ITPP2/443-217/14/AK - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturze dokumentującej wydatki związane z obsługą pojemników na śmieci.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wydatki związane z obsługą pojemników na śmieci - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wydatki związane z obsługą pojemników na śmieci.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina dokonała sprzedaży pojemników na śmieci (2.074 sztuk różnej pojemności) dla "Z." na wartość brutto 272.598,75 zł, w tym VAT ze stawką 23% 50.973,75 zł (dostawy nie można było potraktować jako zwolnionej "towar używany", ponieważ Gmina przez pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi pojemnikami de facto ich nie używała).

Do 30 czerwca 2013 r. obsługę odbioru odpadów komunalnych nieprzerwanie świadczył na rzecz Gminy zakład budżetowy MOSiR, który wyposażył nieruchomości w pojemniki, a następnie, w wyniku przetargu, świadczenie usług odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych z nieruchomości powierzone zostało spółce z o.o. "Z.". Zakończenie świadczenia usługi przez zakład budżetowy i przejęcie ich przez spółkę spowodowało brak możliwości zgromadzenia pojemników jednocześnie w jednym miejscu, przeprowadzenia inwentaryzacji oraz dokonania wyceny a następnie sprzedaży pojemników na odpady. W związku z powstałymi trudnościami zostało zawarte porozumienie ze spółką "Z.", iż od dnia zawarcia umowy, tj. 1 lipca 2013 r. do dnia 29 grudnia 2013 r., spółka dokona weryfikacji pod kątem dalszej przydatności stanu użytkowego i ilościowego z określeniem pojemności wszystkich pojemników obejmującą:

* sukcesywne zbieranie wszystkich pojemników i przetransportowanie ich do magazynu spółki,

* sukcesywne dokonywanie przeglądów i napraw pojemników przydatnych do dalszego użytkowania i przetransportowania ich na zamieszkałe nieruchomości,

* sukcesywną dezynfekcję i odkażanie pojemników nadających się do dalszego użytkowania,

* utylizację wybrakowanych pojemników, niedających możliwości odzyskania części.

W dniu 30 grudnia 2013 r. został sporządzony protokół inwentaryzacji pojemników wraz z określeniem ich aktualnej wartości. Dnia 31 grudnia Gmina dokonała sprzedaży przedmiotowych pojemników na rzecz spółki z o.o. "Z." za kwotę brutto 272.598,75 zł.

Za ww. zlecone przez Gminę prace spółka otrzymała wynagrodzenie w formie ryczałtu, z uwagi na brak możliwości ustalenia ceny za poszczególne prace.

W dniu 31 grudnia 2013 r. spółka "Z." wystawiła fakturę za wykonane prace, zgodnie ze zleceniem, następnie 21 stycznia 2014 r. fakturę korygującą (zmiana stawki VAT) na wartość brutto 231.798,84 zł, w tym VAT w stawce 23% 43.327,69 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej usługi związane z obsługą pojemników na śmieci wystawioną przez spółkę z o.o. "Z.".

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dostawa pojemników na śmieci została przez Gminę opodatkowana, w związku z powyższym ma prawo do odzyskania podatku naliczonego zawartego w fakturze za usługi związane z obsługę pojemników na śmieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Wskazać należy, że przepis ten (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy) z dniem 1 stycznia 2014 r., otrzymał brzmienie: "kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług".

Z uregulowania art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze prywatnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że dostawa pojemników na śmieci, jako czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W zakresie dokonanej czynności wykonanej na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej Gmina występowała w charakterze podatnika VAT, zatem spełnione zostały warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy i jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki związane z obsługą pojemników na śmieci, o których mowa we wniosku, o ile - jak wynika z treści wniosku - zostały one poniesione w celu ich sprzedaży, a także nie występują wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, np. w sytuacji, gdy faktura dokumentująca usługi związane z obsługą pojemników na śmieci zawierała w sobie wynagrodzenie z tytułu czynności z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi (odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych) interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.