ITPP2/443-29/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 31 grudnia 1997 r., w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej, zakupił Pan wraz z żoną od Spółdzielni nieruchomość zabudowaną (prawo wieczystego użytkowania gruntu). Zakupu dokonano na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu artykułami przemysłowymi. Zostało to udokumentowane aktem notarialnym, a następnie fakturą wystawioną przez S. Sprzedaż była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (wg stanu prawnego na dzień 31 grudnia 1997 r. - dzień wystawienia faktury). Część zapłaty za ww. transakcję uiszczona została z majątku własnego. Pozostała część została zapłacona z kredytu zaciągniętego pod zastaw hipoteki ww. nieruchomości. W wyniku pogorszenia sytuacji majątkowej nie było możliwe spłacanie kredytu. W związku z tym w 1999 r. zostało wszczęte przez komornika postępowanie egzekucyjne. Działalność gospodarczą zakończył Pan ostatecznie w dniu 5 kwietnia 2000 r. (wykreślenie z ewidencji). W wyniku licytacji komorniczej nieruchomość została sprzedana w dniu 23 listopada 2007 r. za kwotę 203.000 zł Sąd Rejonowy udzielił przybicia postanowieniem z dnia 30 listopada 2007 r. na rzecz nabywcy, a następnie w dniu 9 stycznia 2008 r. wydał postanowienie przysądzające nieruchomość nabywcy. W tymże postanowieniu odnotowano, iż cała cena nabycia w wysokości 203.000 zł została zapłacona gotówką.

W dniu 1 grudnia 2009 r., czyli w dwa lata od licytacji, komornik wystawił w Pana imieniu fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż nieruchomości na kwotę brutto 203.000 zł (166.393,44 zł netto oraz 36.606,56 zł VAT).

W dniu 10 czerwca 2008 r. podjął Pan działalność gospodarczą w zakresie drobnych usług remontowo-budowlanych i prowadził ją do dnia 10 grudnia 2010 r., z przerwą w okresie od 1 listopada 2008 r. do 31 lipca 2009 r. W okresie prowadzenia działalności był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest w tym przypadku naliczenie podatku od towarów i usług przez komornika i wystawienie faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ egzekucja nie następuje w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, a z majątku osobistego, stanowiącego wspólność majątkową małżonków. Ponadto zakup tej nieruchomości był zwolniony od tego podatku i nie zostały poczynione żadne remonty, które zwiększałyby jego wartość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat (ust. 2 pkt 1 ww. artykułu).

Stosownie do treści ust. 6 ww. artykułu, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 31 grudnia 1997 r., w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej, zakupił Pan wraz z żoną nieruchomość zabudowaną. Zakupu dokonano na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu artykułami przemysłowymi. Zostało to udokumentowane aktem notarialnym, a następnie fakturą VAT. Sprzedaż ta była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (wg stanu prawnego na dzień 31 grudnia 1997 r. - data wystawienia faktury). W 1999 r. zostało wszczęte przez komornika postępowanie egzekucyjne. W wyniku licytacji komorniczej nieruchomość została sprzedana w dniu 23 listopada 2007 r. za kwotę 203.000 zł Sąd Rejonowy udzielił przybicia postanowieniem z dnia 30 listopada 2007 r. na rzecz nabywcy, a następnie w dniu 9 stycznia 2008 r. wydał postanowienie przysądzające nieruchomość nabywcy. W tymże postanowieniu odnotowano, iż cała cena nabycia w wysokości 203.000 zł została zapłacona gotówką.

W dniu 1 grudnia 2009 r., czyli w dwa lata od licytacji, komornik wystawił w Pana imieniu fakturę VAT, dokumentującą sprzedaż nieruchomości na kwotę brutto 203.000 zł (166.393,44 zł netto oraz 36.606,56 zł VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że wbrew Pana twierdzeniu czynność sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym była zwolniona od podatku, ponieważ - jak wynika z treści wniosku - budynek był towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie poczyniono żadnych nakładów zwiększającej jego wartość.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.