ITPP2/443-354/12/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-354/12/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 18 i 28 czerwca 2012 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług oraz dostawy towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 18 i 28 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług oraz dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Na zlecenie (przesłane drogą elektroniczną z firmy w G.) dla szwedzkiej firmy wykonane zostały usługi polegające na frezowaniu, malowaniu, toczeniu i anodowaniu detali. Materiał do wykonania zlecenia został odebrany przez Pana firmę w G. Wykonane usługi na powierzonym materiale stanowiły półwyrób, który dostarczono z powrotem do firmy w G., w terminach zatwierdzonych na zamówieniach, gdzie poddawany był dalszemu procesowi produkcji. Dostawa produktu potwierdzona była na dokumencie WZ. W celu udokumentowania świadczonych usług wystawione zostały faktury VAT, na których podano (zgodnie ze zleceniem) szwedzką firmę, jako płatnika i oddział w G., jako odbiorcę usług. Zastosowana została 23% stawka podatku.

Na zlecenie (przesłane drogą elektroniczną z firmy w G.) dla szwedzkiej firmy wykonane zostały prace, których efektem były detale stanowiące element jakiegoś produktu. Do wykonania zamówienia użyty został zakupiony przez Pana materiał, który wymagał dodatkowej pracy w postaci cięcia, frezowania, toczenia itp. procesów. Gotowy produkt, potwierdzony dokumentem WZ, dostarczony został do firmy w G., gdzie podlegał dalszemu procesowi produkcji. W celu udokumentowania sprzedaży detali wystawione zostały faktury VAT, na których podano (zgodnie ze zleceniem) szwedzką firmę, jako płatnika i oddział w G., jako odbiorcę detali. Zastosowana została 23% stawka podatku.

Obie firmy, w obu przypadkach, mają te same nazwy. Nie posiada Pan pełnych informacji o zależnościach między firmą w Szwecji, a firmą w G. Płatnikiem należności wynikających z wystawionych faktur jest Szwecja, a odbiorcą towarów i usług G. Wskazał Pan, że w 2008 r. szwedzka firma przeniosła produkcję do Polski, co pozwala na podstawie art. 11 rozporządzenia Rady UE 282/2011 stwierdzić, że G. "stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej". Nabywcą towarów i usług widniejącym na fakturze jest firma ze Szwecji, natomiast odbiorcą oddział w G.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosując 23% stawkę podatku w stosunku do usług, jak i do dostaw towarów w przedstawionych stanach faktycznych postąpiono prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy świadczone usługi wykonywane są dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w Polsce, a nie jest ona siedzibą lub stałym miejscem zamieszkania, miejscem opodatkowania jest Polska. Z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W celu określenia, czy świadczona usługa podlega opodatkowaniu w Polsce, należy ustalić miejsce świadczenia tej usługi. Generalnie do takiej sytuacji odnosi się art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług. Powołując treść ust. 1 i 2 ww. artykułu wskazał Pan, że dla wystąpienia sytuacji określonej w tych przepisach muszą zostać spełnione następujące warunki:

* podatnik ma zarówno miejsce siedziby (względnie stałe miejsce zamieszkania) oraz stałe miejsce prowadzenia działalności,

* stałe miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innym miejscu niż siedziba (stałe miejsce zamieszkania) podatnika, w tym przypadku inne miejsce oznacza inne państwo,

* usługi świadczone są dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności, czyli w przedmiotowej sprawie w Polsce.

W przypadku dostawy towarów uważa Pan, że nie spełnia wszystkich przesłanek, które pozwalają stosować 0% stawkę podatku, a które wymienione są w art. 42 ust. 1 ustawy. Dokonuje Pan dostawy na rzecz kontrahenta z UE posiadającego właściwy i ważny NIP dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Numer ten oraz Pana NIP, poprzedzony prefiksem PL, widnieją na fakturze potwierdzającej dostawę towarów. Przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy nie posiada Pan w swojej dokumentacji żadnych dowodów, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do podatnika na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju. Co więcej, nie spodziewa się Pan posiadać takich dokumentów, bowiem z góry określono, że towary są dostarczane przez Pana tylko do G.

W obu przypadkach stosuje Pan stawkę właściwą dla obrotu krajowego. Uważa, że postępuje prawidłowo stosując 23% stawkę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Natomiast ust. 6 cyt. artykułu stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Na podstawie art. 28a cyt. ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 3 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl ust. 3 cyt. artykuł, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

* z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Według art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

1.

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2.

okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 (art. 42 ust. 12a ustawy).

Z treści wniosku wynika, że jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Na zlecenie szwedzkiej firmy wykonane zostały usługi na powierzonym materiale. Usługi zostały udokumentowane fakturami VAT, na których podano (zgodnie ze zleceniem) szwedzką firmę, jako płatnika i oddział w G., jako odbiorcę usług. Na zlecenie tego samego kontrahenta wykonane zostały prace, których efektem były detale stanowiące element jakiegoś produktu. Do wykonania zamówienia użyty został materiał zakupiony przez Pana. Dostawy zostały udokumentowane fakturami VAT, na których podano (zgodnie ze zleceniem) szwedzką firmę, jako płatnika i oddział w G., jako odbiorcę detali. W G. znajduje się stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej kontrahenta. Nie posiada Pan dokumentów potwierdzających wywóz towarów na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju i nie spodziewa się posiadać takich dokumentów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że miejscem dostawy towarów było terytorium kraju. Ponieważ nie posiada Pan dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, a z okoliczności sprawy nie wynika, że nastąpiło przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego UE, dostawa ta podlegała opodatkowaniu 23% stawku podatku. Również w przypadku usług, o których mowa we wniosku, miejscem świadczenia i opodatkowania było terytorium kraju, bowiem były one świadczone dla oddziału w G., który - jak Pan wskazał - jest stałym miejscem prowadzenia działalności kontrahenta. Wobec tego podlegały one opodatkowaniu 23% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl