ITPP2/443-209/14/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 marca 2003 r. jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jest Pan małym podatnikiem w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy o podatku od towarów i usług i od dnia 1 stycznia 2012 r. rozlicza się metodą kasową, zgodnie z art. 21 ust. 1 tej ustawy. Przeważającym rodzajem działalności jest działalność architektoniczna. Zajmuje się Pan projektowaniem obiektów budowlanych i przemysłowych. Trudni się również realizacją projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Często zdarza się, że projekty realizowane są w etapach. Z uwagi na fakt, że prace projektowe są podzielone, jak również wartości faktur opiewają na znaczne kwoty, reguluje Pan zobowiązania wobec podwykonawców "w częściach". Analogicznie regulują zobowiązania zleceniodawcy, tj. płacą za faktury "w częściach", po zrealizowaniu przez Pana określonych etapów projektów budowlanych lub w momencie, kiedy posiadają środki pieniężne "na zaspokojenie wierzytelności".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów dotyczących podatku od towarów i usług mały podatnik, rozliczający podatek metodą kasową, w związku z częściowym uregulowaniem zobowiązań wynikających z otrzymywanych od kontrahentów faktur, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego odpowiadającą części uregulowanej należności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku małego podatnika, stosującego w rozliczaniu VAT metodę kasową, nawet częściowe uregulowanie zobowiązania, wynikającego z otrzymanej faktury, daje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego odpowiadającą części uregulowanego zobowiązania.

Wskazał Pan, że zgodnie z obowiązującym do końca grudnia 2013 r. art. 86 ust. 16 ustawy o VAT, podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony, w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulował całość lub część należności wynikającej z otrzymanej od kontrahenta faktury, nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury. Od dnia 1 stycznia 2014 r., stosownie do art. 86 ust. 10e ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych przez małego podatnika towarów i usług w okresie stosowania przez niego metody kasowej powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokona zapłaty za te towary i usługi. Pana zdaniem, użycie w ww. przepisie sformułowania "dokona zapłaty" wskazuje, że uregulowanie należności w części daje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego odpowiadającą części uregulowanej należności. W przepisie tym nie ma bowiem stwierdzenia, że podatnik musi dokonać całości zapłaty, jak to było określone w regulacjach prawnych obowiązujących przed 2013 r. (art. 86 ust. 16 ustawy). Zauważył Pan, że przepisy prawa sprzed 2013 r. jasno wskazywały, że podatnik rozliczający VAT metodą kasową może obniżyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulował całą należność wynikającą z otrzymanej od kontrahenta faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10e ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 38 lit. e ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35, z późn. zm.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych przez małego podatnika towarów i usług, w okresie stosowania przez niego metody kasowej, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonał zapłaty za te towary i usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11 analizowanego artykułu).

Do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przez małego podatnika, który wybrał metodę kasową rozliczania podatku, były uregulowane w art. 86 ust. 16 ustawy. W świetle tego przepisu, podatnicy, o których mowa w art. 21 ust. 1, w odniesieniu do nabytych na terytorium kraju towarów i usług, mogą obniżyć kwotę podatku należnego w rozliczeniu za kwartał, w którym uregulowali całość lub część należności wynikającej z otrzymanej od kontrahenta faktury, nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury. Uregulowanie należności w części daje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego odpowiadającą części uregulowanej należności. Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

* po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej "metodą kasową"; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową (ust. 2 ww. artykułu).

W świetle art. 2 pkt 25 lit. a ustawy, przez małego podatnika rozumie się podatnika podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro #61485; przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że będąc małym podatnikiem stosującym metodę kasową rozliczania podatku jest Pan uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabytych towarów i usług w rozliczeniu za kwartał, w którym dokonał za nie zapłaty, przez którą należy rozumieć całkowite lub częściowe uregulowanie należności. Zatem - jak słusznie Pan stwierdził we wniosku - od dnia 1 stycznia 2014 r. w przypadku uregulowania części należności wynikającej z otrzymanych faktur, nadal może odliczać podatek naliczony odpowiadający tej części.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zasadności korzystania przez Pana z metody kasowej rozliczeń podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, gdyż nie postawiono w tym zakresie pytania i nie przedstawiono stanowiska, a fakt ten przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.