ITPP2/443-244/09/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) oraz z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących udzielenie bonusu (premii pieniężnych) - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 marca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 22 kwietnia i 22 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących udzielenie bonusu (premii pieniężnych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży wyrobów szkolnych, biurowych i papierniczych. W ramach ustnych uzgodnień z kontrahentami, potwierdzonych pismami skierowanymi do klientów, wypłaca bonusy (premie pieniężne). Warunkiem wypłaty jest osiągniecie lub przekroczenie pewnych wartości sprzedaży wybranych asortymentów i terminowa zapłata za faktury dotyczące sprzedaży objętej uzgodnieniami. Premie nie są przypisane do konkretnej dostawy, lecz do pewnej grupy tych dostaw.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że premia pieniężna nie dotyczy reklamy Jej towarów i ich eksponowania. Wypłata premii pieniężnej nie jest uwarunkowana zakupem przez klienta tylko towarów z asortymentu Spółki, jak również klient nie musi posiadać pełnego asortymentu wyrobów oferowanych przez Spółkę.

Premie przyznawane są w systemie rocznym. Sposób przyznawania premii jest następujący:

Klienci objęci motywującym systemem premiowania po zakończeniu roku obrachunkowego wystawiają faktury na podstawie własnej ewidencji, opierającej się na zasadach ustalonych przez Spółkę. Zasady te to określony procent (np. 1%, 2%, 2,5% itd.) od łącznej wartości netto danego asortymentu, który klient zakupił i terminowo za niego zapłacił. Często klienci muszą osiągnąć lub przekroczyć uzgodniony dwustronnie pułap obrotów. Tak wystawione faktury są weryfikowane-sprawdzana jest kwota sprzedaży i terminowość zapłaty. Podstawą są faktury wystawione przez Spółkę oraz dokonane przez klienta zapłaty (dane z systemu). Nie są to premie pieniężne przypisane pojedynczej dostawie, ale sumie tych dostaw z całego roku, liczone poprzez sumowanie z faktur sprzedaży wystawionych przez spółkę pozycji asortymentowych objętych premią pieniężną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących otrzymanie bonusów (premii pieniężnych) otrzymywanych od kontrahentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, premia wypłacana kontrahentom z tytułu uzyskania poziomu obrotów pomiędzy kontrahentem a Spółką, jest zapłatą za usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wypłacana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów premia pieniężna wiąże się z nabywaniem towarów bezpośrednio od Spółki i jest swego rodzaju gwarancją niedokonywania zakupów u konkurencji. Premia ta ma zatem charakter motywujący do zakupów i nie jest przypisana do konkretnej dostawy lecz do pewnej grupy dostaw. W ocenie Spółki stanowi ona wynagrodzenie za wykonanie usług na rzecz Spółki. W takiej sytuacji kontrahenci są zobowiązani udokumentować świadczoną usługę fakturą VAT ze stawką 22%, a Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl postanowień art. 88 ust. 3a pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w przypadku, gdy sama transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany powyżej przepis wskazuje, że pojęcie "świadczenie usług" ma szeroki zakres, nie zawęża się ono tylko do działań podatnika, ale obejmuje również zaniechanie działania, zobowiązanie się do powstrzymania od dokonania czynności, czy też w końcu tolerowanie czynności lub sytuacji. Wyraźne rozdzielenie usługi od dostawy, o którym mowa w art. 8 ustawy, uniemożliwia uznanie takiego stanu faktycznego, w którym dostawa towaru stanowiła jednocześnie świadczenie usług. Zaprzeczałoby to przyjętej w art. 8 konstrukcji definicji świadczenia usług.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że udzielenie premii pieniężnej uzależnione jest od dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości oraz terminowa zapłata za zakupiony towar w określonym czasie.

Trudno w takiej sytuacji uznać by takie zachowanie kontrahentów Spółki stanowiło świadczenie usług. Sposób wyliczenia dodatkowego wynagrodzenia (rozliczenie roczne), na podstawie ewidencji przekazywanej przez kupujących oraz terminowa zapłata nie oznacza, że w tym przypadku dochodzi do świadczenia usług. Wypłacana premia jest zsumowaniem wartościowym wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie czasu i tylko do nich się odnosi. Ponadto kontrahenci Spółki nie dokonują żadnych innych czynności, które kwalifikowałyby się do tego by uznać je za świadczenie usług (np. odpowiednia reklama towarów Spółki). i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że premie te nie są związane z określonymi zachowaniami nabywcy, stanowiącymi świadczenie usług. W takim przypadku brak jest również elementu, który skutkuje uznaniem konkretnego zachowania za świadczenie usług w myśl powołanych wyżej przepisów ustawy, to jest relacji dwustronnie zobowiązującej obie strony umowy do pewnego zachowania.

Konsekwencją braku uznania zachowania kontrahentów Spółki za świadczenie usług jest to, że nie jest to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego pozwala na uznanie, że działania Spółki polegające na wypłaceniu premii pieniężnej w związku z osiągnięciem przez odbiorcę określonego poziomu wartości nabywanych towarów handlowych, oraz terminowej zapłaty za zakupiony towar nie jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Skonstruowane w ten sposób relacje handlowe wskazują, że przedmiotowe zdarzenie prawne nie ma charakteru czynności dwustronnie zobowiązującej (brak konkretnego zachowania obu stron ustnych porozumień, które nadawałyby ich zachowaniom charakter takiej właśnie czynności). Wypłacane przez Wnioskodawcę premie nie stanowią wynagrodzenia za określone zachowanie ze strony odbiorcy, to zachowania takiego, w świetle powyżej wskazanych przepisów ustawy o podatku, nie można uznać za odpłatne świadczenie usług.

Udokumentowanie takiego zachowania fakturą nie stanowi podstawy do skorzystania z prawa do odliczenia podatku należnego zawartego w fakturze, co potwierdza treść art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji - w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane wyżej przepisy-należy stwierdzić, że dodatkowe wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę, nie stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze wystawionej przez kontrahenta (będącego czynnym podatnikiem VAT) dokumentującej otrzymanie dodatkowego wynagrodzenia. W tym przypadku zachodzi negatywna przesłanka umożliwiająca skorzystanie z prawa do odliczenia podatku należnego, wynikająca wprost z ustawy (art. 88 ust. 3a pkt 2).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.