ITPP2/443-238/09/MD - Czy podatnik postąpił prawidłowo rozliczając import usług od nabycia usługi regeneracji wałów do linii produkcyjnej, która została wykonana w Niemczech?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu 25 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 28 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia importu usług w związku z nabyciem usługi od kontrahenta niemieckiego - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia importu usług w związku z nabyciem usługi od kontrahenta niemieckiego.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał nabycia usługi regeneracji wałów do linii produkcyjnej, która została wykonana w Niemczech w styczniu 2009 r. Przedmiotowe wały zostały wysłane do firmy w Niemczech, tam zostały zregenerowane, a następnie odesłane do Polski. Wnioskodawca podał kontrahentowi (usługodawcy) numer NIP UE, pod którym jest zarejestrowany w Polsce. Tym samym "przerzucił" na siebie obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług. Faktura, którą usługodawca podający niemiecki NIP udokumentował wykonanie usługi, została wystawiona w euro. Na przedmiotowej fakturze nie ma podatku VAT tak niemieckiego, jak i polskiego. Wnioskodawca nie ma informacji, czy usługodawca nie posiada w Polsce oddziału, czyli stałego miejsca prowadzenia działalności, pomimo że jego siedziba znajduje się poza terytorium Polski.

W związku z powyższym w piśmie z dnia 22 maja 2009 r. zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo rozliczając import usług od ww. usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w ww. piśmie, postąpił prawidłowo rozliczając import usług w związku z nabyciem wyżej opisanej usługi. Stanowisko to wywiódł z treści art. 27 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d), świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane - w przedmiotowym przypadku jest to Polska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju;

Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy, w przypadkach wymienionych w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług, dla potrzeb podatku od towarów i usług, określa art. 27 ust. 1 ustawy, przesądzając, że w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie ust. 2 pkt 3 lit. d) powołanego artykułu, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje zwrotu "usługa na ruchomym majątku rzeczowym". W związku z tym należy go interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, po to by nadać mu nową postać, jak również każdą czynność polegająca na poddaniu rzeczy jakimkolwiek pracom, które dotyczą jej bezpośrednio i oddziałują na nią, przy czym podmiot świadczący usługę nie jest właścicielem towaru (materiału) powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Artykuł 28 ust. 7 ustawy stanowi, że w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d), świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako podatnik podatku od towarów i usług, zarejestrowany dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego, nabył od kontrahenta niemieckiego usługę regeneracji wałów do linii produkcyjnej, która została wykonana w Niemczech w styczniu 2009 r. Przedmiotowe wały zostały wysłane do firmy w Niemczech, tam zostały zregenerowane, a następnie odesłane do Polski. Wnioskodawca podał kontrahentowi (usługodawcy) numer NIP UE, pod którym zarejestrowany jest w Polsce. Na tym tle powziął wątpliwość co do obowiązku rozliczenia import usług w związku z nabyciem ww. usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług. w tym przede wszystkim treść art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z ust. 2 tego artykułu oraz art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, należy stwierdzić, że w związku z podaniem przez Wnioskodawcę numeru NIP UE oraz wywiezieniem towaru będącego przedmiotem usług z kraju jej faktycznego wykonania (Niemcy), podatkowym miejscem świadczenia tej usługi jest terytorium Polski. Zatem na Wnioskodawcy, jako usługobiorcy, ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego, który jednocześnie może być podatkiem naliczonym, z tytułu czynności określonej w ustawie o podatku od towarów i usług, jako import usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.