ITPP2/443-187/14/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.), uzupełniony w dniu 6 maja 2014 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do dostawy w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 maja 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do dostawy w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przeciwko dłużnikom prowadzone są postępowania egzekucyjne z nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem hotelu w budowie, na przylegających do siebie działkach nr 41/9, 41/10 i 41/11. Całkowita powierzchnia działek gruntu wynosi 1.962 m², zaś zaawansowanie budowy budynku hotelowego biegły z zakresu szacowania nieruchomości ocenił na 90,3%. Dla przedmiotowej nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi trzy księgi wieczyste, których właścicielami są dłużnicy na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniowo-usługową. Na części nieruchomości (działki nr 41/9 i 41/10) budowany był budynek z przeznaczeniem na hotel, z zapleczem konferencyjnym i rozrywkowym, a działka nr 41/11 stanowi rezerwę terenową pod budowę placu postojowego (parkingu). Na podstawie pozwolenia na budowę w 2006 r. przystąpiono na działkach nr 41/9 i 41/10 do budowy wielofunkcyjnego budynku usługowo-mieszkalnego. Obiekt ten w pozwoleniu na budowę zastał zakwalifikowany do XIV kategorii, jako budynek zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. Na podstawie zmiany pozwolenia na budowę, kontynuowano budowę budynku usługowego już jako obiektu jednofunkcyjnego. Obiekt ten w zmienionym pozwoleniu na budowę jest zakwalifikowany do grupy 1211 wg Polskiej Kwalifikacji Obiektów Budowlanych, jako budynek niemieszkalny (grupa obejmuje hotele i inne obiekty zakwaterowania turystycznego). Nieruchomość zabudowana jest będącym w końcowej fazie budowy budynkiem hotelowym, posiada czynne przyłącza sieci podziemnych, niedokończone wewnętrzne drogi i chodniki, nieutwardzony plac postojowy samochodów i nie jest w całości ogrodzona. Budynek jest wolnostojący, liczy 5 kondygnacji (w tym piwnica i użytkowe poddasze) i dzieli się na dwie części funkcjonalne: usługową i mieszkalną. Część usługowa obejmuje: hol z recepcją, zespołem sanitarnym, pomieszczenie restauracji wraz z częścią zaplecza kuchennego i salę konferencyjną oraz zespół pomieszczeń rekreacyjnych (fitness klub, siłownia). Część mieszkalna obejmuje 2-pokojowe apartamenty mieszkalne i 31 pokoi. Dłużnicy oświadczyli, że nie są czynnymi podatnikami VAT. Działalność gospodarcza (handlowo-gastronomiczna) była zarejestrowana na dłużniczkę, została zawieszona w dniu 1 lutego 2010 r., a z dniem 1 lutego 2012 r. zlikwidowana. Dłużnicy oświadczyli, że nieruchomość była przez nich budowana od podstaw w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, po zakończeniu budowy miała być przedmiotem prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była wydzierżawiana, nie była oddawana pod wynajem, nie była na niej prowadzona działalność, jej budowa nie została zakończona. Ww. budynek jest budynkiem w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Na pytanie czy w momencie budowy ww. budynku dłużniczka była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług wskazał Pan, że "dłużnik nigdy nie był podatnikiem podatku VAT, zaś dłużniczka była podatnikiem podatku VAT przed rozpoczęciem budowy hotelu do dnia 1 lutego 2012 r."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości dłużników (działek nr 41/9,41/10 i 41/11) będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości dłużników obejmujących działki nr 41/9, 41/10 i 41/11 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%. Dłużnicy obecnie nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są czynnymi podatnikami VAT. Jednakże na nieruchomościach obejmujących działki nr 41/9, 41/10 i 41/11 dłużnicy rozpoczęli budowę hotelu z zamiarem, po zakończeniu jego budowy, prowadzenia działalności gospodarczej, zatem dla oceny czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT, nie będzie miał znaczenia fakt, że dłużnicy zaprzestali wykonywanie działalności gospodarczej. W ocenie Pana, sprzedaż w drodze licytacji przedmiotowych nieruchomości będzie dokonywana w ramach ich pierwszego zasiedlenia, zatem nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegała opodatkowaniu według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

W świetle ust. 3 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl ust. 7 tegoż artykułu, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dłużniczka z momentem zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zobowiązana była do sporządzenia spisu z natury, ujęcia w nim m.in. budynku hotelu, który powstał w wyniku realizowanej inwestycji i do jego opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 14 ust. 1 ustawy. Zatem obecnie budynek ten wraz z działkami nie stanowi majątku przedsiębiorstwa, a majątek prywatny dłużniczki. W konsekwencji czynność jego sprzedaży będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W efekcie, planowana w drodze postępowania egzekucyjnego, dostawa budynku wraz z gruntem - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. Zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.