ITPP2/443-201/07/RS - Utrata prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie taksówek osobowych, w przypadku sprzedaży działek rolnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu 20 listopada 2007 r.) uzupełnione dnia 14 grudnia 2007 r., 14 i 29 stycznia 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty prawa do zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą działek - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty prawa do zwolnienia podmiotowego w związku z sprzedażą działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 4 lipca 2006 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie taksówek osobowych. W dniu 7 maja 2007 r. aktem notarialnym kupił Pan dwie nie zabudowane działki w celu utworzenia gospodarstwa rolnego o obszarze 1 ha 4000 m². Przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej. Na gruntach wykonywane były tylko prace dotyczące koszenia porastających je chwastów. Ponadto grunty te nie były dzielone. Na jednej z działek znajduje się zrujnowany budynek po którym pozostały tylko fundamenty. W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działki te nie były przeznaczone pod zabudowę jak i nie są to działki budowlane. W dniu 14 września 2007 r. powyższa nieruchomość rolna (dwie działki) została sprzedana aktem notarialnym jednemu nabywcy. Działki sprzedane zostały w takiej formie w jakiej zakupiono. Ponadto oświadczył Pan, że wcześniej nie dokonywał zakupu i sprzedaży żadnych nieruchomości.

W związku z powyższym zadał Pan następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek rolnych spowoduje utratę prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1.

Zdaniem Pana otrzymana zapłata za działki nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług ponieważ na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sprzedaż terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę jest zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nią, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z treści regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 9 wynika, że zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Zgodnie z klasyfikacją metodyczną zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje zauważa się, że fundamenty posadowione na jednej z działek nie są budynkiem, ani budowlą, ani też ich częścią, a więc uznać należy, że mamy do czynienia z gruntem niezabudowanym. W tej sytuacji należy odnieść się do przepisów regulujących dostawę terenów niezabudowanych. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych, a za taką należy uznać działkę z naniesieniem w postaci fundamentów, jedynie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, nieprzeznaczonymi w planach pod zabudowę lub nie będących terenami budowlanymi, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego dostawa przedmiotowych działek rolnych nie będących terenami budowlanymi jak i przeznaczonymi pod zabudowę (przyjmując, że taki status posiadają działki opisane w piśmie Pana), korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 1 zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. W oparciu o ust. 2 tego artykułu do wartości sprzedaży, o której mowa wyżej, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Reasumując, z uwagi na fakt, że przedmiotowe działki są zwolnione od podatku od towarów i usług, zatem uzyskanego przychodu z ich sprzedaży nie wlicza się zgodnie z art. 113 ust. 2 do wartości sprzedaży odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Zatem należność otrzymana ze sprzedaży działek rolnych nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń