ITPP2/443-1777/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 30 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 31 sierpnia 2007 r. Spółka nabyła od innej spółki (zwanej dalej Sprzedawcą) prawo użytkowania wieczystego 3 działek gruntu wraz z prawem własności usytuowanych na nich 34 domków campingowych oraz 2 pawilonów gospodarczych, stanowiących odrębne nieruchomości:

* działkę nr 186 o pow. 4.400 m ^2, na której położony był pawilon gospodarczy i 15 domków campingowych,

* działkę nr 184 o pow. 4.100 m ^2, na której położony był pawilon gospodarczy dwukondygnacyjny murowano-drewniany i 15 domków campingowych,

* działkę gruntu nr 194 o pow. 1.500 m ^2, na której położone były 4 domki campingowe.

Powyższe nieruchomości Sprzedawca nabył od osoby fizycznej na podstawie umowy sprzedaży zawartej dnia 16 maja 2007 r. Nabycie przez Spółkę prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności ww. nieruchomości podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Przedmiot umowy sprzedaży spełniał bowiem warunki określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Był to towar używany, a Sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pawilony gospodarcze znajdujące się na działkach 186 i 184 w rzeczywistości stanowiły jeden pawilon, położony na dwóch działkach. W październiku 2007 r. Spółka dokonała scalenia ww. działek w jedną działkę nr 1594 o pow. 10.000 m ^2, po czym od 2008 r. sukcesywnie dokonywała rozbiórki wszystkich domków campingowych. Do dziś dnia na ww. nieruchomości nie rozpoczęła prowadzenia działalności gospodarczej. Nie poniosła także wydatków na ulepszenie budynków, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

Obecnie zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków stanowiących odrębne nieruchomości. Na dzień złożenia wniosku, na działce znajdował się jeden pawilon gospodarczy murowano-drewniany, który jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, czyli jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie przez Spółkę umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków stanowiących odrębne nieruchomości, będzie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, umowa sprzedaży, którą zamierza zawrzeć, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też przed pierwszym zasiedleniem. Spółka wskazała, że nie jest ani pierwszym nabywcą ani pierwszym użytkownikiem budynków po ich wybudowaniu. Przed nabyciem nieruchomości przez Spółkę własność budynków przysługiwała dwóm innym podmiotom. W Jej ocenie do pierwszego zasiedlenia doszło w chwili zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy Sprzedawcą a osobą fizyczną tj. dnia 16 maja 2007 r., ponieważ w tej dacie Sprzedawca stał się pierwszym nabywcą nieruchomości po ich wybudowaniu, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Ponownie wskazała, że nie poniosła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej budynków. Wobec tego umowa sprzedaży, którą zamierza zawrzeć nie będzie stanowiła dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia. Zatem nie znajdzie zastosowania wyłączenie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazała, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną sprzedażą budynków i użytkowania wieczystego gruntu upłynie okres dłuższy niż 2 lata, gdyż nabyła przedmiotowe nieruchomości dnia 31 sierpnia 2007 r. (jest ich właścicielem przez okres ponad 4 lat). Zdaniem Spółki, do pierwszego zasiedlenia doszło dnia 16 maja 2007 r., tj. w dniu ich nabycia przez Sprzedawcę. W konsekwencji nie znajdzie także zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Po powołaniu przepisów art. 29 ust. 5 i 5a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka przedstawiła stanowisko, że planowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu i stanowiących odrębną nieruchomość budynków będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Według treści ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Na podstawie ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 31 sierpnia 2007 r. Spółka nabyła od innej spółki prawo użytkowania wieczystego 3 działek gruntu wraz z prawem własności usytuowanych na nich 34 domków campingowych oraz 2 pawilonów gospodarczych. Sprzedawca nie naliczył podatku, gdyż sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, jako towar używany. W październiku 2007 r. Spółka dokonała scalenia ww. działek w jedną działkę i od 2008 r. sukcesywnie dokonywała rozbiórki wszystkich domków campingowych. Na dzień złożenia wniosku, na działce znajdował się jeden pawilon gospodarczy murowano-drewniany, który jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane. Na ww. nieruchomości Spółka nie rozpoczęła prowadzenia działalności gospodarczej. Nie poniosła także wydatków na ulepszenie budynków, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż przy sprzedaży budynku pawilonu gospodarczego zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu i po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wchodzącego w skład przedmiotowej nieruchomości również będzie podlegała zwolnieniu od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.