ITPP2/443-177/08/10-S/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 633/09 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 692/08 (data wpływu prawomocnego wyroku 7 lipca 2010 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika oraz uznania obrotu nieruchomościami gruntowymi za działalność gospodarczą, na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania statusu podatnika oraz uznania obrotu nieruchomościami gruntowymi za działalność gospodarczą, na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2005-2006 dokonała Pani obrotu nieruchomościami gruntowymi, nabytymi w drodze darowizny oraz na podstawie umowy kupna. W roku 1999 otrzymała Pani w darowiźnie nieruchomość zabudowaną o pow. 2,4543 ha, w skład której wchodziły działki o numerach 66, 129, 143, 144, 133/5, 133/7 o wartości 49.000 zł (w tym wartość gruntu 19.000 zł). Decyzją właściwych organów (Wojewody i Wójta), w styczniu 2005 r. działka numer 66 została podzielona na działki 66/1 i 66/2, a działka numer 129 na działki 129/1 i 129/2. Następnie we wrześniu 2005 r. nastąpił kolejny podział działki numer 129/2 na 7 działek (129/3, 129/4, 129/5, 129/6, 129/7, 129/8, 129/9).

Posiadane przez Panią działki zostały sprzedane w następujących okresach:

* w lipcu 2005 r. działki nr 129/1 i 66/1, które wg decyzji Wojewody przeznaczone były pod budowę drogi ekspresowej za kwotę 30.530 zł,

* w lipcu 2006 r. działka nr 129/4 za kwotę 37.000 zł,

* w październiku 2006 r. działka nr 129/6 za kwotę 30.000 zł,

* w listopadzie 2006 r. działka nr 129/7 za kwotę 30.000 zł.

Działka nr 143, otrzymana pierwotnie przez Panią w darowiźnie została w czerwcu 2000 r. zbyta za kwotę 22.000 zł, a następnie - w grudniu 2005 r. nabyła ją Pani za kwotę 40.000 zł, przy czym w marcu 2006 r. ponownie zbyła za kwotę 56.000 zł.

Poza transakcjami opisanymi wyżej, w styczniu 2000 r., nabyła Pani nieruchomość o pow. 6,54 ha (działki nr 214/5, 236/7, 236/10) za kwotę 20.000 zł. Działki nr 236/7 i 236/10 zostały podzielone przez właściwe władze gminne na działki z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową z dopuszczalną funkcją usługową (działki o numerach od 236/13 do 236/25, 236/53 i 236/54) oraz pod budownictwo mieszkaniowe (działki o numerach od 236/26 do 236/52).

Z powyższych działek sprzedała Pani:

* w maju 2005 r. działkę nr 236/43 za kwotę 7.000 zł,

* w grudniu 2005 r. działkę nr 236/45 za kwotę 8.500 zł,

* w marcu 2006 r. działkę nr 236/16 za kwotę 10.000 zł,

* w lipcu 2006 r. działki nr 236/27 za kwotę 11.000 zł oraz nr 236/28 za kwotę 11.250 zł.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, a wszystkie sprzedane działki stanowiły Pani majątek odrębny (w roku 1991 wyrokiem sądowym nastąpiło zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej). Kwoty uzyskane ze sprzedaży opisanych działek przeznaczyła Pani na zakup zabudowanej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy z tytułu sprzedaży opisanych nieruchomości uzyskałam status podatnika podatku od towarów i usług.

* Czy dokonane przeze mnie czynności należy uznać za działalność gospodarczą w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działek nie powinna podlegać opodatkowaniu. Nie można uznać dokonanych czynności za działalność gospodarczą. Nawet kilkukrotna sprzedaż rzeczy z majątku prywatnego nie powoduje, iż należy uznać dokonane czynności za profesjonalny obrót i zyskać status podatnika. Podstawową zasadą jest neutralność podatku, zatem podatnik musi mieć możliwość odzyskania podatku naliczonego. Podkreśla Pani, że przy nabyciu przedmiotowych działek nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego. Nieruchomości były nabywane na własne potrzeby, a nie w celach handlowych. Na potwierdzenie swojej argumentacji powołała Pani wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych: z dnia 6 września 2006 r. I SA/Wr 1254/05 i z dnia 15 stycznia 2007 r. III SA/Wa 3885/06 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 29 października 2007 r. I FPS 3/07 i z dnia 24 kwietnia 2007 r. I FSK 603/06.

W interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2008 r. znak ITPP2/443-177/08/AP uznano stanowisko Pani za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę.

W dniu 16 stycznia 2009 r. do tut. organu wpłynął wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 692/08 uchylający zaskarżoną interpretację. W wyroku tym Sąd stwierdził, że w odniesieniu do działek nabytych w drodze darowizny, tj. o numerach 129/1 i 66/1 i sprzedanych w 2005 r. oraz działek o numerach 129/4, 129/6 i 129/7, sprzedanych w 2006 r., nie można uznać Pani za podatnika podatku od towarów i usług, gdyż nie sposób przypisać Pani zamiaru nabycia tych nieruchomości w celu odsprzedaży, skoro otrzymała je w drodze darowizny. Sąd uznał jednakże, iż w stosunku do części sprzedanych działek, występowała Pani w charakterze podatnika. Dotyczy to działek o numerach 143, 236/43, 236/45, 236/16, 236/27 i 236/28.

Kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożyła Pani skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 633/09, została oddalona. W uzasadnieniu wyroku NSA podzielił pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stwierdzając, iż nie ma podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

W dniu 7 lipca 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 692/08, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. akt I FSK 633/09 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 692/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny. Jednocześnie, analizując daną sytuację pod kątem kwalifikacji wykonywanych czynności jako działalności gospodarczej, należy mieć na uwadze zamiar z jakim podmiot podejmuje te czynności. Zamiar sprzedaży określony w momencie nabycia towaru jednoznacznie wskazuje, że podejmowane działania mają charakter handlowy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że dokonała Pani sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę, w tym jednej z nich dwukrotnie. W opisie stanu faktycznego wskazała Pani, iż na podstawie darowizny nabyła własność zabudowanej nieruchomości o pow. 2,4543 ha. Część tych gruntów została podzielona, a następnie uzyskane w wyniku podziału działki zostały sprzedane. Jednocześnie jedna z działek (o numerze 143) została sprzedana dwukrotnie tzn. po zbyciu ponownie ją Pani kupiła i kolejny raz sprzedała. Ponadto w 2000 r. nabyła Pani nieruchomość o pow. 6,54 ha, dokonała jej podziału i sprzedała część wyodrębnionych działek w latach 2005 i 2006.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w odniesieniu do działek wyodrębnionych z nieruchomości otrzymanej w roku 1999 w drodze darowizny, w momencie jej nabycia nie mógł istnieć zamiar odsprzedaży. Dlatego też należy uznać, że sprzedaż działek o numerach 129/1, 129/4, 129/6, 129/7 i 66/1 nie miała handlowego charakteru, wobec czego w związku z tymi transakcjami nie uzyskała Pani statusu podatnika podatku od towarów i usług.

Odrębnie należy rozpatrywać sprzedaż działki 143, gdyż pomimo tego, że pierwotnie nabyła ją Pani w drodze darowizny, powtórne jej nabycie i sprzedaż z zyskiem, w krótkim odstępie czasu, wskazuje na handlowy charakter tej transakcji, nadający Pani status podatnika.

Handlowy charakter miały również transakcje sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości o pow. 6,54 ha, zakupionej przez Panią w 2000 r. W treści złożonego wniosku nie podała Pani żadnych okoliczności wskazujących na wykorzystywanie tego gruntu dla celów osobistych. Nie zawarła Pani żadnych informacji, które mogłyby wskazywać, iż w momencie nabycia ww. nieruchomości nie istniał zamiar jej dalszej odsprzedaży. Dokonała Pani podziału dwóch działek wchodzących w jej skład i zbyła 5 działek powstałych z tego podziału, za łączną kwotę przekraczającą kwotę nabycia całej nieruchomości. Należy więc stwierdzić, iż sprzedaż tych działek miała charakter powtarzalny, a ich nabycie miało na celu dalszą odsprzedaż, co wskazuje, że podjęte w odniesieniu do nich czynności wykazują znamiona działalności gospodarczej. Zatem dokonując sprzedaży ww. działek wystąpiła Pani w charakterze podatnika.

Reasumując, w stosunku do czynności powtórnego zbycia działki 143 oraz sprzedaży działek wyodrębnionych z nieruchomości zakupionej w 2000 r., zachowanie Pani wskazuje, iż działała jak handlowiec. Realizując te transakcje występowała więc Pani w charakterze podatnika, a w konsekwencji czynności te wykonywała w ramach działalności gospodarczej.

Końcowo stwierdzić należy, iż powołane przez Panią wyroki: Wojewódzkich Sądów Administracyjnych z dnia 6 września 2006 r. I SA/Wr 1254/05, z dnia 15 stycznia 2007 r. III SA/Wa 3885/06 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. I FPS 3/07, z dnia 24 kwietnia 2007 r. I FSK 603/06 są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.