ITPP2/443-27/13/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa na rzecz męża - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa na rzecz męża.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2012 r. złożyła Pani wniosek o interpretację przepisów prawa w zakresie podatku dochodowego oraz podatku od towarów i usług, w kwestii dotyczącej używania samochodu ciężarowego w dwóch firmach. Prowadzi Pani samodzielnie firmę usługową. Mąż również prowadzi własną firmę usługową. Do zakresu Pani działalności należy wynajem rusztowań, transport drogowy i usługi kosztorysowe (wynajem-montaż-demontaż-transport). Do działalności męża należy pełen zakres usług budowlano-remontowych oraz transport drogowy towarów. Obydwie firmy rozliczane są w podatku dochodowym wg skali podatkowej, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pani oraz mąż jesteście czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Jest Pani z mężem we wspólności majątkowej, a obie ww. firmy zostały założone już w trakcie jej trwania. Mąż założył firmę w styczniu 2007 r., natomiast w listopadzie 2009 r. Pani rozpoczęła prowadzenie działalności. Nabyła rusztowania, a w marcu 2011 r. samochód ciężarowy do ich przewożenia, który zarejestrowała na swoje imię i nazwisko. Z tytułu nabycia tych środków trwałych, udokumentowanego fakturami, odliczyła Pani podatek naliczony w całości. W listopadzie 2011 r. dopisała męża do dowodu rejestracyjnego, jako współwłaściciela i kierowcę samochodu, co ułatwiło m.in. czynności związane z kontrolami drogowymi.

Od złożenia poprzedniego wniosku, Pani sytuacja uległa zmianie. Z powodu otrzymania propozycji pracy, która kolidowała z prowadzoną działalnością gospodarczą, postanowiła Pani w dniu 1 stycznia 2013 r., poprzez przekazanie firmy mężowi, zakończyć swoją działalność. Przekazanie dotyczyło firmy, na którą składały się środki trwałe, tj. rusztowania budowlane oraz samochód ciężarowy do ich przewozu. Podejmując powyższe działania, kierowała się Pani rozstrzygnięciami zawartymi w dostępnych interpretacjach, zgodnie z którymi przekazanie firmy lub części firmy małżonkowi oraz nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa stanowiącego wspólność łączną małżeńską, między przedsiębiorstwami prowadzonymi przez małżonków, stanowi czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w Pani przypadku, czynność nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie działającego przedsiębiorstwa (w tym przypadku firmy), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stwierdziła Pani, iż dokonując nieodpłatnego przekazania całej firmy, nie sprzedaje ww. środków mężowi, który i tak, z uwagi na wspólność majątkową, jest ich współwłaścicielem, ale przenosi prawo do rozporządzania nimi. Wskazała, iż w firmie męża będzie kontynuowana działalność prowadzona przez Pani firmę. Nadmieniła, iż składniki majątku Jej przedsiębiorstwa stanowiły środki trwałe, które odgrywały zależne od siebie role, ponieważ wynajęcie rusztowań wiązało się automatycznie z ich przewiezieniem i odbiorem. Zaprezentowane stanowisko zajęła w oparciu o przepisy art. 6 i art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przy uwzględnieniu wyjaśnienia pojęcia przedsiębiorstwa, zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Ponadto wskazała Pani, iż stanowisko w sprawie oparła o dostępne interpretacje dotyczące podobnych zagadnień, m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 października 2011 r. znak IPTPP2/443-422/11/2/IR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do dyspozycji art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie darowizny.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również rozporządzeń wykonawczych do niej, nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do wykładni systemowej zewnętrznej. I tak, jak stanowi art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, że użyte w ww. przepisie określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, nie wymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.347, str. 1 z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego wynika, że ww. przepis wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 1 stycznia 2013 r., poprzez nieodpłatne przekazanie firmy mężowi, postanowiła Pani zakończyć prowadzoną od listopada 2009 r. działalność gospodarczą, której przedmiotem był wynajem rusztowań, transport drogowy i usługi kosztorysowe. Przekazanie dotyczyło firmy, na którą składały się środki trwałe, tj. rusztowania budowlane oraz samochód ciężarowy do ich przewozu. Mąż, od stycznia 2007 r., prowadzi własną firmę usługową w zakresie usług budowlano-remontowych oraz transportu drogowego towarów. Jest Pani z mężem we wspólności majątkowej, a obie ww. firmy zostały założone już w trakcie jej trwania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że o ile - jak wynika z treści wniosku - przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Należy jednak podkreślić, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy majątek przekazywany mężowi stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.