ITPP2/443-243a/10/MD - Określenie stawki podatku VAT obowiązującej dla usług transportu świadczonych na rzecz polskiego podatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 19 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług transportu świadczonych na rzecz polskiego podatnika - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 19 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług transportu świadczonych na rzecz polskiego podatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Transport wykonywany jest na trasach przewozu z Polski do krajów trzecich (np. Serbii, Chorwacji, Norwegia, Szwajcarii, Rosji, itp.) lub do krajów Unii Europejskiej (np. Francji, Danii, Niemiec, itp.), na zlecenie podatnika krajowego, mającego siedzibę w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług zastosować od dnia 1 stycznia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu z dnia 19 kwietnia 2010 r., w przypadku transportu do krajów trzecich, stawka winna wynosić 0%, natomiast w przypadku transportu do krajów Unii Europejskiej winna mieć zastosowanie stawka 22% (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. Dz. U. Nr 222, Dz. U. Nr 224).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Wspólnoty. Przez terytorium państwa trzeciego - zgodnie z pkt 5 ww. artykułu - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Wspólnoty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług - dla określenia miejsca ich opodatkowania, stawki podatku obowiązującej dla tych usług - należy ustalić miejsce ich świadczenia.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W tym miejscu wskazać należy, iż dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usług od dnia 1 stycznia 2010 r. funkcjonuje autonomiczna definicja podatnika. I tak z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, dla określenia miejsca świadczenia usług kluczowe znaczenie ma status podatkowy usługobiorcy, tj. czy jest on podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem m.in. art. 83, w którym wymienione zostały szczególne przypadki zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 0%.

W art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, ustawodawca przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 0% dla usług transportu międzynarodowego.

Zgodnie z ust. 3 pkt 1 lit. a) tego artykułu, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament z żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora).

Z treści złożonego wniosku wynika, że będzie Pan świadczył usługi transportu na trasach przewozu z Polski do krajów trzecich (np. Serbii, Chorwacji, Norwegii, Szwajcarii, Rosji, itp.) lub do krajów Unii Europejskiej (np. Francji, Danii, Niemiec, itp.), na zlecenie podatnika krajowego, mającego siedzibę w Polsce.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą stawki podatku obowiązującej dla ww. usług.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje, w tym przede wszystkim treść w art. 28b ust. 1 oraz art. 41 ust. 1 ustawy, jak również art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, należy potwierdzić, że zasadnie Pan uznał, iż w przypadku świadczenia na zlecenie podatnika podatku od towarów i usług, drugiej z ww. grup usług transportowych (świadczonych na trasach z Polski do innych krajów członkowskich Unii Europejskiej) winna być zastosowana stawka podstawowa podatku, tj. 22%, natomiast w stosunku do pierwszej kategorii tych usług (wykonywanych na trasach z Polski do krajów trzecich) stawka preferencyjna 0%. Należy jednak poczynić zastrzeżenie, iż zastosowanie przez Pana przedmiotowej preferencji, uzależnione jest od posiadania dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać - mimo podania przez Pana prawidłowego stanowiska w zakresie ww. zagadnienia - iż ma ono swoje umocowanie prawne w powołanych regulacjach ustawy o podatku od towarów, a nie - jak wskazano we wniosku - w aktach wykonawczych wydanych przez Ministra Finansów.

Końcowo informuje się, że kwestie stawki podatku obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek trasy kraj trzeci - koniec Polska lub inny kraj UE); stawki podatku obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek transportu na terenie innych krajów członkowskich UE, koniec na terytorium krajów trzecich lub Polski); oraz stawki podatku obowiązującej dla usług transportowych świadczonych na trasach międzynarodowych (początek i koniec transportu w kraju innym niż kraj siedziby nabywcy), zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych odpowiednio Nr ITPP2/443-243b/09/MD, ITPP2/443-243c/09/MD oraz ITPP2/443-243d/09/MD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.