ITPP2/443-222/07/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-222/07/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od sprzedaży zarejestrowanych domen internetowych o unikalnych nazwach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2007 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od sprzedaży zarejestrowanych domen internetowych o unikalnych nazwach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zarejestrować działalność gospodarczą związaną z tworzeniem unikalnych nazw domen internetowych, rejestracją tych domen u rejestratorów polskich i zagranicznych oraz sprzedażą domen przez internet. Nazwy domen będą obejmować zarówno słowa pospolite, jak i niekonwencjonalne, w języku polskim i w językach obcych. Z założenia wszystkie domeny mają być sprzedawane w ciągu roku. Działalność ta została zaklasyfikowana przez Urząd Statystyczny w Łodzi jako działalność komercyjna, gdzie indziej nie sklasyfikowana - PKWiU 74.84.1.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jaką stawką podatku VAT ma zostać objęta sprzedaż domen internetowych. Czy tylko stawką 22%, czy także 7% w zakresie przeniesienia praw do nazw domen. Jeżeli dwiema stawkami, to w jaki sposób należy określić procentowy udział w wartości każdej ze stawek.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa sprzedaż obejmuje zbycie dwóch praw, tj. prawa do korzystania z nazw domeny oraz prawa do domeny wynikającego z rejestracji u rejestratora. Pierwsze z tych zdarzeń będzie opodatkowane stawką podatku 7%, drugie zaś stawką 22%. O tym jak podzielić proporcje dla każdej ze stawek decydować powinny na przykład: nakład prac i poniesione koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej - art. 8 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy. Zgodnie z art. 41 ust. 1 tejże ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. We wspomnianym ust. 2 określono, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W punkcie 162 wymienionego załącznika przewidziano stawkę 7% dla usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Według art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1.

stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy)

;

2.

stanowić przejaw działalności twórczej

;

3.

mieć indywidualny charakter

.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakowoż stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką "oryginalności" utworu kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona ona zostaje gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w punkcie 2 i 3 cech. Sam "przejaw działalności twórczej" nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazał, że zamierza podjąć działalność polegającą na tworzeniu unikalnych, niepowtarzalnych nazw domen internetowych, ich rejestracją u rejestratorów polskich i zagranicznych, a następnie sprzedażą przez internet. Nazwy domen mogą obejmować zarówno słowa pospolite, jak np. budowaautostrad.pl lub niekonwencjonalne, jak np. nieigrajzogniem.pl. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż zarejestrowanej domeny o tak ustalonej unikalnej nazwie będzie obejmowała sprzedaż dwóch praw, tj. prawa do domeny wynikającego z jej rejestracji oraz prawa do korzystania z nazwy domeny. Sprzedaż pierwszego z tych praw będzie opodatkowana stawką podatku 22%, drugiego zaś stawką podatku 7%. Według Wnioskodawcy prawo do korzystania z nazwy domeny stanowi przedmiot prawa autorskiego i praw pokrewnych. O ustalaniu wynagrodzenia związanego ze sprzedażą każdego z tych praw decydują strony umowy.

Reasumując, w przypadku świadczenia usług polegających na sprzedaży zarejestrowanych domen internetowych o unikalnych nazwach stosuje się stawkę podatku w wysokości 22%.

O ile część wynagrodzenia stanowi honorarium za usługi twórcy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich, do tej części należy zastosować stawkę podatku w wysokości 7%. Wysokość wynagrodzenia z tytułu sprzedaży tych dwóch praw określają strony umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl