ITPP2/443-192/07/AP - Opodatkowanie podatkiem VAT usług transportu towarów świadczonych na odcinku od miejsca załadunku na terytorium Polski do granicy polsko-białoruskiej oraz od tej granicy do miejsca rozładunku na terytorium Białorusi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu importu usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku określenia wysokości podatku należnego z tytułu importu usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przedmiocie działalności gospodarczej Spółka posiada m.in. handel materiałami budowlanymi typu gips, masa szpachlowa itp. Część tych towarów jest eksportowana na teren Białorusi. Przewóz towarów eksportowanych odbywa się transportem kolejowym na koszt Spółki. Załadunek towarów na terenie kraju odbywa się na wagony kolejowe należące do państwowych kolei białoruskich. Na odcinku krajowym tj. od miejsca załadunku (nadania) do przejścia granicznego (granicy Wspólnoty) czynności spedycyjno-przewozowe na rzecz Spółki świadczy polska firma spedycyjna i za wykonane czynności obciąża Wnioskodawcę fakturami. Czynności przewozowe na odcinku od granicy kraju (Wspólnoty) do miejsca przeznaczenia na Białorusi dokonywane są przez podmiot białoruski, który wystawia Spółce faktury. Z faktur tych nie wynika czy białoruska firma spedycyjna obciąża Spółkę za najem wagonów. Spółka nie ma żadnych informacji, które wskazywałyby na obciążenie jej kosztami najmu wagonów. Na stacji granicznej transportowane towary nie podlegają żadnym przeładunkom i nie są wykonywane w związku z tym żadne dodatkowe czynności spedycyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu nabycia usług transportowych od podmiotu białoruskiego na odcinku od granicy kraju do miejsca przeznaczenia na Białorusi oraz w związku z tym, iż towary handlowe podlegające sprzedaży poza teren Unii Europejskiej załadowane są do wagonów kolejowych na terenie kraju, spoczywa na Spółce obowiązek podatkowy od importu usług wg stawki 22 %.

Zdaniem wnioskodawcy z uwagi na fakt, że załadunek odbywa się na terenie kraju oraz koszt transportu towarów ponosi sprzedawca, należy uznać, iż nabycie usług transportowych od firmy białoruskiej stanowi dla Wnioskodawcy import usług. W związku z tym Spółka ma obowiązek rozliczenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegają:

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawodawca określił, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Przepisu powyższego nie stosuje się, stosownie do art. 17 ust. 2, w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7.

Stosownie do art. 83 ust. 3 cytowanej ustawy przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28 (niemającego zastosowania w tej sprawie).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że odcinek krajowy transportu towarów (łącznie z załadunkiem) obsługuje polski podatnik natomiast odcinek poza terytorium kraju (Wspólnoty) przewoźnik z kraju trzeciego. W związku z tym de facto Spółka dokonuje nabycia dwóch usług transportowych od dwóch różnych usługodawców, których miejscem świadczenia są dwa różne kraje.

Wymienione przepisy wskazują, iż miejscem opodatkowania przy świadczeniu usług transportowych jest kraj, w którym świadczone są usługi. W świetle zatem powołanych przepisów w stosunku do przedmiotowej sprawy opodatkowaniu podlegają usługi transportowe świadczone na odcinku krajowym tzn. od miejsca załadunku towarów do granicy kraju. Natomiast usługa transportowa świadczona przez usługodawcę białoruskiego, z uwagi na jej wykonanie poza terytorium kraju, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Fakt, iż załadunek towarów odbywa się na terenie kraju bezpośrednio na wagony kolejowe należące do przewoźnika białoruskiego nie ma znaczenia w kwestii opodatkowania, gdyż nie występuje obciążenie Spółki za najem tych wagonów na odcinku krajowym.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu importu usług, ponieważ usługi transportowe świadczone przez podmiot białoruski poza granicami Wspólnoty nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do regulacji dotyczących interpretacji przepisów prawa podatkowego (rozdział 1a Ordynacji podatkowej) tut. organ wyjaśnia, iż przy wydawaniu interpretacji indywidualnej podstawą jej wydania jest złożenie pisemnego wniosku zainteresowanego (art. 14b § 1), którego wzór określony został w drodze rozporządzenia (art. 14b § 7). Składający wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3). Jednocześnie w art. 14h Ordynacji podatkowej wymienione zostały przepisy, które stosuje się odpowiednio w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych. Ustawodawca nie przewidywał zastosowania w tych sprawach przepisów rozdziału 11 działu IV (dowody). Zatem w oparciu o ww. regulacje nie jest zasadne stanowisko Wnioskodawcy, iż opis stanu faktycznego winien być wyjaśniany w trakcie postępowania podatkowego w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej w oparciu o załączane do wniosku dokumenty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.