ITPP2-443-227/07/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2-443-227/07/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania szczególnej procedury dotyczącej dostawy używanych samochodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania szczególnej procedury dotyczącej dostawy samochodów używanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż samochodów na terenie kraju. Działalność ta podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jak również stosowane są przepisy w zakresie opodatkowania marży na warunkach określonych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zamierza Pan kupić używany samochód osobowy od podatnika podatku od towarów i usług, który przy jego nabyciu skorzystał z prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego. Transakcja sprzedaży będzie zwolniona od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wprowadzenie w § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2007 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwolnienie od podatku dla dostawy używanych samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, można traktować jako rozszerzenie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w oparciu o delegację dla Ministra Finansów wynikającą z art. 82 ust. 3 dla celów związanych z dostawami towarów w zakresie określonym w art. 120 ust. 10 pkt 2. Czy nie stanowi to przeszkody do stosowania w takim przypadku opodatkowania dostaw samochód używanych na zasadzie określonej w art. 120 ust. 10 pkt 2 ustawy (opodatkowanie marży).

Zdaniem Wnioskodawcy przepis § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie którego zwolniono od opodatkowania dostawę samochodów używanych dokonywaną przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego, jest rozszerzeniem zakresu zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Pana zdaniem można w przypadku nabycia takiego samochodu w celu jego dalszej odsprzedaży stosować przy jego sprzedaży art. 120 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy na art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług należy spojrzeć nie w znaczeniu literalnym lecz uwzględniając zasadę neutralności podatku oraz dobro podatników. W przypadku braku możliwości stosowania procedury opodatkowania marży i naliczania podatku od sprzedaży takiego samochodu jego cena znacznie wzrośnie przez co prowadzenie działalności nie będzie konkurencyjne, a sprzedaż takich pojazdów będzie nieopłacalna.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazuje, że przestrzeganie zasady neutralności podatku ma wpływ na opodatkowanie lub brak opodatkowania danej czynności, tak by nie doprowadzić do podwójnego opodatkowania. Stwierdził mianowicie, że art. 6 (2a) VI Dyrektywy przewiduje obowiązek opodatkowania towarów używanych wyłącznie wtedy, gdy podatek zapłacony przy ich nabyciu podlegał odliczeniu. Opodatkowanie składników majątku przedsiębiorstwa, przy zakupie których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania, co jest sprzeczne z zasadą neutralności systemu VAT. Wnioskodawca uważa, że skoro zakupuje towar zwolniony od podatku w celu dalszej jego odsprzedaży, to powinien opodatkować jedynie marżę. Należy tu mieć na uwadze również zasadę neutralności. Pana zdaniem przestrzeganie zasady neutralności podatku ma wpływ na opodatkowanie lub brak opodatkowania danej czynności tak by nie doprowadzić do podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwana dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, w tym także samochodów używanych, spełniających warunki towarów używanego w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowita kwotą, którą ma zapłacić nabywca, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 71107112), (7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 2741.10-50, ex27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, lub nie będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej

;

2.

podatników podatku od towarów i usług, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników jeżeli dostawa tych towarów opodatkowana była zgodnie z ust. 4 i ust. 5

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113

5.

podatników od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i ust. 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach

.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku, dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Minister Finansów działając na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy wydał w dniu 27 kwietnia 2004 r. rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy którego wprowadził zwolnienia od podatku inne niż określone w art. 43-81 ustawy. Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 wyżej wymienionego rozporządzenia zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Rozszerzenie katalogu zwolnień dokonane na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy nie oznacza jednak, że zamiarem ustawodawcy było rozszerzenie możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży w odniesieniu do dostawy używanych samochodów, nabytych od podatników, którzy z tytułu ich dostaw byli zwolnieni od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Warto również zauważyć, że powołany wcześniej § 8 rozporządzenia zawiera dodatkowy katalog czynności zwolnionych od podatku, a nie rozwinięcie czynności określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, na który powołuje się art. 120 ust. 10 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że podatnik, który nabywa towary używane (w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy), od podmiotu, który dokonał odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu, a przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, nie ma prawa do określenia podstawy opodatkowania metodą marży.

Wnioskodawca wskazał, że zakup samochodu z zamiarem dalszej jego odsprzedaży od podmiotu gospodarczego, zarejestrowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług, który przy ich sprzedaży korzysta ze zwolnienia na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów będzie mógł korzystać ze szczególnej procedury opodatkowania stosowanej przy dostawie towarów używanych.

We wniosku wskazuje Pan, że brak możliwości zastosowania tej procedury w odniesieniu do dostawy samochodów osobowych czyni działalność gospodarczą nieopłacalną.

Działalność gospodarcza w myśl definicji wskazanej w art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów i wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wyróżniki działalności gospodarczej w postaci celu i rezultatu nie mają znaczenia w przypadku zastosowania szczególnej procedury opodatkowaniem marży.

Warto w tym miejscu również zwrócić uwagę na to, że uregulowania przyjęte przez polskiego ustawodawcę w zakresie podatku od towarów i usług nie odbiegają od uregulowań przyjętych przez normodawcę wspólnotowego. Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa 112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE, L 347/55). Nie można wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług jest w tym zakresie sprzeczna z Dyrektywą. Polski ustawodawca zrealizował cele jakie powinny być osiągnięte w drodze harmonizacji prawa podatkowego. Przepisy dyrektywy wiążą państwa członkowskie, do których są kierowane, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków zmierzających do realizacji celu.

Reasumując, planowany przyszły zakup towaru używanego w postaci samochodu osobowego od podatnika, który zastosował zwolnienie od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, eliminuje możliwość zastosowania szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów używanych. Procedura ta ma zastosowanie w enumeratywnie wyliczonych w ustawie przypadkach - art. 120 ust. 10 pkt 1-5 i katalog ten jest zamknięty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl