ITPP2/443-18/14/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-18/14/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia zespołu składników majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia zespołu składników majątku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w branży budowy i obsługi elektrowni wiatrowych oraz w zakresie skupu i sprzedaży zużytego oleju, który następnie będzie wykorzystywany do produkcji zielonej energii. W związku z późn. zm. organizacyjnymi w ramach prowadzonej działalności, dokonała zbycia zorganizowanego zespołu składników majątkowych, materialnych i niematerialnych, związanych ze skupem i sprzedażą zużytego oleju, dalej określonego jako "R".

W następstwie dokonanej transakcji, całkowicie zaprzestała prowadzenia działalności w zakresie skupu i sprzedaży zużytego oleju i prowadzi wyłącznie działalność w zakresie budowy i obsługi elektrowni wiatrowych. Jest właścicielem zespołów obiektów budowlanych i urządzeń technicznych mogących służyć wytwarzaniu energii elektrycznej, przypisanych odpowiednio do lokalizacji: "D.", "W.", "M.".

Zbycie "R" pociągnęło za sobą zbycie wszystkich składników majątku związanych z prowadzeniem działalności w zakresie skupu i sprzedaży oleju, tj. w szczególności:

* wartości firmy, tzn. nazwy handlowej "R",

* bazy danych klientów "R",

* strony internetowej "R",

* praw własności intelektualnej związanych z "R",

* zasobu zbiornika nabytego oleju wynoszącego około 5 ton,

* praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Spółkę, związanych ze skupem i sprzedażą zużytego oleju,

* urządzeń technicznych, m.in.: separatorów oleju, kontenerów izotonicznych, kontenerów oleju, bojlera grzewczego oleju, pomp na wózku do oleju, kompresora, kracherów, kurtyn powietrznych, pieca grzewczego, pomp oleju, komór grzecznych, zbiorników oleju, nagrzewnicy oleju,

* wyposażenia, m.in. dwóch samochodów osobowych, wózka jezdniowego podnośnikowego, samochodu ciężarowego, aparatu fotograficznego, komputerów stacjonarnych i przenośnych, oprogramowania goyello, pozostałych urządzeń biurowych (m.in. faxu, kserokopiarki, sprzętu komputerowego używanego przez pracowników, telefonów stacjonarnych i komórkowych, itp.).

W skład zespołu składników majątkowych objętych transakcją sprzedaży wchodzić będą ponadto wszystkie zobowiązania Spółki związane z projektem "R" powstałe po dniu zawarcia umowy.

Na skutek zawarcia umowy przeniesienia przedsiębiorstwa "R", przekazani zostali również pracownicy, dotychczas świadczący prace w związku z tym projektem, w liczbie 5. Pracownicy ci świadczą pracę na rzecz nabywcy przedsiębiorstwa, na takich samych jak dotychczas warunkach pracy i płacy. Wszelkie ich uprawnienia i obowiązki wynikające z prawa pracy pozostały niezmienione. Po dokonaniu sprzedaży zorganizowanego zespołu składników majątkowych związanych ze skupem i sprzedażą oleju ("R"), Spółka będzie nadal prowadziła swoją działalność w zakresie energii wiatrowej przy pomocy posiadanych materialnych i niematerialnych składników majątku. Posiadać będzie także wszelkie zobowiązania, funkcjonalnie związane z dotychczas prowadzoną działalnością w zakresie energii wiatrowej, jak również dotyczące jej przychody i koszty. Przyporządkowanie w ramach przedsiębiorstwa Spółki majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do działalności realizowanej przez "R" umożliwiała również ewidencja rachunkowa prowadzona przez Spółkę, która miała odzwierciedlenie w planie kont.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, zbyte przedsiębiorstwo stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarowi usług, a w konsekwencji, zbycie to, w wyniku którego nabywca będzie uprawniony rozporządzać nabytym majątkiem jak właściciel, nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja sprzedaży, w wyniku której nabywca będzie uprawniony do rozporządzania jak właściciel nabytym przedsiębiorstwem - stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy - nie podlega opodatkowaniu, z uwagi na fakt, że przedsiębiorstwo w momencie zbycia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony, w istniejącym przedsiębiorstwie, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi zatem wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, zdolny do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Odnosząc stan prawny do okoliczności sprawy należy stwierdzić, że projekt "R" stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Wynika to z faktu, że przedsiębiorstwo "R" stanowiło zespół składników materialnych i niematerialnych, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze oraz było wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym (jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Kluczową cechą wskazującą, że określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest odrębność tych składników majątkowych, ich samodzielność organizacyjna, podporządkowanie realizacji określonego zadania gospodarczego (zadań gospodarczych). Wskazać należy, że "R" realizował przypisane mu zadania gospodarcze w ramach przedsiębiorstwa Spółki, przy wykorzystaniu posiadanych składników materialnych i niematerialnych tworzących łącznie zorganizowany kompleks, przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych w zakresie skupu i sprzedaży oleju, który po zbyciu pozwala nabywcy na podjęcie działalności gospodarczej w ramach takiego przedsiębiorstwa, w tym samym zakresie.

Przede wszystkim działalność "R" wykonywana była w ramach posiadanego zbiornika oleju, wraz z osprzętem towarzyszącym, a więc m.in. separatorami oleju, kontenerami izotonicznymi, kontenerami oleju i innymi urządzeniami technicznymi wskazanymi w stanie faktycznym wniosku. Dodatkowo, do powołanego projektu przypisana była strona internetowa, dokumentacja, w szczególności liczne umowy z kontrahentami. Ponadto przypisane były związane z projektem majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne do dokumentacji technicznej, dokumenty od wszelkich urzędów oraz organów administracji publicznej. Ponadto pełna i kompleksowa obsługa projektu "R" zapewniana była przez 5 pracowników, którzy przeszli wraz z przedmiotowym przedsiębiorstwem do nabywcy. Osoby te wykorzystywały przypisane do projektu "R" składniki majątkowe w postaci m.in.:

1.

2 samochodów osobowych służących poszukiwaniu zbywców oleju i jednego dostawczego służącego do transportu oleju,

2.

licznych umów z zbywcami i nabywcami oleju,

3.

urządzeń biurowych (m.in. faxu, kserokopiarki, sprzętu komputerowego używanego przez pracowników, telefonów stacjonarnych i komórkowych, itp.)

4.

zestawu narzędzi służących do konserwacji zbiornika oleju.

Wskazuje to na całkowitą samodzielność tej jednostki, gdyż w oparciu o własne zasoby była w stanie realizować przypisaną jej działalność gospodarczą.

Kolejną cechą definiującą zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie mogącym realizować określone zadania gospodarcze. Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona, obiektywnie oceniając, posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. "R" stanowił całkowicie samodzielną część przedsiębiorstwa Spółki, co wyrażało się tym, że przy pomocy przypisanych mu składników majątkowych, z powodzeniem prowadziła działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży oleju.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 czerwca 2010 r. (ILPP1/443-261/10-4/BD) wskazał, że "zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)".

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp., realizującą przypisane jej zadania gospodarcze. Przesłankę tą należy rozumieć jako wyodrębnienie w strukturze danego przedsiębiorstwa, czy to na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu, czy nawet wyodrębnienie czysto faktyczne. Wyodrębnienie organizacyjne w "R" przybrało bardzo wyraźną formę i wynika z następujących przesłanek: jego funkcjonowanie zostało określone na podstawie dokumentów wewnętrznych przedsiębiorstwa Spółki w postaci regulaminu organizacyjnego, a jego miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki zostało określone jako odrębnej jednostki organizacyjnej, posiadającej między innymi własnych pracowników, własną strukturę organizacyjną oraz infrastrukturę administracyjno-techniczną. Działalność ta była prowadzona w sposób samodzielny, choć w ramach struktury prawnej przedsiębiorstwa Spółki. Wyodrębnienie organizacyjne "R" zostało dokonane poprzez przypisanie do niego wszelkich składników materialnych i niematerialnych i zapewnienie kompleksowej obsługi przez dedykowany do tego personel. Ponadto w ramach wykonywanej działalności posługiwało się znakiem towarowym. Powyższe elementy świadczą jednoznacznie o organizacyjnym wyodrębnieniu w ramach struktury organizacyjnej Spółki.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 kwietnia 2012 r. (ILPB4/423-4/12-2/ŁM) uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że: "o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze".

Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w szczególności, czy koniecznie jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych, czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że "wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodowi kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

Zdaniem Spółki, o finansowym wyodrębnieniu, w strukturze prowadzonego przedsiębiorstwa, zorganizowanej jego części, przemawia polityka rachunkowości, tj. fakt, że dzięki odpowiedniemu ustrukturyzowaniu planu kont, możliwa była ewidencja zdarzeń gospodarczych w taki sposób, że Spółka była w stanie przyporządkować do "R" związane z nim aktywa (np. środki trwałe, należności (itp.), pasywa (np. zobowiązania) oraz przychody i koszty.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu funkcjonalnym "R" świadczy fakt, że było przeznaczone, w ramach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki, do realizacji określonych zadań gospodarczych związanych ze skupem i sprzedażą olejów oraz że wytworzyło własną grupę kontrahentów. Powyższe znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r. (ILPP1/443-1294/10-5/MK) wskazał, że aby można było mówić o wyodrębnieniu funkcjonalnym "wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie".

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z powyższym należy stwierdzić, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa ("R") - na podstawie ww. przepisu - jest transakcją wyłączoną z opodatkowania, gdyż skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

W myśl art. 552 ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach działalności prowadzonej przez podatnka i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odrębność finansowa wymaga posiadania rachunku bankowego, na który wpływają środki generowane przez danego rodzaju działalność gospodarczą oraz z którego regulowane są zobowiązania związane z tą działalnością. W ten sposób finansowe wyodrębnienie danego zespołu składników majątkowych wykracza poza wymiar ewidencyjny, co oznacza, że zapewniona jest

faktyczna możliwość zarządzania danym zespołem składników majątkowych oraz przypisanymi do tego zespołu składników zasobami ludzkimi, a ewidencyjne wyodrębnienie kont ma wymiar nie tylko informacyjny.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Powyższe przepisy odzwierciedlają stan prawny uregulowany w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że zespół składników majątku, przy pomocy których Spółka prowadziła działalność w zakresie skupu i sprzedaży zużytego oleju, stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, gdyż był wyodrębniony w schemacie organizacyjnym Spółki organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. W konsekwencji, transakcja sprzedaży ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl