ITPP2/443-202/11/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania należności otrzymanej tytułem przedterminowego rozwiązania umowy dzierżawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 kwietnia 2011 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania należności otrzymanej tytułem przedterminowego rozwiązania umowy dzierżawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 czerwca 1997 r. "G." - jako właściciel gruntu - wydzierżawiający (po komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego - O. S.A., a od sierpnia 2008 r. O. - Nieruchomości sp. z o.o.) zawarły z E. P. sp. z o.o. umowę dzierżawy działki nr 23/1 położonej w Bydgoszczy o powierzchni 3.500 m ² na okres 25 lat. Z dniem 28 marca 2006 r. na mocy oświadczenia O. S.A. o wyrażeniu zgody na przeniesienie praw i obowiązków dzierżawcy z umowy dzierżawy z dnia 2 czerwca 1997 r., w miejsce dotychczasowego dzierżawcy wstąpiła L. P. sp. z o.o. (dalej Spółka). Na dzierżawionej nieruchomości Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw (stacja paliw).

W dniu 30 czerwca 2009 r. O. - Nieruchomości sp. z o.o., z uwagi na planowaną realizację projektu deweloperskiego, na terenie, którego część stanowi nieruchomość dzierżawiona przez Spółkę, zawarła z nią porozumienie w przedmiocie skrócenia przewidzianego w umowie okresu dzierżawy.

Skuteczność przedterminowego rozwiązania umowy uzależniona została od: "zapłaty najpóźniej w dniu złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu przez Wydzierżawiającego kwoty (...) powiększonej o podatek od towarów i usług według obowiązującej stawki, oraz najpóźniej na 30 (trzydzieści) dni przed upływem 6-cio miesięcznego okresu wypowiedzenia kwoty (...) powiększonej o podatek od towarów i usług według obowiązującej stawki" (par. 1 załączonej umowy). Ponadto na mocy par. 4 umowy "Wydzierżawiający zobowiązuje się nabyć od Dzierżawcy w dniu rozwiązania Umowy Dzierżawy pozostawione przez niego nakłady i wartości majątkowe po cenie odpowiadającej ich wartości księgowej w księgach dzierżawcy. Cena zbycia pomniejsza wartość kwoty określonej w § 1 (...)". Bieżąca wartość księgowa nakładów poniesionych przez Spółkę wynosi na chwilę obecną 4.549.593,95 zł. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w par. 2, w dniu 3 stycznia 2011 r. Spółka wystawiła fakturę VAT dokumentującą otrzymaną od Wydzierżawiającego część należności, doliczając podatek od towarów i usług. Faktura została zwrócona Spółce wraz z pismem wyjaśniającym, iż wpłacona kwota stanowi odszkodowanie, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydzierżawiający udostępnił Spółce posiadaną przez siebie opinię prawną w przedmiocie oceny charakteru świadczenia pieniężnego objętego umową z dnia 30 czerwca 2009 r., z której wynika, iż świadczenie wynikające z zawartej umowy ma charakter zryczałtowanego odszkodowania, które ma na celu zaspokojenie wszelkich ewentualnych roszczeń, w tym zarówno poniesionych nakładów na wybudowanie i eksploatację stacji, jak i utratę spodziewanych zysków do czasu normalnego obowiązywania umowy.

Na tej podstawie Wydzierżawiający zlecił sporządzenie opinii w zakresie skutków rozwiązania umowy dzierżawy na gruncie podatku od towarów i usług. Z przedmiotowej opinii wynika, że odszkodowanie jest należne poszkodowanemu za poniesioną szkodę i nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie wykonane przez dzierżawcę. Jest to zatem świadczenie nie wypełniające definicji świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlegające opodatkowaniu. W związku z otrzymaną od Wydzierżawiającego kwotą, Spółka wystawiając fakturę VAT z należnym podatkiem wypełniła zapisy zawartej umowy, a ponadto kierując się interpretacją przepisów dotyczących uznania dokonanej czynności za świadczenie usług uważa, iż postąpiła prawidłowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu skrócenia obowiązującego okresu dzierżawy i stanowiące jednocześnie spłatę wartości poniesionych nakładów, stanowi odszkodowanie nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy jest świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) określa, że poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dokonywanie nakładów na użytkowany obiekt lub nieruchomość jest świadczeniem na rzecz właściciela. Tym samym - w ocenie Spółki - zwrot nakładów ulepszających nieruchomość stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Czynność taka, jak każda czynność powodująca powstanie obowiązku podatkowego, powinna być udokumentowana fakturą VAT, wystawioną zgodnie z przepisem art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka stoi na stanowisku, że kwota wypłacona przez wydzierżawiającego nie stanowi odszkodowania chociażby ze względu na fakt, iż stanowi rekompensatę z tytułu poniesionych i pozostawionych do jego dyspozycji nakładów.

Zdaniem Spółki również w sytuacji, gdy nie byłoby na dzierżawionej nieruchomości żadnych nakładów, wyznaczoną kwotę odstępnego z tytułu rozwiązania umowy należałoby uznać również za świadczenie usług na terytorium kraju. Otrzymane od kontrahenta wynagrodzenie tytułem odstąpienia na jego rzecz praw przysługujących drugiej stronie umowy powoduje, że kontrahent ten otrzymał z tego tytułu korzyść - prawo do korzystania z nieruchomości, co jest traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IP-PP-443-725/08-2/PW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto informuje się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego dokumenty załączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Spółki dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.