ITPP2/443-218a/14/PS - Możliwość wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu, stanowiących majątek prywatny sprzedawcy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-218a/14/PS Możliwość wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu, stanowiących majątek prywatny sprzedawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży działek gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 maja 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakresie prowadzonej działalności nie prowadzi handlu nieruchomościami. Od dnia 2 września 2004 r. jest Pan wraz z żoną właścicielem gruntów o pow. 0,4205 ha, składających się z dwóch działek, które zostały nabyte z własnych środków finansowych, na własne potrzeby, bez zamiaru dalszej ich odsprzedaży. Stanowią one majątek prywatny. Grunty te nie były dzierżawione, wynajmowane, ani nie służyły do czerpania żadnych korzyści majątkowych w związku z ich posiadaniem. W styczniu 2014 r. Gmina zaproponowała zamianę części działek, w związku z czym pokryła koszty ich podziału i zaoferowała Panu zamianę działek o pow. 0,1779 ha, na działki o pow. 0186i ha z dopłatą oraz doliczonym 23% podatkiem od towarów i usług. Działki oferowane przez Gminę przylegają do Pana działek. W czerwcu 2014 r. planuje sprzedaż wszystkich działek, także tych które zostaną otrzymane od Gminy w drodze zamiany i z dopłatą. W planie zagospodarowania przestrzennego działki te stanowią tereny budowlane. Grunty zostały nabyte z zamiarem budowy domku jednorodzinnego oraz budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą. W dniu 31 styczna 2006 r. otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy. W celu sprzedaży gruntów zawarł umowę z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami. Zbyte zostaną wszystkie działki jako całość zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy sprzedając działki osobie prawnej będzie musiał Pan zapłacić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, grunt spełnia definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jednak sprzedając przedmiotowe działki nie będzie działał w charakterze handlowca (art. 15 ust. 2 ustawy). Nabycie działek nie nastąpiło z zamiarem dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Zamiana działek z Gminą także nie była spowodowana chęcią przysporzenia majątkowego, a jedynie umożliwieniu Gminie pozyskania gruntu pod drogi. Grunt nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej, w konsekwencji dokonując sprzedaży działek z majątku prywatnego skorzysta Pan z prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Sprzedaż działek stanowi więc działania w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od sprzedaży działek na rzecz nabywcy, który jest osobą prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie działek gruntu, o których mowa we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, ponieważ czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Co prawda przedmiotowe grunty zostały nabyte nie tylko w celu budowy domu jednorodzinnego, ale także budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą, jednakże okoliczności faktyczne sprawy nie wskazują, żeby dokonał Pan budowy tego budynku. Ponadto grunty te nie zostały nabyte z zamiarem odsprzedaży, nie były dzierżawione, wynajmowane oraz nie służyły do czerpania korzyści majątkowych.

Wobec tego należy uznać, że stanowią majątek osobisty. Skoro oprócz uzyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz zawarcia umowy z pośrednikiem nie podejmował Pan zorganizowanych czynności mających na celu ich sprzedaż, należy stwierdzić, że powyższe okoliczności wykluczają handlowy cel transakcji. W konsekwencji, sprzedając ww. działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1453/11), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 890/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań oraz przyjmując, iż działania Pana nie przybiorą takiego charakteru, planowana sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały dla niej zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl