ITPP2/443-248/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 5 grudnia 2007 r.), uzupełnionego w dniu 10 stycznia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dla celów jej prowadzenia nabyła na ternie RFN od podmiotu gospodarczego samochód osobowy marki Mercedes. Obie strony transakcji są zarejestrowanymi podmiotami upoważnionymi do dokonywania obrotu wewnątrzunijnego. Samochód ten jest pojazdem używanym - trzyletni okres użytkowania przed nabyciem.

Pismem z dnia 8 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. organu 10 stycznia 2008 r.) Spółka uzupełniła przedmiotowy wniosek wskazując, że umowa została zawarta w Niemczech pomiędzy polską i niemiecką firmą i potwierdzona dokumentem rachunek - faktura. Na rachunku cenę ustalono jako 15.500 euro - netto eksport na podstawie § 6a ustawy o podatku obrotowym w Niemczech. Tytuł rachunku - rachunek netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Firma, która nabyła samochód od podmiotu gospodarczego na terenie RFN zobowiązana jest do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości nabytego pojazdu w opisanej wyżej transakcji w stawce 22%.

Wnioskodawca prezentuje stanowisko, iż Firma, która nabyła w ramach prowadzenia działalności gospodarczej i dla jej celów na terenie RFN od podmiotu gospodarczego samochód osobowy nie jest zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od wartości nabytego pojazdu w stawce 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z ust. 2 ww. artykułu wynika z kolei, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 2, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

W świetle powołanych wyżej uregulowań, nabycie przez polską Firmę używanego samochodu osobowego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu gospodarczego będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim (na terytorium Niemiec), stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia fakt, że pojazd jest używany jeśli kontrahent nie zastosował do tej dostawy w Niemczech szczególnej procedury opodatkowania towarów używanych określonej w § 25a niemieckiej ustawy o podatku obrotowym, którego odpowiednikiem w ustawie o podatku od towarów i usług jest art. 120 ustawy (por. broszura informacyjna Ministerstwa Finansów "100 pytań o transakcje wewnątrzwspólnotowe", rok wydania 2005, www.mofnet.gov.pl). Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby niemiecki kontrahent skorzystał ze szczególnej procedury opodatkowania marży. Nie wskazano również aby nabywca posiadał dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast zamieszczona na fakturze adnotacja, że dokonana dostawa jest zgodna z § 6a UstG oznacza, że transakcja jest w świetle przepisów niemieckiej ustawy o podatku obrotowym zwolniona od podatku w Niemczech (zwolnienie to odpowiada polskiej zerowej stawce).

Będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy transakcja dokonana pomiędzy polską Firmą a kontrahentem niemieckim spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawartą w art. 9 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zatem, polski podatnik z tytułu nabycia używanego pojazdu od podatnika podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim jest obowiązany rozliczyć podatek od towarów i usług według stawki obowiązującej w Polsce, tj. według stawki 22%.

Stosownie do dyspozycji art. 103 ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy, podatnicy są obowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transport ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

We wniosku nie określono, czy Firma dokonała/dokona rejestracji na terytorium kraju zakupionego samochodu używanego a zaznaczono jedynie, że pojazd ten będzie użytkowany przez Podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (co oczywiście wiąże się z koniecznością rejestracji). Jeśli więc nabywca ma na celu zarejestrowanie w kraju nabytego środka transportu, to w przedmiotowej sprawie zajdą przesłanki określone w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że Firma jest zobowiązana do obliczenia i wpłacenia w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.