ITPP2/443-341/13/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 24 kwietnia, 10 i 22 maja 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 24 kwietnia, 10 i 22 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacja projektu pn. "XXX".

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 grudnia 2012 r. pomiędzy Powiatem P. a Gminą została zawarta umowa na realizację projektu pn. "Program wyrównywania różnic między regionami II", w ramach umowy zawartej pomiędzy Powiatem P. a Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Przedmiotem tej umowy jest zrealizowanie projektu pn. "XXX". Podpisana umowa nie będzie służyła do świadczenia jakichkolwiek usług związanych z zakupem samochodu. Powiat występuje jedynie jako jednostka pośrednicząca w ubieganiu się o środki pochodzące z PFRON. Nabywcą samochodu jest Gmina, która z własnych środków zakupiła przedmiotowy samochód, a za pośrednictwem Starostwa będzie ubiegała się o częściowy zwrot kosztu zakupu. Zakup ten jest realizowany w ramach zadań własnych Gminy, na podstawie art. 14a ust. 4 i art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Pojazd ten będzie służył do realizacji obowiązku dowozu dzieci i młodzieży niepełnosprawnej do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego - świadczony będzie nieodpłatnie. Gmina zakupiła samochód i nieodpłatnie przekazała go Zespołowi Szkół na podstawie Zarządzenia Burmistrza, w celu zapewnienia uczniom i niepełnosprawnym bezpłatnego transportu do ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego, zgodnie z ustawą o systemie oświaty.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu podatku od towarów i usług wynikającego z faktury dotyczącej zakupu samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych, ponieważ nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Na poparcie własnego stanowiska Gmina powołała treść art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), po czym stwierdziła, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust. 1 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina realizując projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zakupiła w ramach "Programu wyrównywania różnic między regionami II", samochód do przewozu osób niepełnosprawnych i nieodpłatnie przekazała go Zespołowi Szkół.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uwagi na to, że zakupiony samochód nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych. Tym samym nie przysługuje również prawo ubiegania się o zwrot podatku naliczonego, przewidziany w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.