ITPP2/443-371/11/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-371/11/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu, w którym należy dokonać obniżenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w związku z otrzymaniem faktur korygujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu, w którym należy dokonać obniżenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w związku z otrzymaniem faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest firmą prowadzącą działalność handlową w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży obuwia, sprowadzonego m.in. z krajów Unii Europejskiej. Kontrahenci zagraniczni w przypadku uznanych reklamacji, zwróconych towarów, czy dopuszczalnych rabatów, wystawiają Spółce faktury korygujące (noty kredytowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W rozliczeniu za jaki miesiąc powinno nastąpić obniżenie wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżenie wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w sytuacji, gdy jest ono skutkiem uznanej reklamacji, udzielonego rabatu, czy zwrotu towarów, powinno nastąpić w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymano fakturę korygującą (notę kredytową).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (ust. 7 ww. artykułu).

Stosownie do postanowień art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Z treści ust. 2 powołanego wyżej artykułu wynika, że podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2.

wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przy ustaleniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl ust. 4a ww. artykułu, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Stosownie do postanowień art. 29 ust. 4b, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się m.in. w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;

Zgodnie z brzmieniem ust. 4c ww. artykułu, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zauważyć należy, iż cytowane wyżej przepisy art. 29 ust. 4a-4c ustawy o podatku od towarów i usług odnoszą się do zmniejszenia podstawy opodatkowania określonej w fakturze wystawionej w przypadku, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy, tj. w przypadku sprzedaży, przez którą, zgodnie z postanowieniami art. 2 pkt 22 ww. ustawy, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnatrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem przepisy te nie mają zastosowania do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż czynność ta nie została objęta zakresem pojęcia sprzedaż.

W konsekwencji, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie ma również zastosowania przepis art. 86 ust. 10a ww. ustawy, który stanowi, iż w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania, od 1 kwietnia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z ust. 2 ww. paragrafu, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Na podstawie § 13 ust. 1-5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

W myśl § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1.

czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Zgodnie z ust. 2 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Brzmienie powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż korektę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy udokumentować fakturą wewnętrzną korygującą. Wystawienie faktury wewnętrznej powinno nastąpić w oparciu o dokument sporządzony przez dostawcę towarów, który potwierdza istnienie okoliczności stanowiącej podstawę do korekty rozliczenia.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest firmą prowadzącą działalność handlową w zakresie sprzedaży obuwia, sprowadzonego m.in. z krajów Unii Europejskiej. W przypadku uznanych reklamacji, zwróconych towarów, czy też dopuszczalnych rabatów, kontrahenci zagraniczni wystawiają Spółce faktury korygujące (noty kredytowe).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów wskazać należy, iż wprawdzie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost, w którym momencie podatnik powinien dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tym niemniej sposób rozliczenia faktury korygującej uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały jej wystawienie. Należy stwierdzić, iż wszystkie wskazane przez Spółkę przyczyny obniżenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wskazują, że będą skutkiem czynności, które nastąpią po wystawieniu faktury pierwotnej.

Wobec powyższego zarówno w przypadku udzielenia rabatu, jak i uznania przez dostawcę unijnego reklamacji, Spółka winna dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzyma fakturę korygującą, dokumentującą to obniżenie. Natomiast w przypadku, gdy dokonania przez Spółkę zwrotu towarów, obniżenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego, powinno nastąpić w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano tego zwrotu.

Wskazać należy, iż dla celów dowodowych, Spółka powinna posiadać odpowiednie dokumenty, potwierdzające fakt wyrażenia przez kontrahenta zgody na zwrot towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl