ITPP2/443-310B/08/MD - Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji sądowej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 czerwca 2008 r. (data wpływu 19 czerwca 2008 r.) oraz z dnia 16 czerwca 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej dokonywanej w trybie egzekucji sądowej - jest prawidłowe

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 10 czerwca 2008 r. oraz z dnia 16 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej dokonywanej w trybie egzekucji sądowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym, prowadzi egzekucję sądową przeciw byłym wspólnikom spółki jawnej, z działek gruntu Nr 9/4, 9/5, 9/6, o powierzchni 893²;, z resztkami poprzedniej zabudowy (według oświadczenia pełnomocnika dłużników niezabudowanych), położonych w obrębie S., gmina K., dla których Sąd Rejonowy w S. prowadzi księgę wieczystą.

Według treści operatu sporządzonego przez biegłego w dniu 6 grudnia 2004 r., w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, tereny te stanowią część gospodarczo uprzywilejowanego obszaru S., na terenie, którego postuluje się: zakłady wytwórcze biopaliw, zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego, usługi i rzemiosło produkcyjne, obsługa komunikacyjna.

Przedmiotem sprzedaży jest cała nieruchomość, która składa się z trzech działek tj. Nr 9/4, 9/5, 9/6. W KW dla każdej z działek widnieje, jako sposób korzystania "nieruchomość zabudowana", natomiast w wypisie z rejestru gruntów działka Nr 9/4 opisana jest, jako "droga", a działki Nr 9/5 i 9/6 opisane, jako użytki rolne zabudowane. Z treści operatu biegłego sądowego dla tych działek wynika, że w chwili wizji lokalnej, z poprzedniej zabudowy (według aktu notarialnego obecnych właścicieli z dnia 16 listopada 2002 r. jest to budynek garaży do rozbiórki) pozostały tylko fragmenty. Według biegłego, możliwość racjonalnego zagospodarowania i korzystania z nieruchomości związana jest z koniecznością rozbiórki pozostałej zabudowy. Ze zdjęć zamieszczonych w operacie wynika, że wobec braku części ścian i dachu fragmenty zabudowy nie mogą stanowić "budynku" w myśl definicji z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego. Działki Nr 9/4, 9/5, 9/6 sprzedawane będą łącznie, jako jedna nieruchomość wraz z pozostałościami po zabudowie.

Z operatu biegłego wynika również, że ww. działki nabyte zostały przez obecnych właścicieli aktem notarialnym z dnia 16 listopada 2002 r., a więc przed 1 maja 2004 r.

W księdze wieczystej, jako właściciel widnieje nadal spółka jawna. Jednak z dokumentacji zawartej w aktach egzekucyjnych wynika, że podmiot ten został wykreślony z rejestru przedsiębiorców w dniu 26 kwietnia 2005 r.

Wnioskodawca wskazuje, że z godnie z art. 82 § 1 Kodeksu spółek handlowych, z majątku spółki jawnej spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Zaś zgodnie z § 2 tego artykułu, pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki, w przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą w zysku. Wynika stąd, że mimo istnienia wpisu w KW, że właścicielem jest spółka jawna to z uwagi na jej zlikwidowanie, w jej miejsce, jej poprzedni wspólnicy, stali się współwłaścicielami tej nieruchomości.

Wszystkie działki były wykorzystywane do działalności gospodarczej, będąc pierwotne gruntem rolnym, który następnie został "odrolniony". Przedmiotowe działki zostały nabyte bez podatku VAT.

Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony we wniosku stan faktyczny o następujące informacje.

W wyniki likwidacji spółki jawnej, w miejsce własności nieruchomości KW i KW spółki jawnej, powstała współwłasność osób fizycznych (byłych wspólników spółki jawnej), w częściach ułamkowych równych - po 1/3 każdy tzn. każdy z byłych wspólników spółki jawnej jest właścicielem 1/3 nie wydzielonej części ułamkowej przedmiotowych nieruchomości.

Żaden z obecnych współwłaścicieli (dłużników) przedmiotowych nieruchomości nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej w żadnej formie i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dalszej części egzekucji, przedmiotem licytacji będzie oddzielnie każda z nieruchomości w całości tj. KW, jako działka 9/19 z zabudowaniami oraz jako działki Nr 9/4, 9/5, oraz 9/6 (niezależnie od ułamkowej struktury współwłasności). Stąd sprzedaż nieruchomości będzie czynnością jednorazową, wymuszoną, niezależną od woli współwłaścicieli.

Według ustaleń przeprowadzonych przez Wnioskodawcę gmina K. nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren wsi S. Dla terenu gminy K. opracowano i uchwalono studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro nieruchomość (działki Nr 9/4, 9/5, 9/6) jest niezabudowana, a na tych terenach postuluje się funkcję zagospodarowania na cele przemysłowe, rzemieślnicze i usługowe, oznacza to, że nie zostają spełnione przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy, niezbędne do zwolnienia sprzedaży tych terenów z podatku od towarów i usług, co oznacza, że istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność jej sprzedaży.

Rozstrzygniecie, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, skutków sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej KW, zostało zawarte w odrębnej interpretacji o sygn. ITPP2/443-310A/08/MD z dnia 27 czerwca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów handlowców i usługodawców, w tym podatników pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że przedmiotowa nieruchomość niezabudowana wykorzystywana była w prowadzonej w formie spółki jawnej, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej dłużników.

Stąd uznać należy, że transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest sprzedażą majątku wykorzystywanego przez dłużników w prowadzonej działalności gospodarczej. Stąd byli wspólnicy spółki jawnej (dłużnicy) w zakresie zbycia posiadanych udziałów występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Czynność polegająca na sprzedaży przedmiotowej nieruchomości mieści się, zatem w zakresie działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, wobec powyższego dostawa nieruchomości podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku uznaniem byłych wspólników spółki jawnej (dłużników), których majątek jest przedmiotem egzekucji sądowej, za podatników podatku od towarów i usług w zakresie licytacyjnej sprzedaży ww. nieruchomości należy ustalić istotny element konstrukcyjny opodatkowania podatkiem od towarów i usług tj. stawkę tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Decydujące znacznie ma, więc kwalifikacja przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej pod względem jej ewentualnego wykorzystania budowlanego. Wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości zostało określone, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w którym to dokumencie postuluje się wykorzystanie tego terenu pod zabudowę obejmującą zakłady wytwórcze biopaliw, zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego, wykorzystanie pod kątem usługowym oraz dla potrzeb rzemiosła produkcyjnego i obsługi komunikacyjnej.

Zatem dostawa nieruchomości o Nr KW 7, na którą składają się działki Nr 9/4, 9/5, 9/6 podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22% (art. 41 ust. 1 ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń