ITPP2/443-172c/10/RS - Uznanie zakupu palet za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czynności zakupu palet - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czynności zakupu palet.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczy usługi transportu wewnątrzwspólnotowego na terytorium Europy Zachodniej. W 2010 r. przyjęła zlecenie odbioru drobnicy z Hamburga. Towar pakowany był na palety, za które Spółka po uzgodnieniu ze zleceniodawcą transportu, zapłaciła 192,19 Euro. Dostawa palet została udokumentowana rachunkiem zawierającym podatek od wartości dodanej. Spółka o ww. kwotę podwyższyła należność za usługę transportową od zleceniodawcy polskiego. Przedmiotowe palety nie stanowiły towaru używanego w rozumieniu art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i nie zostały nabyte w ramach procedury VAT-marża, o której mowa ww. przepisie. Dostawca palet był czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. W okresie od stycznia do marca 2010 r. Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na kwotę 372.000 zł (pojazdy - środki trwałe), a w 2009 r. na kwotę 421.938 zł, w tym 415.544 zł (pojazdy do wykonywania usług). W związku z faktem, że Spółka nie prowadziła działalności handlowej, a palety nie były Jej potrzebne, stanowiły one własność tymczasową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie palet w ramach zakupu gotówkowego, bez oznaczenia nabywcy na rachunku, należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, gotówkowy zakup palet, bez wykazania danych nabywcy, nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a niemiecką sprzedażą krajową opodatkowaną niemieckim podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

Przez dostawę towarów rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści art. 2 pkt 6 powołanej ustawy wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

* dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W świetle art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka (czynny podatnik podatku od towarów i usług) świadcząc usługi transportu wewnątrzwspólnotowego w 2010 r. przyjęła zlecenie odbioru drobnicy z Hamburga. Towar pakowany był na palety, których dostawa udokumentowana została rachunkiem zawierającym podatek od wartości dodanej. Przedmiotowe palety nie stanowiły towaru używanego w rozumieniu art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, i nie zostały nabyte w ramach procedury VAT-marża, o której mowa ww. przepisie. Dostawca palet był czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. W okresie od stycznia do marca 2010 r. Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na kwotę 372.000 zł (pojazdy stanowiące środki trwałe), a w 2009 r. na kwotę 421.938 zł. Palety tymczasowo stanowiły własność Spółki, gdyż następnie odpłatnie zostały przekazane firmie zlecającej transport.

Powołane wyżej regulacje zawarte w art. 9 i 10 ustawy oznaczają, iż przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski tylko wtedy, gdy następuje ono z terytorium innego państwa członkowskiego (rozpoczęcia wysyłki lub transportu) na terytorium kraju. Ponadto podmiot dokonujący dostawy musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej, a nabywca podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem. Z kolei dostawa towarów, w wyniku której następuje nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, musi odbywać się za wynagrodzeniem. Jednocześnie nie mogą zachodzić przesłanki wskazane w art. 10 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że przemieszczenie palet na terytorium Polski spełniało przesłanki wynikające z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i tym samym stanowiło dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, pomimo że na dokumencie potwierdzającym nabycie nie było oznaczenia nabywcy.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na udostępnieniu autostrad i usług parkingowych oraz uznania za import usług świadczonych na rzecz Spółki usług pośrednictwa finansowego i możliwości zastosowania do nich zwolnienia od podatku, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio Nr ITPP2/443-172a/10/RS oraz Nr ITPP2/443-172b/10/RS.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Spółkę, a niniejszą interpretację wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.