ITPP2/443-245/10/AJ - Zwolnienie od podatku dostawy towarów używanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 17 maja i 1 czerwca 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wniesienia w formie aportu ruchomości do spółki prawa handlowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 maja i 1 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wniesienia w formie aportu ruchomości do spółki prawa handlowego.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat otrzymał numer identyfikacji podatkowej na podstawie decyzji naczelnika urzędu skarbowego.

Wojewoda decyzją z dnia 2 czerwca 2000 r. stwierdził, że z dniem 1 stycznia 1999 r., mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej - Szpitala (zwanego dalej Szpitalem), stało się z mocy prawa mieniem Powiatu, który zgodnie z ustawą o zakładach opieki zdrowotnej jest organem założycielskim Szpitala.

Na mocy uchwały Rady Powiatu z 29 września 2000 r. wyrażono zgodę na przekazanie mienia ruchomego Szpitalowi w nieodpłatne użytkowanie na czas nieokreślony.

Z uwagi na narastające zadłużenie i ryzyko bankructwa, w dniu 25 września 2009 r. Rada Powiatu podjęła uchwałę w sprawie likwidacji Szpitala. Proces likwidacji rozpoczęto 1 stycznia 2010 r., a jego zakończenie nastąpi 30 czerwca 2010 r. Wcześniej, tj. w dniu 10 października 2008 r., Rada Powiatu podjęła uchwałę o powołaniu Centrum sp. z o.o. (zwane dalej Centrum). Na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej Centrum powołało Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (zwany dalej NZOZ). Ciągłość działalności medycznej będzie zachowana, ponieważ od dnia 1 kwietnia 2010 r. opiekę medyczną, w miejsce Szpitala zapewniać będzie NZOZ.

Program restrukturyzacji Szpitala prowadzony jest w ramach programu Rady Ministrów pod nazwą "Wsparcie jednostek samorządu terytorialnego w działaniach stabilizujących system ochrony zdrowia".

Zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, składniki materialne i niematerialne Szpitala po zakończeniu jego likwidacji, stają się własnością Powiatu. Majątek ruchomy stanowiący własność likwidowanego Szpitala, podlega sprzedaży lub wydzierżawieniu, a uzyskany dochód z tego tytułu przeznaczony będzie na spłatę zobowiązań.

Od dnia 1 kwietnia 2010 r. Likwidator Szpitala udostępnił majątek ruchomy oraz nieruchomości NZOZ w formie umowy dzierżawy. Po zakończeniu likwidacji, tj. z dniem 1 lipca 2010 r., Powiat udostępni NZOZ przedmiotowe mienie w formie odpłatnej umowy dzierżawy. Po 1 stycznia 2011 r., zgodnie z przyjętym programem restrukturyzacji, mienie ruchome zostanie sprzedane (środki trwałe i wyposażenie, grupy 3-8 według klasyfikacji środków trwałych) Centrum.

Wyżej wymienione ruchomości spełniają definicję towarów używanych i w związku z tym przysługuje prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług w związku z przedmiotową sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lub aport ruchomości (grupy 3-8 według klasyfikacji środków trwałych), które zgodnie z art. 43 ust. 2 uznać można za towary używane, nabytych na podstawie uchwały Rady Powiatu, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż i aport ruchomości (środków trwałych i wyposażenia) nabytych przez Powiat na podstawie uchwały z dnia 25 września 2009 r. korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ponieważ są to towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonymi towarami jak właściciel.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ww. ustawy).

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na względzie fakt, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji pojęcia "używanie", należy korzystać z definicji słownikowej tego terminu. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego" Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., "używanie" to stosowanie czegoś jako środka, narzędzia. Podana powyżej słownikowa definicja jest niewystarczająca dla potrzeb wydania niniejszej interpretacji. Dlatego też właściwym jest odwołanie się do jednego z synonimów słowa "używać", a mianowicie "stosować". "Stosować", w myśl powołanego wyżej słownika, oznacza używanie czegoś w określonym celu w określonych okolicznościach. Połączenie obu wymienionych znaczeń słów "używać" i "stosować" w pełni oddaje znaczenie użytego w ust. 2 art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług słowa "używa".

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż towarem używanym, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy nie jest towar w ogóle używany, lecz używany przez jego dostawcę. Użytkownikiem dokonującym sprzedaży towaru używanego jest taki właściciel, który korzystał z towaru w ten sposób, że faktycznie go używał przez okres co najmniej pół roku. Stąd "używanymi" nie mogą być towary, które były przedmiotem dzierżawy i nie były w ogóle przez zbywcę używane przez okres wymagany przepisem art. 43 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Rada Powiatu podjęła uchwałę w sprawie likwidacji Szpitala. Jednocześnie Powiat powołał Centrum, działające w formie spółki prawa handlowego, które na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, powołało do życia Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Zgodnie z tą ustawą, składniki materialne i niematerialne Szpitala, po jego likwidacji stają się własnością Powiatu. Od dnia 1 kwietnia 2010 r. majątek ruchomy przedmiotem dzierżawy dla Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, przy czym w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2010 r. wydzierżawiającym jest Szpital, od 1 lipca 2010 r. będzie Powiat. Po 1 stycznia 2011 r. zostanie on sprzedaży lub wniesiony aportem do spółki prawa handlowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że ruchomości mające być przedmiotem zbycia, nie mogą być uznane za towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, bowiem Powiat od momentu ich nabycia do chwili zbycia faktycznie ich nie używał. Fakt rozporządzania nimi jak właściciel poprzez zawarcie umów dzierżawy, pozbawia możliwości nadania im statusu towarów używanych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że planowa sprzedaż lub aport ruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na to, że - jak wskazano wyżej - nie są one towarami używanymi w rozumieniu ust. 2 powołanego artykułu przepisów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.