ITPP2/443-361/14/EK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży zurbanizowanych terenów niezabudowanych, położonych na terenie miasta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest czynnym "płatnikiem" podatku VAT. W dniu 17 lutego 2014 r. sprzedał działki o numerach: 15/2, 19/7 i 15/7, będące zurbanizowanym terenem niezabudowanym, w miejscowości C. (według wypisu rejestru gruntów oraz mapy ewidencji gruntów i budynków). Działki te były zaliczone do środków trwałych. Na podstawie sporządzonej notarialnie umowy sprzedaży (repetytorium numer...) wystawił Pan fakturę VAT na sprzedaż ww. terenów, w której naliczył podatek w wysokości 23%. Z wyjaśnień dotyczących sprzedaży gruntów niezabudowanych wynika, że jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane (tekst jedn.: o charakterze rolnym, leśnym lub działek rekreacyjnych) korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja terenów budowlanych, obowiązująca od dnia 1 kwietnia 2013 r., została zawarta w art. 2 pkt 33 ww. ustawy, zgodnie z którym są to grunty przeznaczone pod zabudowę według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Działki, które Pan sprzedał, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, są zurbanizowanymi terenami niezabudowanymi z istniejącymi przyłączami wodno-kanalizacyjnymi i nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Do dnia dokonania ich sprzedaży nie wystąpił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy dokonana przez Pana jako czynnego "płatnika" podatku VAT sprzedaż zurbanizowanych terenów niezabudowanych, położonych na terenie miasta Cz., była zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie sprzedaży działek o numerach: 15/2, 19/7 i 15/7 stawką 23% było prawidłowe. Wskazał Pan, że sprzedane tereny nie mają charakteru rolnego, leśnego lub działek rekreacyjnych, a zatem nie są "czysto" terenami niezabudowanymi innymi niż tereny budowlane. Na działki te w każdym momencie można uzyskać decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Do dnia sprzedaży nie wystąpił Pan o wydanie takiej decyzji, ponieważ nie było takiej potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według regulacji art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według regulacji art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Regulacja ta stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

Jak stanowi art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do celów ust. 1 lit. b"teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem także w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że dokonana w dniu 17 lutego 2014 r. sprzedaż działek nr: 15/2, 19/7 i 15/7 - wbrew Pana stanowisku - nie podlegała opodatkowaniu stawką 23%, lecz korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dotyczyła terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Należy wyjaśnić, że skoro działki te nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego a do dnia dokonania ich sprzedaży nie wystąpił Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, to stanowiły tereny inne niż budowlane (o ile na dzień sprzedaży taka decyzja dla ww. działek nie została wydana).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.