ITPP2/443-186/13/EB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-186/13/EB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z leasingiem pojazdów samochodowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z leasingiem pojazdów samochodowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X zawarła dwie umowy leasingu ze spółką Y (dalej Leasingodawca), dotyczące leasingu operacyjnego pojazdów samochodowych. Umowy leasingowe zostały zawarte w 2010 r., każda na okres 35 miesięcy. Spółka X odliczała w całości podatek od towarów i usług z faktur dokumentujących raty leasingowe. Na podstawie art. 6 ustawy spółka X zarejestrowała do dnia 31 stycznia 2011 r. umowy leasingu operacyjnego tych pojazdów w urzędzie skarbowym, przez co nabyła prawo do dalszego pełnego odliczania podatku od towarów i usług z faktur dotyczących rat leasingowych. Wnioskodawca zamierza - za zgodą Leasingodawcy - zawrzeć umowę ze spółką X, o przejęciu praw i obowiązków (cesji) wynikających z umów leasingu operacyjnego. Umowa cesji będzie miała charakter trójstronny, w której strony zamierzają zapisać, że od dnia zawarcia umowy o przejęciu praw i obowiązków okres trwania obu umów leasingu wyniesie 24 miesiące. Wnioskodawca będzie zobowiązany do spłaty na rzecz Leasingodawcy reszty wierzytelności wynikającej z umów leasingu operacyjnego, które wcześniej były zawarte ze spółką X. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dopuszczalna masa całkowita samochodów, o których mowa w opisie sprawy, nie przekracza 3,5 tony. Samochody będą służyły do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Samochody te spełniają warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy, przeszły badanie w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i zostały wydane zaświadczenia potwierdzające spełnienie warunków, o jakich mowa w powyższej ustawie. Dowody rejestracyjne tych samochodów posiadają odpowiednie adnotacje o spełnieniu tych wymagań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od momentu dokonania cesji ww. umów Wnioskodawcy, w tym przypadku jako leasingobiorcy, będzie przysługiwało prawo do dalszego pełnego odliczenia podatku od towarów i usług z faktur za raty leasingowe, czy też będzie miał ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 3 ust. 6 oraz art. 6 ust. 1 i 2 ustawy, przepis art. 6 ust. 1 ustawy ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględnienia zmian umowy, które zawarto po wejściu w życie ustawy oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca stwierdził, iż nie będzie "związany prawem" obowiązującym poprzedniego leasingobiorcę (spółkę X), w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktur leasingowych, gdyż można uznać, że na skutek zawarcia trójstronnej umowy w rzeczywistości dojdzie do zawarcia nowej umowy leasingu operacyjnego. W związku z tym, prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynika z faktu, że nabyte samochody spełniają warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy oraz posiadają zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym i będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Reasumując Wnioskodawca stwierdził, że w przedmiotowej sprawie będzie miał prawo, jako leasingobiorca, od momentu dokonania cesji ww. umów leasingu, do dalszego pełnego odliczenia podatku od towarów i usług z faktur za raty leasingowe. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał interpretację indywidualną z dnia 23 stycznia 2013 r., wydaną w analogicznej sprawie (sygn. ILPP4/443-476/12-2/BA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl postanowień art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), od dnia 1 stycznia 2013 r., użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r." (...).

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (ust. 4 ww. artykułu).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1.

w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz

2.

pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. ustawy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza - za zgodą leasingodawcy - zawrzeć umowę ze spółką X, o przejęciu praw i obowiązków wynikających z umów leasingu operacyjnego. Umowa cesji będzie miała charakter trójstronny. W 2010 r. spółka X zawarła dwie umowy leasingu pojazdów samochodowych, każda na okres 35 miesięcy. Odliczała w całości podatek od towarów i usług z faktur dokumentujących raty leasingowe. Na podstawie art. 6 ustawy nowelizującej, do dnia 31 stycznia 2011 r. zarejestrowała te umowy w urzędzie skarbowym, przez co nabyła prawo do dalszego pełnego odliczania podatku od towarów i usług z faktur, dotyczących rat leasingowych. W umowie cesji strony zamierzają zapisać, że od dnia zawarcia umowy okres trwania obu umów leasingu wyniesie 24 miesiące. Wnioskodawca będzie zobowiązany do spłaty na rzecz leasingodawcy reszty wierzytelności wynikającej z wcześnie zawartych umów leasingu. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowe samochody mają dopuszczalną masę całkowitą mniejszą niż 3,5 tony i będą służyły do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Pojazdy spełniają warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, przeszły badania w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i zostały dla nich wydane zaświadczenia potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w ustawie. Dowody rejestracyjne posiadają odpowiednie adnotacje o spełnieniu tych wymagań.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat z tytułu leasingu przedmiotowych samochodów od momentu dokonania cesji umów leasingu, gdyż - jak wynika z treści wniosku - spełniają one warunki, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, posiadają zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym oraz będą służyły do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Należy bowiem wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zawarta przez Wnioskodawcę umowa cesji oznacza nową umowę leasingu operacyjnego, podpisaną przez kolejnego podatnika. W efekcie nie ma znaczenia fakt odliczenia podatku z tytuł leasingu tych samochodów przez poprzedniego leasingobiorcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl