ITPP2/443-300A/08/AP - Czy w przypadku sprzedaży usługi hotelowej wraz z usługą gastronomiczną, Spółka będzie zobligowana do stosowania szczególnej zasady opodatkowania świadczonych usług zgodnie z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania szczególnej procedury opodatkowania przy świadczeniu usług hotelowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania szczególnej procedury opodatkowania przy świadczeniu usług hotelowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w czerwcu 2008 r. rozpocząć działalność w zakresie prowadzenia hotelu o wysokim standardzie. W budynku hotelu będą wynajmowane pomieszczenia podmiotowi specjalizującemu się w świadczeniu usług gastronomicznych.

Pierwszy rodzaj usług polegać będzie na tym, że integralną częścią usługi hotelowej będzie wydawanie gościom hotelowym posiłków i napoi, np. nocleg wraz ze śniadaniem. Usługi gastronomiczne oferowane dla gości hotelowych będą przez Spółkę nabywane od podmiotu oferującego te usługi. Cena posiłków będzie elementem ceny usługi hotelowej, przy czym przy kalkulacji tej ceny Spółka nie będzie doliczać własnej marży od usługi gastronomicznej. Oznacza to, że kalkulując cenę sprzedaży usługi hotelowej, której integralną częścią będzie usługa gastronomiczna, Spółka wliczy koszt tej usługi w kwocie równej cenie jej nabycia.

W drugim przypadku gość hotelowy będzie samodzielnie nabywał usługę gastronomiczną od podmiotu prowadzącego restaurację. Zapłata nie będzie przez gościa dokonywana bezpośrednio na rzecz usługodawcy, gość poda jedynie numer pokoju, który ma zostać obciążony. Przy ostatecznym rozliczeniu gościa Spółka pobierze na podstawie kwitu kelnerskiego zapłatę za usługi gastronomiczne świadczone przez restaurację, bez doliczania własnej marży. Usługa gastronomiczna będzie odrębnie uwidoczniona na fakturze wystawionej dla klienta. Podmiot świadczący usługi gastronomiczne obciąży Spółkę wartością tej usługi w wysokości równej kwocie, którą Spółka obciąży gościa hotelowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest On zobligowany do stosowania szczególnej procedury opodatkowania wynikającej z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis powyższy jest transpozycją do prawa krajowego art. 306 - 310 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. Przepisy dyrektywy jednoznacznie ograniczają podmiotowo stosowanie szczególnych zasad opodatkowania w przypadku świadczenia usług turystyki. Wynika to już z samego tytułu rozdziału: "Procedura szczególna dla biur podróży", jak i brzmienia poszczególnych przepisów. Spółka nie jest biurem podróży, nie będzie zajmować się również organizacją wycieczek turystycznych. Ponadto w przypadku braku marży (marży zerowej, którą Spółka zamierza stosować), w świetle przepisu art. 119 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (pozbawiającego podatnika opodatkowanego na zasadzie marży prawa do odliczenia podatku od nabywanych usług), Spółka zostałaby obciążona podatkiem, pomimo iż nie jest ostatecznym konsumentem. Powodem wprowadzenia szczególnych zasad opodatkowania usług turystyki było wytwarzanie przez podmioty świadczące takie usługi stosunkowo małej wartości dodanej, ponieważ ich usługi polegają na "zlepianiu" w jedną całość nabywanych od innych podmiotów towarów i usług. Żadna z przesłanek stosowania szczególnej procedury opodatkowania nie występuje u Wnioskodawcy. Usługa hotelowa i gastronomiczna stanowią integralną całość świadczoną w jednym miejscu, gdzie zasadniczą rolę odgrywa usługa hotelowa, a gastronomiczna ma jedynie charakter uboczny. Ponadto Spółka byłaby dyskryminowana w stosunku do podatników świadczących usługi hotelowe i jednocześnie samodzielnie świadczących usługi gastronomiczne. Takie podmioty bowiem miałyby prawo do odliczenia podatku naliczonego, a Spółka stosując opodatkowanie marży byłaby pozbawiona tego prawa.

W ocenie Spółki, w przypadku jeśli świadczone usługi miałyby podlegać opodatkowaniu według szczególnej procedury, zastosowanie powinna znaleźć stawka podatku 7% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 139 załącznika Nr 3 do powołanej ustawy. Usługa gastronomiczna również jest opodatkowana 7% stawką na podstawie poz. 26 i 27 rozporządzenia MF z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na wiodące znaczenie usługi hotelowej dla jej odbiorcy, w wyniku łącznego świadczenia usługi hotelowej z gastronomiczną, do obydwu usług należy stosować obniżoną 7% stawkę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe - w zakresie braku obowiązku stosowania szczególnej procedury opodatkowania przy świadczeniu usług hotelowych.

W myśl przepisu art. 119 ust. 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z ust. 4 ww. przepisu podatnikom stosującym szczególną procedurę opodatkowania nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Rozpatrując przedmiotową sprawę pod kątem postawionych przez Wnioskodawcę pytań należy podkreślić, że szczególna procedura opodatkowania wynikająca z art. 119 ustawy dotyczy podatników świadczących usługi turystyki.

Ustawa o podatku od towarów usług nie definiuje pojęcia "usługi turystyki", wobec tego pojęcie to należy określać przy zastosowaniu wykładni językowej i posiłkować się ogólnie przyjętą definicją wskazaną w słowniku języka polskiego. "Turystyka" to wyjazdy wypoczynkowe, połączone z rekreacją (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej). A zatem przez usługę turystyki należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. W świetle powyższego za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza prowadzić hotel, w którym świadczyć będzie usługi noclegowe wraz ze śniadaniem, tj. wynajem pokoi wraz z usługami gastronomicznymi. Usługi gastronomiczne (śniadania) nabywane będą od niezależnego kontrahenta, prowadzącego działalność gastronomiczną w wynajmowanych od Spółki pomieszczeniach. Spółka wskazuje, że zakupione i wydane śniadania dla gości nocujących w hotelu będą kosztem świadczonej usługi noclegu. Zatem, jak wynika z wniosku, nabywane przez Spółkę usługi gastronomiczne będą miały związek tylko i wyłącznie ze świadczoną usługą noclegową.

Zgodnie z definicją wynikającą ze Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994 r.) "nocleg" to wypoczynek nocny, zwłaszcza poza domem, w podróży. Natomiast, jak już wspomniano, "turystyka" to wyjazdy wypoczynkowe (zorganizowane lub indywidualne) połączone z rekreacją i rozrywką.

Z treści złożonego wniosku nie wynika, żeby Spółka miała świadczyć dodatkowo usługi w zakresie: transportu, zakupu biletów wstępu itp. Spółka wskazuje, iż nie jest biurem podróży, nie będzie zajmować się również organizacją wycieczek turystycznych. Po stronie nabywcy usług mamy zatem do czynienia z gościem hotelowym, a nie z turystą. Usługi turystyczne występowałyby w sytuacji, gdyby Spółka w ramach jednej ceny oferowała swoim klientom, poza noclegami i śniadaniem np. przejazd między określonymi miejscami i hotelem, wycieczkę autokarową w trakcie pobytu w hotelu wraz z usługami przewodnickimi itp., przy czym wymienione usługi zostałyby zakupione od podmiotów trzecich. W przedmiotowej sytuacji Spółka świadczy wyłącznie usługę hotelową, na którą składa się usługa noclegu i usługa gastronomiczna (śniadanie).

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż "usługa hotelarska" może stanowić składnik kompleksowego świadczenia jakim jest "usługa turystyki", jednak zakres przedmiotowy obu pojęć nie jest tożsamy.

Nie można zatem usług hotelarskich utożsamiać z usługami turystki, o których mowa w art. 119 ustawy, bowiem stanowią one usługi o odmiennym charakterze.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania szczególne procedury opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe, udzielenie odpowiedzi na drugie pytanie Wnioskodawcy jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.