ITPP2/443-334/13/RS - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów kempingowych przeznaczonych do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 11 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów przeznaczonych do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodów przeznaczonych do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan firmę jednoosobową, świadczącą usługi transportowe, która rozszerzyła działalność o wynajem samochodów kempingowych do 3,5 t. Pod koniec marca 2013 r. zakupił Pan samochód kempingowy o pojemność 2,4 t., tj. pojazd specjalny - użytkowany przez Pana firmę. Dowodem zakupu jest faktura VAT. Pana firma jest drugim właścicielem auta. Celem zakupu samochodu jest przeznaczenie na wynajem i oddawanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. W związku z tym przysługiwać będzie pełen zwrot VAT-u zgodnie z ustawą, chociaż brak jest go w wykazie samochodów specjalnych. Pomiędzy Panem, a biurem prowadzącym rachunkowość pojawiły się sprzeczne zdania co do okresu przeznaczenia na wynajem. Zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247) - art. 3 ust. 2 pkt 7, pełne odliczenie VAT-u należy się w przypadku, gdy samochód jest przeznaczony na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Biuro rachunkowe zinterpretowało ten zapis następująco: samochód kempingowy ma być przeznaczony na wynajem w każdym roku kalendarzowym minimum na 6 miesięcy, czyli przez 186 dni w każdym roku wynajmowania, co wiąże się z tym, że mają być obowiązkowo wystawiane faktury za wynajem na minimum 186 dni w każdym roku. Natomiast Pan zinterpretował, że auto musi być przeznaczone na wynajem przez okres minimum 6 miesięcy po jego zakupie, ale nie ma obowiązku "przedstawienia" faktur dotyczących wynajmowania za okres 186 dni w pierwszym roku, a tym bardziej w następnych latach wynajmowania. Faktury będą wystawiane, jednakże ich ilość a także liczba dni wynajmu uzależniona jest od liczby klientów. Ponieważ są dwa stanowiska w tej sprawie, zwraca się Pan z zapytaniem i prośbą o przejrzystą interpretację, aby w przyszłości uniknąć problemów, a także aby rachunkowość w Pana firmie była prowadzona rzetelnie i zgodnie z obowiązującymi przepisami. Na infolinii informacji podatkowej otrzymał Pan ustną informację, która interpretuje "sprawę" tak jak Pan, a nie biuro rachunkowe.

W związku z powyższym zadano pytania sprowadzające się do kwestii:

* Czy sformułowanie "okres sześć miesięcy" należy rozumieć, że jest to okres minimalny na jaki musi być przeznaczony samochód kemingowy-specjalny na wynajem po jego zakupie.

* Czy faktury VAT wystawiane w przypadku wynajmu auta muszą dotyczyć pełnych sześć miesięcy w każdym roku kalendarzowym.

* Czy sformułowanie "sześć miesięcy" oznacza, że auto zakupione na wynajem musi być wynajmowane przez okres 186 dni (6 m-cy) a faktury VAT powinny być wystawione łącznie na 186 dni w każdym roku kalendarzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, pełne odliczenie podatku należy się w przypadku zakupionego samochodu kempingowego do 3,5 t. (pomimo jego braku w załączniku wykazu pojazdów specjalnych) tylko i wyłącznie jeżeli auto przeznaczone jest w firmie na wynajem przez okres minimum 6 m-cy po jego zakupie. "W przeciwnym razie, jeżeli auto ujęte w ewidencji firmy byłoby na okres krótszy niż 6 miesięcy, potraktowane byłoby jako samochód osobowy i nie należałby się zwrot pełnego Vat-u". Wskazał Pan, że faktury VAT będą wystawiane za wynajem, ale "liczba za ile dni" nie jest w przepisach narzucona. Auto musi być wynajmowane, ale liczba dni wynajmowania, a tym samym liczba faktur, zależy od liczby klientów. Zdaniem Pana, w przypadku kontroli przez Urząd Skarbowy nie będzie brana pod uwagę liczba dni wynajmowania w każdym roku kalendarzowym, ale okres na jaki auto jest przeznaczone na wynajem po jego zakupie i ujęciu w środkach trwałych firmy. Według Pana, interpretacja przepisów, że auto musi być wynajmowane przez 6 m-cy (tekst jedn.: 186 dni) w każdym roku kalendarzowym, jest nieprawdziwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) (dalej: ustawa nowelizująca), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 pkt 7 lit. b tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy < art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b tej ustawy >.

Ponadto ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres co najmniej sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodów do działalności polegającej na ich wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (...)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy samochodów, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan firmę jednoosobową świadczącą usługi transportowe, która rozszerzyła działalność o wynajem samochodów kempingowych. Pod koniec marca 2013 r. zakupił Pan na fakturę VAT samochód kempingowy o ładowności 2,4 t. Celem tego nabycia jest przeznaczenie ww. pojazdu na wynajem - oddanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. Liczba dni wynajmowania, a tym samym liczba faktur, zależy od liczby klientów.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że przysługuje Panu odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu w pełnej kwocie, o ile pojazd ten przeznaczył Pan i będzie wynajmował przez okres co najmniej sześciu miesięcy. Powyższe prawo przysługuje pod warunkiem, że nie zachodzą wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy. Ponadto należy wskazać, że nie ma obowiązku, aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku. Jednakże w przypadku wynajmu krótszego (np. kilkudniowego) na rzecz jednego klienta, łączny okres wynajmu poszczególnym klientom musi być dłuższy niż sześć miesięcy bez względu na to, czy będzie to miało miejsce w jednym roku kalendarzowym, czy też nie.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecinie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.