ITPP2/443-203/13/RS - Określenie stawki VAT obowiązującej przy usługach wynajmu statków śródlądowych i morskich.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 19 i 29 kwietnia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do czynności wynajmu statku - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 19 i 29 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do czynności wynajmu statku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność sezonową. Podstawowym przedmiotem Jej działalności jest świadczenie w okresie letnim usług transportu morskiego i śródlądowego pasażerskiego, polegających głównie na wykonaniu rejsów wycieczkowych po Zatoce G. oraz w przybrzeżnym pasie morskim wzdłuż Bałtyku. Spółka posiada, stanowiące własne środki trwałe, jednostki pływające służące głównie do transportu wodnego śródlądowego oraz morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego. Własnością Spółki są statki posiadające zarówno klasę małego statku morskiego, jak i klasę statku śródlądowego. Zaklasyfikowanie danej jednostki pływającej do odpowiedniej grupy wynika ze spełnienia wymagań technicznych w zakresie konstrukcji i wyposażenia, określonych w przepisach dotyczących klasyfikacji i budowy statków. Na podstawie uzyskanej klasy statki są wpisywane do odpowiedniego Rejestru Statków prowadzonego przez Polski Rejestr Statków. Dodatkowo statki żeglugi śródlądowej mają potwierdzoną zdolność do żeglugi na wodach polskiego wybrzeża środkowego przy sile wiatru do 5 stopni w skali B w odległości od portu schronienia nie przekraczającej 1,5 mili morskiej. Oprócz świadczenia własnych usług transportowych pasażerskich na wodach śródlądowych oraz morskich w pasie przybrzeżnym, Spółka wynajmuje na okresy krótkoterminowe nie wykorzystywane przez siebie jednostki pływające wraz załogą innym podmiotom gospodarczym. Podmioty gospodarcze na wynajętych jednostkach pływających świadczą również usługi transportu wodnego śródlądowego oraz morskiego przybrzeżnego pasażerskiego w formie rejsów wycieczkowych na tych samych akwenach wodnych, co Spółka. Rejsy statkami odbywają się albo między różnymi portami zaokrętowania i wyokrętowania albo zaczynają się i kończą w tym samym porcie. Wynajmowane statki śródlądowe, jak i małe statki morskie odbywają rejsy pasażerskie zarówno po wodach śródlądowych, jak i po wodach morskich w odległości nie większej niż 1,5 mili morskiej od portu schronienia. Zawierając umowę najmu Spółka nie wie, jaki rodzaj usługi transportu wodnego najemca będzie świadczył. Wszystkie środki transportu (statki) wynajmowane są polskim podmiotom gospodarczym i do dyspozycji oddawane są na terytorium Polski. Wynajmując krótkoterminowo statki obcym podmiotom gospodarczym Spółka nie wie, ile dni przedmiot najmu będzie pływał po wodach śródlądowych, a ile dni w przybrzeżnym pasie morskim. Wynika to z faktu, iż podmiot, który od Spółki wynajmuje statki świadczy usługi transportu pasażerskiego zarówno po Zatoce G. (wody śródlądowe), jak i w pasie przybrzeżnym morskim w okolicy portu. Często zdarza się, że wynajmowany statek śródlądowy pływa nie tylko po wodach śródlądowych, ale również w przybrzeżnym pasie morskim, a mały statek morski pływa nie tylko w przybrzeżnym pasie morskim, ale również po wodach śródlądowych. Statki są wynajmowane na okres powyżej 90 dni, jak również na okresy krótsze ok. 60 dni. Obecnie świadczenie usług najmu klasyfikowane jest według PKWiU z 2008 r. pod symbolem 50.30.20.0 zarówno dla statków śródlądowych, jak i małych statków morskich, dla których stosowana jest preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%. Stawka ta jest stawką właściwą do opodatkowania transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego, transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego oraz wynajmu pasażerskich statków żeglugi śródlądowej z załogą zgodnie z poz. 158-160 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania 8% stawki podatku przy fakturowaniu usług najmu małych statków morskich pływających zarówno po wodach śródlądowych, jak i w przybrzeżnym pasie morskim oraz najmu statków śródlądowych pływających po wodach śródlądowych, jak i w przybrzeżnym pasie morskim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy podatnik świadczący usługi najmu statku posiadającego klasę statku śródlądowego, mającego potwierdzoną zdolność do żeglugi na polskim wybrzeżu środkowym w odległości od portu schronienia nie przekraczającej 1,5 mili morskiej, ma prawo do zastosowania 8% stawki VAT w sytuacji, gdy wynajmuje statek wraz z załogą a najemca wykorzystuje przedmiot najmu do świadczenia usług transportu śródlądowego pasażerskiego w przybrzeżnym pasie morskim.

* Czy podatnik świadczący usługi najmu statku posiadającego klasę małego statku morskiego wraz z załogą, ma prawo opodatkować usługę najmu według 8% stawki VAT w sytuacji, gdy najemca wykorzystuje przedmiot najmu do wykonania rejsów pasażerskich po wodach śródlądowych oraz w przybrzeżnym pasie morskim.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik świadczący usługi najmu statków śródlądowych pasażerskich wraz z załogą ma prawo opodatkować ww. usługę stawką podatku w wysokości 8% niezależnie od tego, czy najemca wykorzystuje przedmiot najmu do świadczenia usług transportu śródlądowego pasażerskiego, czy też transportu pasażerskiego w przybrzeżnym pasie morskim. Powyższe znajduje potwierdzenie w obowiązujących przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie poz. 160 załącznika nr 3 ww. ustawy, wynajem pasażerskich statków żeglugi śródlądowej z załogą (PKWiU 50.30.20.) jest opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%. Według Spółki, ustawodawca warunkuje zastosowanie obniżonej stawki podatku przy wynajmowaniu statków śródlądowych jedynie rodzajem jednostki pływającej. Skoro statek spełnia wymagania i kryteria techniczne statku śródlądowego i jest wpisany do Rejestru Statków śródlądowych Polskiego Rejestru Statków, a także posiada potwierdzoną zdolność do żeglugi w przybrzeżnym pasie morskim w odległości nie przekraczającej 1,5 mili od portu schronienia, to wynajmujący ma prawo do zastosowania stawki 8% podatku wystawiając fakturę za wynajem takiej jednostki pływającej wraz z załogą, niezależnie od tego, czy najemca wykorzystuje przedmiot najmu do rejsów wycieczkowych po wodach śródlądowych, czy w przybrzeżnym pasie morskim.

Zdaniem Spółki, świadcząc usługi najmu małych statków morskich wraz z załogą, ma prawo do opodatkowania usługi najmu stawką podatku w wysokości 8% w sytuacji, gdy najemca wykorzystuje przedmiot najmu do świadczenia usług transportu pasażerskiego zarówno po wodach śródlądowych, jak i w przybrzeżnym pasie morskim. Wynika to z przepisów zawartych w poz. 158-160 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazała, że transport morski i przybrzeżny pasażerski, transport wodny śródlądowy pasażerski oraz wynajem pasażerskich statków żeglugi śródlądowej z załogą podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%. Jednostka pływająca może być wpisana do Polskiego Rejestru Statków albo jako statek morski, albo jako statek śródlądowy. Małe statki morskie, wpisane do Rejestru Statków Morskich, mają prawo pływać zarówno w przybrzeżnym pasie morskim, jak i po wodach śródlądowych. Stąd też najemca małego statku morskiego może świadczyć usługi transportu pasażerskiego wodnego zarówno w przybrzeżnym pasie morskim, jak i po wodach śródlądowych. Spółka stwierdziła, że usługi najmu pasażerskich statków żeglugi śródlądowej są opodatkowane stawką 8%. Wobec powyższego wynajem małego statku morskiego wraz z załogą w celu odbywania pasażerskich rejsów wycieczkowych po wodach śródlądowych powinien być opodatkowany ww. stawką, gdyż wynajem małego statku morskiego pływającego po wodach śródlądowych niczym nie różni się od wynajmu statku śródlądowego pływającego po wodach śródlądowych. Również transport pasażerów wykonany przez ten przedmiot najmu niczym nie różni się od transportu pasażerów wykonywanego przez statek wodny śródlądowy. Zdaniem Spółki, również usługa najmu małego statku morskiego wraz z załogą, który jest wykorzystywany przez najemcę do świadczenia usług transportu wodnego pasażerskiego w przybrzeżnym pasie morskim powinna być opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%. Stanowisko powyższe wynika z faktu, iż skoro świadczenie usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego jest opodatkowane ww. preferencyjną stawką podatku, to i wynajem małych statków morskich z załogą w celu świadczenia usług transportu morskiego i przybrzeżnego winien być opodatkowany stawką podatku w takiej samej wysokości. W przeciwnym razie istniałoby nierówne opodatkowanie tej samej czynności. W sytuacji, gdyby Spółka sama świadczyła usługę transportu wodnego pasażerskiego w przybrzeżnym pasie morskim miałaby prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 8%, natomiast w sytuacji wynajmu małego statku morskiego wraz z załogą, w celu świadczenia takich samych usług transportu wodnego pasażerskiego w tym samym przybrzeżnym pasie morskim, tyle że przez najemcę, musiałaby opodatkować usługę wynajmu małego statku morskiego stawką podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dla określenia stawki podatku obowiązującej do świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika rozumie się:

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu, dla których miejscem świadczenia - zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy - jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku tym, w poz. 160, wymieniono "Wynajem pasażerskich statków żeglugi śródlądowej z załogą" - PKWiU 50.30.20.0.

W tym miejscu należy zauważyć, że w poz. 160 załącznika nr 3 do ustawy, oprócz symbolu PKWiU ustawodawca wskazał, z jakim rodzajem środka transportu usługi najmu muszą być związane.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność sezonową (w okresie letnim w zakresie usług transportu morskiego i śródlądowego pasażerskiego, polegających głównie na wykonaniu rejsów wycieczkowych po Zatoce G. oraz w przybrzeżnym pasie morskim wzdłuż Bałtyku. Spółka posiada, stanowiące własne środki trwałe, jednostki pływające wykorzystywane głównie do pasażerskiego transportu wodnego śródlądowego oraz morskiego i przybrzeżnego. Własnością Spółki są statki posiadające zarówno klasę małego statku morskiego, jak i klasę statku śródlądowego. Zaklasyfikowanie danej jednostki pływającej do odpowiedniej grupy wynika ze spełnienia wymagań technicznych w zakresie konstrukcji i wyposażenia, określonych w przepisach dotyczących klasyfikacji i budowy statków. Na podstawie uzyskanej klasy statki są wpisywane do odpowiedniego Rejestru Statków prowadzonego przez Polski Rejestr Statków. Dodatkowo statki żeglugi śródlądowej mają potwierdzoną zdolność do żeglugi na wodach polskiego wybrzeża środkowego przy sile wiatru do 5 stopni w skali B w odległości od portu schronienia nie przekraczającej 1,5 mili morskiej. Oprócz świadczenia ww. usług transportowych, Spółka wynajmuje na okresy krótkoterminowe nie wykorzystywane przez siebie jednostki pływające wraz załogą innym podmiotom gospodarczym, które świadczą również usługi transportu wodnego śródlądowego oraz transportu morskiego przybrzeżnego pasażerskiego w formie rejsów wycieczkowych na tych samych akwenach wodnych co Spółka. Wynajmowane statki śródlądowe, jak i małe statki morskie odbywają rejsy pasażerskie zarówno po wodach śródlądowych, jak i po wodach morskich w odległości nie większej niż 1,5 mili morskiej od portu schronienia. Wszystkie środki transportu (statki) wynajmowane są polskim podmiotom gospodarczym i do dyspozycji oddawane są na terytorium Polski. Zawierając umowę najmu Spółka nie wie, jaki rodzaj usługi transportu wodnego najemca będzie świadczył, ile dni przedmiot najmu będzie pływał po wodach śródlądowych, a ile dni w przybrzeżnym pasie morskim. Wynika to z faktu, iż podmiot, który wynajmuje statki świadczy usługi transportu pasażerskiego zarówno po Zatoce G. (wody śródlądowe), jak i w pasie przybrzeżnym morskim w okolicy portu. Często zdarza się, że wynajmowany statek śródlądowy pływa nie tylko po wodach śródlądowych, ale również w przybrzeżnym pasie morskim, a mały statek morski pływa nie tylko w przybrzeżnym pasie morskim, ale również po wodach śródlądowych. Statki są wynajmowane na okres powyżej 90 dni, jak również na okresy krótsze, ok. 60 dni. Obecnie świadczenie usług najmu klasyfikowane jest według PKWiU z 2008 r. pod symbolem 50.30.20.0.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że w przypadku przedmiotowych statków, miejscem świadczenia i opodatkowania usług ich wynajmu świadczonych przez Spółkę, zgodnie z art. 28b i art. 28j ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest terytorium Polski, niezależnie od okresu, na jaki zostały wynajęte.

Skoro usługi polegające na wynajmie statków śródlądowych wraz z załogą sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 50.30.20.0, podlegają - jak słusznie wskazała Spółka - opodatkowaniu 8% stawką podatku w oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 i pozycją 160 załącznika nr 3. Natomiast wynajem statków morskich wraz z załogą, pomimo że usługi te sklasyfikowane są również w ww. grupowaniu, ze względu na to, iż nie dotyczą statków żeglugi śródlądowej, ich świadczenie - wbrew stanowisku Spółki - nie podlega opodatkowaniu stawką 8%. W związku z tym, iż nie są to usługi objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, podlegają opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, a niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Spółkę, przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.