ITPP2/443-343/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz ze zlokalizowaną na niej infrastrukturą drogową oraz urządzeniami energetycznymi, informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumentami związanymi z budową i oddaniem do użytkowania kopalni kruszywa oraz stawki podatku obowiązującej do tej czynności - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz ze zlokalizowaną na niej infrastrukturą drogową oraz urządzeniami energetycznymi, informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumentami związanymi z budową i oddaniem do użytkowania kopalni kruszywa oraz stawki podatku obowiązującej do tej czynności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie wydobycia kopalin (wpis do ewidencji działalności gospodarczej - książka przychodów i rozchodów), zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W 2009 r. nabyła Pani od osoby fizycznej, poza swoją działalnością gospodarczą, niezabudowaną nieruchomość gruntową w miejscowości J. gmina O. o nr ewidencyjnym 237. Przy zakupie nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego. Po zakupie nieruchomości wystąpiła Pani w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej o wydanie koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego na ww. nieruchomości. Decyzja o przyznaniu koncesji została wydana w dniu 23 sierpnia 2010 r. przez Marszałka Województwa. Działka 237 została podzielona na działki o nr ewidencyjnym 237/1 i 237/2. W dniu 19 września 2011 r. Marszałek Województwa zmienił wcześniej wydaną decyzję, obejmując koncesją na wydobycie działkę 237/2. Na działce tej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonała Pani inwestycji polegającej na doprowadzeniu linii energetycznej oraz umieszczeniu stacji transformatorowej, to jest zamontowaniu transformatora na słupie energetycznym. Urządzenia energetyczne (stacja transformatorowa) nie są budynkami ani budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1944 r. - Prawo budowlane. Nabywane towary i usługi w związku z budową stacji transformatorowej i linii energetycznej były opodatkowane przez sprzedawców podatkiem od towarów i usług, a Pani przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Po oddaniu do użytku stację transformatorową wprowadziła Pani do ewidencji środków trwałych i amortyzowała.

Zakupiła Pani również m.in. dokumentację geologiczną dot. przedmiotowej nieruchomości. Z faktur dokumentujących koszty poniesione na zakup ww. towarów i usług odliczyła podatek naliczony. Uzyskała Pani koncesję na wydobywanie kruszywa naturalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wszelkie koszty związane z uzyskaniem koncesji i dokumentacji pozwalającej na prowadzenie kopalni były ewidencjonowane w działalności firmy a podatek od towarów i usług był odliczany. Dotychczas ww. grunt nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W momencie zakupu nieruchomości znajdowały się na niej drogi wewnętrzne nieutwardzone. Powstały wskutek jazdy po gruncie, wyjeżdżone przez rolników i leśników. Nie są w żaden sposób utwardzone (betonem, kostką, asfaltem), nie są również naniesione na mapach. Nie były przez Panią wybudowane i nie ponosiła Pani żadnych nakładów na ich budowę. Ww. drogi nie noszą znamion infrastruktury drogowej, nie są obiektami budowlanymi ani budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Nie dokonywała Pani ulepszeń ww. infrastruktury drogowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Zarówno transformator jak i drogi nie były przedmiotem najmu/dzierżawy na rzecz osób trzecich.

Planuje Pani sprzedaż (zawarła już umowę przedwstępną w formie aktu notarialnego) ww. nieruchomości gruntowej (niezabudowana działka nr 237/2 w gminie O.) wraz ze zlokalizowaną na niej infrastrukturą drogową, urządzeniami energetycznymi w tym linią energetyczną wraz ze stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumentami związanymi z budową i oddaniem do użytkowania kopalni. W akcie notarialnym przenoszącym własność podana będzie łączna cena netto sprzedaży nieruchomości, z tym, że zostanie wskazane, jaka część ceny dotyczy linii energetycznej ze stacją transformatorową oraz dokumentacji geologicznej. Kupujący (przedsiębiorca, czynny podatnik VAT) planuje prowadzenie działalności wydobywczej na zakupionej działce.

W ewidencji gruntów działka nr 237/2 jest sklasyfikowana, jako grunty orne RV, RVI, łąki trwałe ŁV, pastwiska trwałe PsV, PsVI, nieużytki N, rowy W oraz grunty zadrzewione i zakrzewione Lz. Natomiast zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wydanym z upoważnienia Burmistrza Gminy O. dnia 18 listopada 2011 r., działka ta znajduje się na terenie oznaczonym symbolem PE - jest to teren powierzchniowej eksploatacji kruszywa naturalnego, gdzie ustalono następujące zasady zagospodarowania na wyżej wymieniony teren w zakresie lokalizacji obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej związanych z administrowaniem i obsługą kopalni:

* obiekty i urządzenia można lokalizować pod warunkiem, że stanowią uzupełnienie przeznaczenia podstawowego terenu,

* nakłada się obowiązek ochrony zieleni istniejącej wchodzącej w obszar w postaci enklaw leśnych,

* istniejące i oznaczone na rysunku planu stanowiska archeologiczne stanowią miejsca, dla których wszelkie prace ziemne należy prowadzić pod nadzorem archeologicznym,

* po wyeksploatowaniu złoża kruszywa teren wyrobiska należy zrekultywować na cele leśne lub uprawy,

* w związku z art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stawka wzrostu wartości nie ma zastosowania.

Wskazała Pani, że przedmiotem sprzedaży nie jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w Pani przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze (w tym przypadku w zakresie wydobycia kopalin). W ramach transakcji nie dochodzi do zbycia zobowiązań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy opisana w stanie faktycznym transakcja sprzedaży nieruchomości wraz z infrastrukturą drogową, linią energetyczną i stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumenty związane z budową i oddaniem do użytkowania kopalni powinna zostać uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały do niej zastosowania.

* Czy opisana w stanie faktycznym transakcja sprzedaży nieruchomości wraz z infrastrukturą drogową, linią energetyczną i stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumenty związane z budową i oddaniem do użytkowania kopalni podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy będzie z tego podatku zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowej transakcji nie można uznać za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czyli art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdzie do niej zastosowania.

Po powołaniu treści art. 6 ust. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stwierdziła Pani, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość wraz ze zlokalizowaną na niej infrastrukturą drogową, urządzeniami energetycznymi w tym linią energetyczną wraz ze stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumenty związane z budową i oddaniem do użytkowania kopalni. Przedmiotem sprzedaży nie będą zobowiązania, nie dojdzie do przejęcia pracowników czy maszyn służących działalności wydobywczej. Nie dojdzie więc do sprzedaży organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Ponadto powołała Pani art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6 i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy zaznaczając, iż jakkolwiek w opisanym stanie faktycznym niezabudowana nieruchomość gruntowa została nabyta poza działalnością gospodarczą, jednak w Pani ocenie należy uznać, że była w niej wykorzystywana, na co wskazuje dokonanie na niej inwestycji w ramach działalności gospodarczej oraz uzyskanie koncesji na wydobycie również w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Bez znaczenia jest tu formalne wprowadzenie lub nie gruntu do ewidencji środków trwałych. Istotne jest faktyczne dokonywanie na gruncie czynności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji nr IBPBI/1/415-322/09/AP.

W związku z powyższym uważa Pani, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej wraz infrastrukturą drogową, linią energetyczną i stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumenty związane z budową i oddaniem do użytkowania kopalni, nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Wskazała Pani, iż art. 43 ustawy zawiera katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie jest zdefiniowane, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. W interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacji cytowanej poniżej) uznaje się, że o przeznaczeniu gruntu rozstrzyga odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. Jak wskazano w stanie faktycznym, grunt będący przedmiotem planowanej sprzedaży w planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod wydobycie kruszyw oraz, co istotne, jest określony kierunek rekultywacji na leśny lub rolny. Pani zdaniem, oznacza to, że przedmiotowy grunt nie jest przeznaczony pod zabudowę i jego sprzedaż korzysta ze zwolnienia od podatku.

Nie zmienia tego fakt przyłączenia gruntu do sieci energetycznej i posadowienie na nim infrastruktury energetycznej (linie kablowe oraz transformator). Nie można bowiem uznać, iż przyłączenie gruntu do sieci energetycznej czyni go zabudowanym lub przeznaczonym pod zabudowę.

W związku z powyższym, w Pani ocenie, przedmiotowa transakcja będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w części dotyczącej gruntu wraz z przynależną do niego infrastrukturą drogową, liną energetyczną w tym transformator. Natomiast w części dotyczącej dostawy dokumentacji geologicznej powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%. Podobne stanowisko, co do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości kopalnianej, wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji nr ILPP2/443-1744/09-4/MR: "Uwzględniając zatem powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wskazującego, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość składająca się z użytków rolnych i użytków kopalnych, przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego pod eksploatację kruszywa naturalnego, okresowo tylko wyłączona z użytkowania rolniczego, a po zakończeniu wydobycia kopalin i przeprowadzeniu obowiązkowej rekultywacji ww. grunty przeznaczone będą pod użytki leśne, zgodnie z planem i kierunkiem rekultywacji - uznać należy, iż dostawa tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych - z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży nie będzie organizacyjnie i finansowo wydębiony w Pani przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze (w tym przypadku w zakresie wydobycia kopalin). W ramach transakcji nie dojdzie do zbycia zobowiązań, maszyn służących działalności wydobywczej ani nie dojdzie do przejęcia pracowników.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy zbywany zespół składników majątkowych nie będzie wyodrębniony w prowadzonym przedsiębiorstwie - jak wynika z treści wniosku - w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny, stanowiąc zespół składników przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych, to nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl ust. 13 ww. artykułu, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej, aktów wykonawczych do tej ustawy.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane stawką 23% są tylko te, które są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, jednak ustawodawca wprowadzając tą regulację, nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu (...).

Z treści wniosku wynika, iż planuje Pani sprzedaż nieruchomości gruntowej (działki nr 237/2) wraz ze zlokalizowaną na niej infrastrukturą drogową, urządzeniami energetycznymi w tym linią energetyczną wraz ze stacją transformatorową o mocy 400kVA (transformator na słupie), informacją geologiczną dotyczącą tej nieruchomości, dokumentami koniecznymi dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentami zawierającymi plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko, dokumentami związanymi z budową i oddaniem do użytkowania kopalni. W ewidencji gruntów działka ta jest sklasyfikowana, jako grunty orne, łąki trwałe, pastwiska trwałe, nieużytki, rowy oraz grunty zadrzewione i zakrzewione. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie oznaczonym symbolem PE - teren powierzchniowej eksploatacji kruszywa naturalnego, gdzie po wyeksploatowaniu złoża teren wyrobiska należy zrekultywować na cele leśne lub uprawy. Na działce tej dokonała Pani inwestycji polegającej na doprowadzeniu linii energetycznej oraz umieszczeniu stacji transformatorowej. Urządzenia te oraz "infrastruktura drogowa" (drogi wewnętrzne nieutwardzone) nie są budynkami ani budowlami w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane. Nabywane towary i usługi w związku z budową stacji transformatorowej i linii energetycznej były opodatkowane przez sprzedawców podatkiem od towarów i usług, a Pani przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wszelkie koszty związane z uzyskaniem koncesji i dokumentacji pozwalającej na prowadzenie kopalni były ewidencjonowane w działalności firmy a z tytułu zakupów dokonywała Pani odliczeń podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej wykorzystywanej do działalności gospodarczej, jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykonywana przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zważywszy, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość niezabudowana (jak wynika z treści wniosku urządzenia energetyczne oraz "infrastruktura drogowa" nie są budynkami ani budowlami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego), która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie powierzchniowej eksploatacji kruszywa naturalnego, gdzie po wyeksploatowaniu złoża teren wyrobiska należy zrekultywować na cele leśne lub uprawy, uznać należy, iż dostawa tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W przypadku sprzedaży informacji geologicznej dotyczącej tej nieruchomości, dokumentów koniecznych dla prowadzenia kopalni w szczególności dokumentów zawierających plan zagospodarowania złoża, wypisy i wyrysy, raport oddziaływania na środowisko oraz dokumentów związanych z budową i oddaniem do użytkowania kopalni, czynności te należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Mając na uwadze fakt, że czynności te nie są objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, ich sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 13 i art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Końcowo zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.