ITPP2/443-269b/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniach 23 maja oraz 17 czerwca 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny udziału w gruncie zabudowanym obiektem stanowiącym pensjonat - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 23 maja oraz 17 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny udziału w gruncie zabudowanym obiektem stanowiącym pensjonat.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym z prawa do odliczenia podatku naliczonego, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu oraz usług krótkotrwałego zakwaterowania. Wraz z żoną jest Pan właścicielem gruntu, na którym 2007 r. wybudowano pensjonat (data pozwolenia na użytkowanie pensjonatu). Nakłady na budowę w większości zostały pokryte kredytem inwestycyjnym, zaciągniętym na działalność gospodarczą. Od wartości nakładów poniesionych na budowę dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych, w związku z prowadzoną w nim działalnością gospodarczą w zakresie wynajmowania miejsc krótkotrwałego zakwaterowania. Grunt wraz z wybudowanym na nim pensjonatem stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, organizacyjne i finansowo wyodrębniony w prowadzonej działalności. Może stanowić samodzielne i niezależne gospodarczo i finansowo przedsiębiorstwo, realizujące swoje zadanie gospodarcze. Wyodrębnienie to polega na tym, że zarówno grunt, jak i pensjonat na nim wybudowany położony jest poza siedzibą firmy. Ma swoja nazwę, która nie pokrywa się z nazwą, pod którą prowadzona jest działalność gospodarcza. Jest w pełni wyposażony dla potrzeb prowadzenia działalności w zakresie usług świadczonych przez pensjonat. W zakresie zobowiązań - wszelkie opłaty związane z eksploatacją pensjonatu pokrywane są na podstawie faktur dotyczących wyłącznie pensjonatu. Działka jest zabezpieczeniem kredytu inwestycyjnego, zaciągniętego na budowę pensjonatu, który to kredyt zostanie również przejęty wraz z przekazaniem pensjonatu (podatnik posiada wstępną zgodę banku na przejęcie kredytu). Na okres sezonu letniego w pensjonacie zatrudnieni są pracownicy do świadczenia pracy wyłącznie na terenie pensjonatu. Finansowe wyodrębnienie działalności handlowej od działalności prowadzonej w pensjonacie polega na tym, że zarówno w sklepie, jak i w pensjonacie zainstalowano kasy fiskalne, na których ewidencjonowane są przychody wyłącznie danego miejsca prowadzenia działalności. Dla realizowania wszelkich zobowiązań dotyczących pensjonatu oraz przyjmowania wpłat i zaliczek dotyczących tej działalności zostało założone oddzielne konto bankowe w innym banku. Dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej prowadzone są dwie podatkowe księgi przychodów i rozchodów, tj. jedna dotycząca działalności handlowej, druga dotycząca działalności w pensjonacie, na podstawie których ustalany jest łączny wynik podatkowy.

W okresie użytkowania opisanego pensjonatu nie poczyniono nakładów na jego ulepszenie (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej. Pensjonat nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych umów o podobnym charakterze.

Wraz z żoną zamierza Pan darować synowi, który prowadzi własną działalność gospodarczą, udział w gruncie oraz nakłady poniesione na wybudowany pensjonat, w którym syn będzie kontynuował działalność gospodarczą. W uzgodnieniu z bankiem dokona Pan cesji kredytu inwestycyjnego, aby syn kontynuował jego spłatę. Przejmie również wszystkie składniki majątkowe znajdujące się na wyposażeniu pensjonatu i na jego terenie oraz wszelkie zobowiązania i ewentualne należności. Zostanie również zachowana nazwa pensjonatu. Obecnie w pensjonacie nie ma zatrudnionych pracowników. Będzie Pan kontynuował działalność gospodarczą, wynajmując posiadany domek letniskowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowiznę synowi, będącego współwłaścicielem gruntu, udziału w pozostałej części oraz poniesionych nakładów na budowę pensjonatu, stanowiących majątek firmy, jak również wszelkich składników materialnych i niematerialnych będących na wyposażeniu pensjonatu wraz z wszelkimi zobowiązaniami (w tym kredyt inwestycyjny) przeznaczonymi do realizacji zadań gospodarczych związanych z prowadzeniem pensjonatu, można traktować jako przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i czynność tę potraktować jako niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 2 pkt 27e, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 pkt 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanie synowi w drodze darowizny udziału w gruncie oraz pensjonatu wraz ze wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi, który przejmie również zobowiązania z tytułu zaciągniętego na budowę pensjonatu kredytu inwestycyjnego, prowadzącego działalność gospodarczą pod dotychczasową nazwą pensjonatu, traktować należy jako przekazanie zorganizowanej części samodzielnego i niezależnego finansowo przedsiębiorstwa, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności przy nabyciu tych towarów (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

Z przytoczonej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

W związku z powyższym przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa wówczas, gdy w wyniku transakcji nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa przejmuje funkcję gospodarczą zbywcy. Kolejnym warunkiem uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest jego organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracownicy. Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Zatem samodzielność finansowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z jej odrębności majątkowej oraz organizacyjnej. Stanowisko takie zostało zaakceptowane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w orzeczeniu w sprawie AndersenJansen (C-43/00) stwierdził, iż przy definiowaniu części przedsiębiorstwa (branch of activy) ważne jest wyodrębnienie finansowe. Aspekt finansowy wyodrębnienia oznacza, że powinno być możliwe przypisanie przedmiotowi darowizny, w strukturach Wnioskodawcy, określonych wskaźników finansowych, w tym zwłaszcza przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań realizowanych (osiąganych) przez tą część przedsiębiorstwa. Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku oraz brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, że ze względu na wyodrębnienie organizacyjne i finansowe w istniejącym przedsiębiorstwie udziału w gruncie oraz pensjonatu, opisana darowizna stanowić będzie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miała zastosowanie ustawa o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że kwestia opodatkowania darowizny lokalu handlowego została rozstrzygnięta w interpretacji nr ITPP2/443-269a/11/AF.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.