ITPP2/443-243d/10/MD - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT usług transportu świadczonych na zlecenie podatników posiadających siedzibę na terytorium państw trzecich.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-243d/10/MD Możliwość opodatkowania podatkiem VAT usług transportu świadczonych na zlecenie podatników posiadających siedzibę na terytorium państw trzecich.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek i koniec transportu w kraju innym niż kraj siedziby nabywcy) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 19 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek i koniec transportu w kraju innym niż kraj siedziby nabywcy).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Transport wykonywany jest na zlecenie firm z krajów Unii Europejskiej (Niemiec, Szwecji, Czechy, itp.) lub z krajów trzecich (Szwajcarii, Norwegii, Serbii, Rosji, itp.). Transport rozpoczyna się w państwach innych niż państwo siedziby tych firm (np. firma szwajcarska zleca transport towaru z Niemiec do Rosji lub węgierska zleca transport towaru z Norwegii do Czech).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług zastosować od dnia 1 stycznia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu z dnia 19 kwietnia 2010 r., winna mieć zastosowanie 0% stawka podatku (art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy i art. 196).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Wspólnoty. Przez terytorium państwa trzeciego - zgodnie z pkt 5 ww. artykułu - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Wspólnoty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług - dla określenia miejsca ich opodatkowania, stawki podatku obowiązującej dla tych usług - należy ustalić miejsce ich świadczenia.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W świetle ust. 2 tego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu (ust. 3 ww. artykułu).

W tym miejscu wskazać należy, że dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usług od dnia 1 stycznia 2010 r. funkcjonuje autonomiczna definicja podatnika. I tak z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, dla określenia miejsca świadczenia usług kluczowe znaczenie ma status podatkowy usługobiorcy, tj. czy jest on podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że będzie Pan świadczył usługi transportu towarów na zlecenie firm z krajów UE (Niemiec, Szwecji, Czech, itp.) lub z krajów trzecich Szwajcarii, Norwegii, Serbii, Rosji, itp.), na trasach rozpoczynających się w państwach innych niż państwo siedziby tych firm (np. firma szwajcarska zleca transport towaru z Niemiec do Rosji lub węgierska zleca transport towaru z Norwegii do Czech).

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą stawki podatku obowiązującej dla ww. usług.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje, w tym przede wszystkim treść w art. 28b ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia (a jednocześnie ewentualnego opodatkowania) ww. usług transportu świadczonych na rzecz podmiotów z krajów UE oraz krajów trzecich, będą kraje siedziby poszczególnych usługobiorców. Skoro czynności te pozostają poza zakresem działania krajowych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, podstawą ustalenia stawki podatku dla nich obowiązującej, będą regulacje podatkowe obowiązujące w krajach siedziby usługobiorców. W konsekwencji wskazana przez Pana obowiązująca na terytorium kraju stawka podatku od towarów i usług w wysokości 0% nie będzie miała zastosowania, wobec czego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Niezależnie od powyższego, przy określaniu miejsca świadczenia, należy mieć na uwadze szczególne regulacje wynikające z art. 28b ust. 2 (świadczenie usług dla stałego miejsca działalności) i ust. 3 (świadczenie usług dla miejsca, w którym nabywca zwykle prowadzi działalność lub w którym ma miejsce zwykłego pobytu) ustawy o podatku od towarów i usług.

Na marginesie należy wskazać, że podany przez Pana we własnym stanowisku sprawy art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, nie ma zastosowania dla określenia stawki podatku, dotyczy bowiem wyłącznie obowiązku dokumentacyjnego, tj. składania w urzędzie skarbowym zbiorczych informacji o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca (informacji podsumowujących). Koniecznie jest również podkreślenie, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera przepisu oznaczonego jako " art. 196", natomiast Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zawiera taką jednostkę redakcyjną, dotyczy ona jednak tzw. mechanizmu reverse charge (samoopodatkowanie przez nabywcę towaru lub usługi).

Końcowo informuje się, że kwestie stawki podatku obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na rzecz polskiego podatnika; stawki podatku obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek trasy kraj trzeci - koniec Polska lub inny kraj UE) oraz stawki obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek transportu na terenie innych krajów członkowskich UE, koniec na terytorium krajów trzecich lub Polski) zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych odpowiednio Nr ITPP2/443-243a/09/MD, ITPP2/443-243b/09/MD oraz ITPP2/443-243c/09/MD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl