ITPP2/443-1774/11/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1774/11/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy na terytorium Polski usługi na ruchomym majątku rzeczowym na rzecz spółki "H." z siedzibą w Szwajcarii. Kontrahent szwajcarski jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT, ale nie posiada zarejestrowanego na terytorium Polski oddziału lub przedstawicielstwa, nie posiada także zaplecza technicznego, ani nie zatrudnia pracowników. Towary będące własnością kontrahenta szwajcarskiego (komponenty do przerobu oraz wyroby gotowe po procesie przetworzenia) składowane są czasowo w magazynie prowadzonym przez Spółkę. Zarządzanie procesem przerobu, dystrybucji towarów oraz sprzedaż wyrobów finalnych realizowane jest w Szwajcarii. Spółka nie jest umocowana przez kontrahenta szwajcarskiego do negocjowania i zawierania umów w jej imieniu. Proces przerobu zorganizowany jest następująco:

* kontrahent szwajcarski przemieszcza na terytorium Polski własne towary (komponenty przeznaczone do przerobu), które umieszczane są w składzie prowadzonym przez Spółkę (nie jest to magazyn konsygnacyjny w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług);

* Spółka pobiera ze składu komponenty (części i półprodukty) do prac produkcyjnych realizowanych na podstawie zleceń składanych przez kontrahenta ze Szwajcarii;

* po zakończeniu prac produkcyjnych wyroby gotowe przechowywane są czasowo przez Spółkę w jej magazynie, na zasadach określonych w umowie ramowej;

* Spółka przygotowuje wyroby gotowe do wysyłki (pakowanie, przygotowywanie dokumentacji wysyłkowej), ściśle według dyspozycji przekazywanych przez kontrahenta ze Szwajcarii i zgodnie z zawartymi przez niego umowami z kontrahentami zewnętrznymi;

* wyroby gotowe, które są własnością kontrahenta szwajcarskiego, są przez niego:

a.

dostarczane do dystrybutorów na terytorium Polski;

b.

dostarczane do klientów na terytorium Unii Europejskiej,

c.

dostarczane do klientów spoza terytorium Unii Europejskiej,

d.

przemieszczane do magazynów w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub do magazynów własnych w Szwajcarii.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. usługi na ruchomym majątku rzeczowym świadczone przez Spółkę na rzecz kontrahenta szwajcarskiego uznane zostały za czynności niepodlegające opodatkowaniu na terytorium Polski na podstawie art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej - sygnatura ITPP2/443-1108/09/AF - wydanej w dniu 11 marca 2010 r. w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Od dnia 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy definiujące pojęcie "stałego miejsca prowadzenia działalności" - Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77, str. 1). Na potrzeby art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (odpowiednik art. 28 ustawy o podatku od towarów i usług), w art. 11 ww. rozporządzenia stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w sposób następujący: "jest to dowolne miejsce, inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wejściem w życie od dnia 1 lipca 2011 r. przepisów Rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011, wprowadzających definicję "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej", usługi na ruchomym majątku rzeczowym wykonywane na terytorium Polski na rzecz Spółki z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowanej w Polsce jako "podatnik VAT czynny", nadal nie będą podlegały na terytorium Polski opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z wejściem w życie od dnia 1 lipca 2011 r. przepisów Rozporządzenia Rady Nr 282/2011, wprowadzających definicję "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej", miejscem opodatkowania usług na ruchomym majątku rzeczowym będzie nadal miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, a więc terytorium Szwajcarii. Tym samym w Polsce czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po powołaniu treści art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 11 i art. 53 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Spółka podkreśliła, że wprowadzona przez unijnego ustawodawcę definicja uwzględnia dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tym zakresie: orzeczenie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg z dnia 2 maja 1996 r., orzeczenie C-190/95 ARO Lease BV przeciwko Inspecteur de Belastingdienst Grotę Ondernemingen te Amsterdam z dnia 17 lipca 1997 r., orzeczeniu C-73/06 z dnia 28 czerwca 2007 r. Planzer Luxemburg Sari przeciwko Bundeszentralamt fur Steuern.

Spółka zaznaczyła, że w opisanym przypadku przesłanki wskazane w art. 53 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 nie występują. Miejsce na terytorium Polski, w którym na rzecz spółki szwajcarskiej świadczone są usługi przerobu oraz usługi pomocnicze, nie posiada struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, ani ośrodka zarządczego (oddziału lub przedstawicielstwa), a więc nabywane usługi nie mogą być wykorzystywane do własnych potrzeb tego miejsca w celu umożliwienia dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług. W takiej sytuacji, miejscem opodatkowania nabywanych usług będzie miejsce siedziby szwajcarskiej spółki - zgodnie z przepisami art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i odpowiednio art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Również okoliczność zarejestrowania podatnika w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług nie przesądza o posiadaniu przez niego stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W związku z tym Spółka uważa, że także wg stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2011 r., usługi na ruchomym majątku rzeczowym wykonywane na terytorium Polski na rzecz spółki z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowanej w Polsce jako "podatnik VAT czynny", nie podlegają na terytorium Polski opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl