ITPP2/443-179a/09/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.) oraz z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 20 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynagradzanych otrzymanymi premiami pieniężnymi - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 kwietnia i 18 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynagradzanych otrzymanymi premiami pieniężnymi.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą części dla sektora motoryzacyjnego. W prowadzonej działalności podpisuje umowy z hurtowniami motoryzacyjnymi w zakresie sprzedaży wyrobów. W ramach obustronnych uzgodnień Spółka zleca swoim kontrahentom świadczenie usług polegających na osiągnięciu w oznaczonym przedziale czasowym ustalonego pułapu wartości zakupów towarów. Z tytułu świadczonych usług wypłacane jest wynagrodzenie kontrahentom Spółki w postaci premii pieniężnych. Premie nie dotyczą konkretnej dostaw, lecz wszystkich dostaw, jakich Spółka dokonuje w danym okresie (kwartał, rok). Nabywcy towarów uzyskują prawo do premii w momencie osiągnięcia umownie określonego poziomu obrotów, określonych wartościowo w określonym czasie. Kontrahent, który nabył prawo do premii, wystawia fakturę VAT, przyjmując za podstawę opodatkowania wartość wyliczonej premii pieniężnej. Spółka kierując się treścią art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) odlicza wykazany na fakturze podatek naliczony w pełnej wysokości.

W ramach zawartej umowy kontrahent Spółki zobowiązany jest promować i reklamować wyroby Spółki w celu osiągnięcia i zrealizowania odpowiedniego poziomu sprzedaży określonego w zawartej umowie. Sposób i realizacja reklamy pozostaje w wyłącznej gestii kontrahenta, który zobowiązany jest również do terminowej zapłaty za zakupione towary.

Premia ustalana jest jako procent sprzedaży zrealizowanej w określonym okresie - kwartale lub roku. Podstawą do jej naliczenia jest łączna wartość netto sprzedaży określona na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę na rzecz kontrahenta w danym kwartale lub roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym premia przyznana kontrahentowi Spółki jest równoznaczna z płatnością za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w omawianej sytuacji premia pieniężna stanowi wynagrodzenie za usługę. W konsekwencji, premia, jako czynność podlegająca opodatkowaniu powinna zostać udokumentowana fakturą na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy. Stanowisko swoje Wnioskodawca opiera na piśmie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r., które określa, iż premia pieniężna nie związana z konkretną dostawą, a jednocześnie wypłacana za określone zachowanie nabywcy, stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu. Stanowisko to podtrzymywane jest również w interpretacjach indywidualnych przepisów podatkowych (IPPP1/443-285/0802/AW, IP-PP2-443-739/07-2/AS, IP-PP2-443-76/08-3/MK, IBPP1/443-35/KG/KAN-91/01/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z ust. 3 cyt. artykułu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są nabywcom tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania nabywcom premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie zawartych umów Spółka wypłaca wynagrodzenie zwane "premią pieniężną" za dokonanie od niej zakupów towarów w określonym czasie (kwartał, rok) o określonej wartości. Ponadto na podstawie zawartych umów kontrahent zobowiązany jest promować i reklamować wyroby Spółki. Sposób i realizacja reklamy pozostaje w wyłącznej gestii kontrahenta. Kolejnym warunkiem otrzymania premii pieniężnej jest terminowa zapłata za zakupione towary. Wypłata wynagrodzenia nie jest związana z żadną konkretną dostawą.

W tym przypadku wskazać należy, że działania kontrahentów Spółki mają bezpośredni wpływ na wypłatę wynagrodzenia. Wypłacona gratyfikacja pieniężna zależy bowiem od określonego zachowania nabywcy, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usługi przez stronę otrzymującą taką premię. Należy zwrócić uwagę na charakter premii pieniężnej, jako wynagrodzenia za podjęcie starań w celu zwiększenia sprzedaży asortymentu towaru dostarczanego przez podmiot wypłacający gratyfikację, bowiem z prowizyjnego charakteru wynagrodzenia wynika, że jest ono uzależnione od zachowania kontrahenta - premia wypłacona jest po spełnieniu wszystkich wymogów, o których mowa powyżej - co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usług przez stronę otrzymującą takie wynagrodzenie, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Zauważyć trzeba, że w przedstawionym stanie faktycznym występują dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usługi. Na rzecz takiego wniosku przemawia w szczególności okoliczność, że wypłacone premie nie miały charakteru dobrowolnego, gdyż uzależnione były od konkretnych zachowań. Zawarta umowa handlowa uzależniła przyznanie kontrahentowi premii pieniężnej za zrealizowanie ustalonego w tej umowie poziomu zakupu towarów, ich promocję i reklamę oraz terminową zapłatę za zakupiony towar towar. Czynności te są odrębnie wynagradzane - z tytułu zakupu towarów wynagrodzenie płaci nabywca (kontrahent), natomiast w przypadku premii pieniężnej, wynagrodzenie za świadczoną usługę wypłaca Spółka, będąca nabywcą usługi.

Takie działanie należy odpowiednio udokumentować. Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...). Sprzedażą, w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść wskazanych przepisów stwierdzić należy, że wypłacane wynagrodzenie - nazwane przez Wnioskodawcę "premią pieniężną" związane jest z określonym zachowaniem kontrahenta, stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi podlegające opodatkowaniu. W związku z tym działania kontrahenta powinny być udokumentowane fakturą VAT- o ile jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących obciążenie za przedmiotowe usługi, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej ITPP2/443-179b/09/AJ.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.