzane są fakturami, z zastosowaniem podstawowej stawki VAT. Akademia przekazuje uczestnikom konferencji i kongresów, bez dodatkowych opłat, wydrukowane lub powielone we własnym zakresie materiały konferencyjne/kongresowe zawierające:

* tytuł imprezy,

* informacje o składzie Rady Programowej Konferencji/Kongresu,

* szczegółowy program konferencji/kongresu,

* notki biograficzne kluczowych ekspertów, występujących podczas konferencji/kongresu,

* informacje o patronatach honorowych konferencji/kongresu,

* informacje o partnerach konferencji/kongresu zgodnie z zawartymi umowami z partnerami,

* informacje o partnerach medialnych konferencji/kongresu zgodnie z zawartymi umowami,

* miejsce na notatki podczas konferencji/kongresu.

W przypadku odpłatnego świadczenia usługi "konferencja/kongres" koszty wyżej opisanych materiałów konferencyjnych i kongresowych jest wkalkulowana w cenę usługi "konferencja lub kongres", gdyż jest elementem (częścią składową) świadczonej usługi, a materiały i usługi nabyte do wytworzenia materiałów konferencyjnych i kongresowych należy uznać za materiały i usługi nabyte w celu świadczenia tych usług.

W przypadku gdy usługa "konferencyjna/kongres" świadczona jest nieodpłatnie dla uczestnika, a źródłem jej finansowania są środki od partnerów na podstawie umów sponsorskich, koszt materiałów jest elementem ww. usługi świadczonej nieodpłatnie na rzecz uczestników konferencji lub kongresu. Usługa jest świadczona nieodpłatnie na rzecz uczestników, ale jest świadczeniem ściśle związanym z działalnością gospodarczą Akademii (wykonywana jest w celu świadczenia odpłatnych usług promocyjnych na rzecz partnerów tych "imprez") - ma tu a contrario zastosowanie przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

II. Akademia, wydzielona finansowo i organizacyjnie niepubliczna placówka oświatowa fundacji - Instytutu, realizując swoje cele statutowe, organizuje corocznie Europejski Kongres Finansowy (kongres), który składa się z dwóch integralnie powiązanych ze sobą elementów:

* dyskusji i debat prowadzonych podczas kongresu,

* rekomendacji kongresu, które są rezultatem pracy Rady Programowej Kongresu oraz wynikiem debat i dyskusji odbywających się podczas kongresu, a także wypracowywanych podczas specjalistycznych konferencji organizowanych przez Akademię. Rekomendacje te są przedstawiane na zakończenie obrad kongresu oraz upowszechniane po jego zakończeniu wśród uczestników i innych interesariuszy, którymi są przede wszystkim przedstawiciele rządu, parlamentarzyści, eurodeputowani, przedstawiciele instytucji regulacyjnych i nadzorczych, samorządowcy oraz media. Rekomendacje proponują praktyczne rozwiązania w obszarach kluczowych dla rozwoju gospodarki Unii Europejskiej i Polski. Są tworzone pro publico bono, dla dobrze i profesjonalnie pojętego dobra Polski i Europy. Celem rekomendacji jest m.in. wspieranie wzrostu bezpieczeństwa finansowego oraz doskonalenie mechanizmów finansowania procesów inwestycyjnych w obszarach kluczowych dla rozwoju gospodarki Unii Europejskiej i Polski.

Ad. II.A.

Realizując Europejski Kongres Finansowy Akademia świadczy usługi dwojakiego rodzaju: organizacja kongresu - na rzecz uczestników oraz usługi promocyjne - na rzecz partnerów.

Udział w ww. kongresie jest płatny. Źródłem jego finansowania są: środki od partnerów na podstawie umów sponsorskich i odpłatność uczestników. Wynagrodzenie otrzymane od sponsora oraz zapłaty uczestników za udział w kongresie potwierdzane są fakturami, z zastosowaniem podstawowej stawki VAT.

Akademia przekazuje uczestnikom kongresu, bez dodatkowych opłat, wydrukowany "P." zawierający:

* merytoryczne tło kongresu,

* informacje o składzie Komitetu Honorowego Kongresu i Rady Programowej Kongresu,

* szczegółowy program kongresu wraz z opisem kontekstu poszczególnych debat i dyskusji, nazwiskami i afiliacjami kluczowych ekspertów i moderatorów,

* informacje o patronatach honorowych kongresu,

* informacje o współorganizatorach i partnerach kongresu zgodnie z zawartymi umowami ze współorganizatorami i partnerami,

* informacje o partnerach medialnych kongresu zgodnie z zawartymi umowami.

Koszty wyżej opisanego materiału kongresowego "P." jest wkalkulowany w cenę usługi Europejski Kongres Finansowy, gdyż jest to element (część składowa) świadczonej usługi, a materiały i usługi nabyte do jego wytworzenia należy uznać za materiały i usługi nabyte w celu świadczenia tych usług.

Ad. II.B.

Rekomendacje Europejskiego Kongresu Finansowego po ich ogłoszeniu podczas kongresu, są wydrukowane w formie materiału pokongresowego, stanowiącego upowszechnienie oraz utrwalenie dorobku merytorycznego i rezultatów kongresu. Broszura ta zawiera:

* informacje o składzie Komitetu Honorowego Kongresu, Rady Programowej Kongresu i Komitetów Sterujących poszczególnych debat/bloków tematycznych,

* merytoryczne tło kongresu,

* podsumowanie kongresu,

* spis bloków tematycznych i debat kongresu,

* rekomendacje kongresu wraz z uzasadnieniami,

* informacje o patronatach honorowych kongresu,

* informacje o współorganizatorach i partnerach kongresu zgodnie z zawartymi umowami ze współorganizatorami i partnerami,

* informacje o partnerach medialnych kongresu zgodnie z zawartymi umowami,

* statystyki i galerię kongresu.

Wydrukowane materiały pokongresowe przekazywane są:

* współorganizatorom i partnerom kongresu, zgodnie z zawartymi z nimi umowami,

* innym interesariuszom Rekomendacji Europejskiego Kongresu Finansowego, przede wszystkim przedstawicielom rządu (KPRM, ministerstwa), parlamentarzystom, eurodeputowanym, przedstawicielom Komisji Europejskiej, przedstawicielom krajowych i europejskich/unijnych instytucji regulacyjnych i nadzorczych, samorządowcom, przedstawicielom mediów.

Przekazanie wydrukowanych materiałów pokongresowych, zawierających rekomendacje, interesariuszom nie uczestniczącym w kongresie jest realizacją celów statutowych fundacji oraz wsparciem działań adresatów w obszarach stanowiących zakresy ich odpowiedzialności. Rekomendacje Europejskiego Kongresu Finansowego proponują praktyczne rozwiązania w obszarach kluczowych dla rozwoju gospodarki Unii Europejskiej i Polski. Są tworzone pro publico bono, dla dobrze i profesjonalnie pojętego dobra Polski i Europy. Celem rekomendacji jest m.in. wspieranie wzrostu bezpieczeństwa finansowego oraz doskonalenie mechanizmów finansowania procesów inwestycyjnych w obszarach kluczowych dla rozwoju gospodarki Unii Europejskiej i Polski.

Intencją Instytutu nie jest użycie ww. materiałów pokongresowych ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby odbiorcy. Materiały te stanowią zachętę do zapoznania się z dorobkiem merytorycznym Europejskiego Kongresu Finansowego. Nie posiadają zatem, w opinii Instytutu, wartości użytkowej dla odbiorcy, bowiem nie skutkują zaspokojeniem jakiejkolwiek jego potrzeby.

W związku z powyższym, w uzupełnieniach wniosku, zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie materiałów konferencyjnych/kongresowych, bez dodatkowej opłaty wnoszonej przez uczestników, w sytuacji opisanej w punkcie I stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. i w związku z tym, czy czynność przekazania ww. materiałów, bez dodatkowej opłaty, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy przekazanie materiału kongresu, bez dodatkowej opłaty wnoszonej przez uczestników, w sytuacji opisanej w punkcie II.A stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. i w związku z tym, czy czynność przekazania ww. materiału, bez dodatkowej opłaty, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

3. Czy przekazanie materiałów pokongresowych, bez dodatkowej opłaty, w sytuacji opisanej w punkcie II.B stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. i w związku z tym czy czynność przekazania ww. materiałów, bez dodatkowej opłaty, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z sytuacją opisaną w punkcie I, przekazanie przez niepubliczną placówkę oświatową Akademię działającą w ramach fundacji uczestnikom konferencji/kongresów drukowanych materiałów konferencyjnych/kongresowych bez dodatkowej opłaty, nie będzie stanowiło dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. Instytut uważa, że wydanie ww. materiałów stanowi element usługi świadczonej przez niego na rzecz uczestników jaką jest konferencja/kongres. Materiały te zostały sfinansowane ze środków od partnerów na podstawie umów sponsorskich lub/i z odpłatności uczestników za udział w konferencji/kongresie. Instytut ponownie wskazał, że koszt materiałów konferencyjnych i kongresowych w opisanej wyżej sytuacji jest wkalkulowany w cenę usługi "konferencja lub kongres", gdyż jest elementem (część składowa) świadczonej usługi, a materiały i usługi nabyte do wytworzenia tych materiałów należy uznać za materiały i usługi nabyte w celu świadczenia tych usług. W przypadku gdy usługa "konferencyjna/kongres" świadczona jest nieodpłatnie dla uczestnika, a źródłem jej finansowania są środki od partnerów na podstawie umów sponsorskich, koszt materiałów jest elementem ww. usługi świadczonej nieodpłatnie na rzecz uczestników konferencji lub kongresu. Usługa jest świadczona nieodpłatnie na rzecz uczestników, ale jest świadczeniem ściśle związanym z działalnością gospodarczą Akademii (wykonywana jest w celu świadczenia odpłatnych usług promocyjnych na rzecz partnerów tych "imprez") - ma tu a contrario zastosowanie przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy. W związku z tym przekazanie materiałów konferencyjnych/kongresowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Instytutu, odnoszącego się do drugiego pytania, przekazanie przez niepubliczną placówkę oświatową Akademię działającą w ramach fundacji uczestnikom Europejskiego Kongresu Finansowego drukowanego materiału kongresu bez dodatkowej opłaty, nie będzie stanowiło dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. Instytut uważa, że wydanie ww. materiału stanowi element usługi świadczonej na rzecz uczestników jaką jest Europejski Kongres Finansowy. Materiał ten został sfinansowany ze środków od partnerów na podstawie umów sponsorskich i z odpłatności uczestników za udział w kongresie. Instytut ponownie wskazał, że koszt materiałów konferencyjnych i kongresowych w opisanym wyżej stanie jest wkalkulowany w cenę usługi konferencja/kongres, gdyż jest to element (część składowa) świadczonej usługi, a materiały i usługi nabyte do wytworzenia tych materiałów należy uznać za materiały i usługi nabyte w celu świadczenia tych usług. W związku z tym przekazanie materiału kongresu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Instytutu, odnoszącego się do trzeciego pytania, nieodpłatne przekazanie przez niepubliczną placówkę oświatową Akademię działającą w ramach fundacji osobom niebędącym uczestnikami kongresu interesariuszom Rekomendacji Europejskiego Kongresu Finansowego, przede wszystkim przedstawicielom rządu, parlamentarzystom, eurodeputowanym, przedstawicielom Komisji Europejskiej, przedstawicielom krajowych i europejskich/unijnych instytucji regulacyjnych i nadzorczych, samorządowcom, przedstawicielom mediów, drukowanych materiałów pokongresowych, nie będzie stanowiło dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2 powołanej ustawy wg stanu od dnia 1 kwietnia 2013 r. Instytut uważa, że wydanie ww. materiałów zgodne z powyższym opisem sytuacji jest aktywnością wynikającą bezpośrednio z celu statutowego fundacji, jakim jest działalność naukowa i oświatowa służąca rozwojowi gospodarki rynkowej oraz stanowi wsparcie działań przedstawicieli rządu, parlamentarzystów, eurodeputowanych, przedstawicieli Komisji Europejskiej, przedstawicieli krajowych i europejskich/unijnych instytucji regulacyjnych i nadzorczych, samorządowców, przedstawicieli mediów w obszarach stanowiących zakresy ich odpowiedzialności. Instytut stwierdził, że materiały pokonferencyjne zgodnie z powyższym opisem stanowią zachętę do zapoznania się z dorobkiem merytorycznym Europejskiego Kongresu Finansowego. Ponownie wskazał, że ponieważ Jego intencją nie jest użycie ww. materiałów ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby odbiorcy, w opinii Instytutu, nie posiadają zatem wartości użytkowej dla odbiorcy, bowiem nie skutkują zaspokojeniem jakiejkolwiek jego potrzeby. W związku z tym przekazanie materiału pokongresowego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W tym miejscu wskazać należy, że dla celów podatkowych - co do zasady - złożone działania podatnika traktowane są jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość. Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Natomiast zgodnie z orzeczeniem Trybunału w sprawie C-321/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg, o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji.

Aby móc uznać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej.

Stosownie do zapisu art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Na podstawie ust. 4 powołanego artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonywać ich opodatkowania).

Przy badaniu, czy czynność nieodpłatnego przekazania towaru w ogóle podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy w pierwszej kolejności ustalić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), tj. nie zaspokajałby potrzeb nabywcy, to wówczas jego przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że opisane w punkcie I i II.A zdarzenia przyszłego czynności przekazania drukowanych materiałów konferencyjnych/kongresowych uczestnikom tych konferencji/kongresów oraz drukowanego materiału kongresu uczestnikom Europejskiego Kongresu Finansowego, bez dodatkowej opłaty, jako że wydanie ww. materiałów będzie elementem usług świadczonych na rzecz uczestników, nie będą stanowiły dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym samo przekazanie tych materiałów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Również czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz innych niż uczestnicy kongresu podmiotów, drukowanych materiałów pokongresowych wymienionych w punkcie II.B opisu zdarzenia przyszłego, jako że nie będą posiadały wartości użytkowej (konsumpcyjnej) dla odbiorców, nie będą stanowiły dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl