ITPP2/443-366/12/17-S/RS - Wyłączenie z opodatkowania czynności wykonywanych przez zakład budżetowy na rzecz gminy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 735/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 25 września 2017 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 27 marca 2012 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wykonywanych przez zakład budżetowy na rzecz gminy - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wykonywanych przez zakład budżetowy na rzecz gminy.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 15 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPP2/443-366b/12/RS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15 czerwca 2012 r. znak: ITPP2/443-366b/12/RS wniósł pismem z dnia "3 listopada 2011 r." wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. znak: ITPP2/443W-46/12/AD stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15 czerwca 2012 r. znak: ITPP2/443-366b/12/RS złożył skargę z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 735/13 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 15 czerwca 2012 r. znak: ITPP2/443-366b/12/RS.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 735/13, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną z dnia 17 grudnia 2013 r. ITPP2/4441-25/12/RS/146/13 do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 264/14 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 25 września 2017 r. do tutejszego organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 735/13 uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyroku tym Sąd wskazał, że "W sytuacji natomiast, jaka jest przedmiotem analizy w tej sprawie, mimo takiego stopnia wyodrębnienia zakładu budżetowego ze struktury tworzącej go jednostki samorządowej, które pozwala na uznanie go za samodzielnego od tej jednostki podatnika VAT, realizacja zadań własnych tej jednostki przez jego zakład budżetowy nie tworzy pomiędzy tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie VAT."

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym Gminy, powołanym uchwałą Rady Miasta. Zgodnie z postanowieniami § 2 uchwały, przedmiotem działania Wnioskodawcy jest świadczenie usług komunalnych należących do zadań własnych Gminy w zakresie:

Finansowanie działalności w powyższym zakresie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odbywa się odpłatnie w ramach przyznanych do dyspozycji Wnioskodawcy środków budżetowych, uchwalonych w budżecie miasta na dany rok, które od strony formalno-prawnej przekazane zostają na podstawie zawartych porozumień pomiędzy Gminą i Zakładem, jak również z wpływów, które stanowią przychody własne, które przeznacza się w części na wydatki związane z utrzymaniem cmentarzy komunalnych oraz na koszty zatrudnienia pracowników administracji, nadzoru i inne. Źródłami przychodów Wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami § 4 powołanej uchwały Rady Miejskiej, są także:

Wymienione pozycje przychodów są odpowiednio sklasyfikowane zgodnie z PKWiU i opodatkowane przez Wnioskodawcę podatkiem od towarów i usług według obowiązujących stawek. Dotychczas Wnioskodawca wystawiał faktury VAT i obciążał podatkiem od towarów i usług również Gminę z tytułu wykonywania na jej rzecz czynności wchodzących w zakres zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego. Potwierdzane fakturami VAT czynności były realizowane bądź bezpośrednio przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem własnych środków osobowych i rzeczowych, bądź zlecane podmiotom trzecim. W przypadku przenoszenia na Gminę kosztów realizacji zadań przy wykorzystaniu podmiotów trzecich, zgodnie z zawartymi z Gminą porozumieniami, dolicza do wartości zakupionych usług kilkuprocentowe prowizje, które stanowią formę finansowania kosztów Jego funkcjonowania. Łączna wartość usługi podmiotu trzeciego i prowizji Wnioskodawcy kształtowała podstawę opodatkowania podatkiem, którym obciążana była Gmina. W przypadku realizacji zadań we własnym zakresie Wnioskodawca obciąża Gminę kwotami za wykonane czynności, określonymi z góry na podstawie zawartych porozumień. Kwoty te również zawierają podatek od towarów i usług. Wobec treści wydanych orzeczeń sądu administracyjnego zaistniała wątpliwość co do prawidłowości działania Wnioskodawcy i zasadności obciążania podatkiem od towarów i usług kwot przekazywanych przez Gminę z tytułu realizacji czynności będących przedmiotem zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, która w tym celu powołała Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano we wniosku następujące pytanie.

Czy realizowane przez Wnioskodawcę zadania własne tej jednostki samorządowej, stanowią wobec niej czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględnić należy, że jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych (wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 Tolsma, oraz wyrok z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie C-174/00 Krennemer Golf). W sytuacji, jaka jest przedmiotem analizy w tej sprawie, mimo takiego stopnia wyodrębnienia samorządowego zakładu budżetowego ze struktury tworzącej go jednostki samorządowej, które pozwala na uznanie go za samodzielnego od tej jednostki podatnika podatku od towarów i usług, realizacja zadań własnych tej jednostki przez zakład budżetowy nie tworzy pomiędzy tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. W takim bowiem przypadku zakład budżetowy nie wykonuje "usług komunalnych" na rzecz jednostki samorządowej, lecz działa w jej imieniu, jako wyodrębniona jednostka organizacyjna, wykonując jej zadania własne, co pozostaje poza przedmiotem regulacji art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wynika zatem z tego, że realizacja przez samorządowy zakład budżetowy zadań własnych tworzącej go jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej, nie stanowi świadczeń (usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) podlegających opodatkowaniu podatkiem pomiędzy tymi podmiotami, co nie wyklucza ich opodatkowania z tytułu ich odpłatnego świadczenia na rzecz podmiotów zewnętrznych (konsumentów czynności w zakresie gospodarki komunalnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.