ITPP2/443-1702/14/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1702/14/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniach 6 lutego i 16 marca 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego (KM XXX/XX) gruntu zabudowanego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 6 lutego i 16 marca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego (KM XXX/XX) gruntu zabudowanego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przeciwko dłużnikowi prowadzone jest postępowanie egzekucyjne z nieruchomości o nr KW XX/XXX/X, którą stanowi grunt o pow. 1001 m2. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem usługowym (biurowo-magazynowym) w zabudowie wolnostojącej. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta W., nieruchomość znajduje się w obszarze jednostki pas drogowo-kolejowy wschód zachód. Formy użytkowania:

* PD-KW-Z.1. Ustala się zakaz rozbudowy i lokalizacji nowych obiektów związanych z działalnością gospodarczą i produkcyjną lub usługową o szkodliwym oddziaływaniu na środowisko, o ile w wyniku rozbudowy i lokalizacji nowych obiektów nie nastąpi znaczne ograniczenie lub likwidacja szkodliwego lub uciążliwego oddziaływania.

* PD-KW-Z.2. Ustala się zakaz utrwalania obiektów i funkcji związanych z działalnością gospodarczą, produkcyjną lub usługową o szkodliwym oddziaływaniu na środowisko.

* PD-KW-Z.3. Ustala się zakaz lokalizowania składów produktów masowych (np. węgiel, drewno, cement).

* PD-KW-Z.4. Ustala się zakaz lokalizowania zakładów produkcji i przetwórstwa żywności lub magazynów żywności z wyjątkiem magazynowania żywności w szczelnych opakowaniach.

* PD-KW-Z.5. Ustala się zakaz lokalizowania ogrodów działkowych i użytkowania rolniczego i ogrodniczego gleby.

* PD-KW-Z.6. Ustala się zakaz lokalizowania obiektów służby zdrowia, opieki społecznej i oświaty. Niniejszy zapis nie dotyczy obsługi administracyjnej i technicznej ww. funkcji.

* PD-KW-Z.7. Ustala się zakaz lokalizowania zajezdni autobusowych, placów składowych z wyjątkiem niewielkich placów do ekspozycji oferowanych towarów.

* PD-KW-Z.8. Ustala się zakaz lokalizowania otwartych terenów sportowych.

* PD-KW-Z.9. Ustala się zakaz lokalizowania funkcji mieszkaniowej z wyjątkiem funkcji mieszkaniowej jako towarzyszącej innym funkcjom na działkach prywatnych.

* PD-KW-Z.10. Obowiązuje zakaz lokalizacji stałej lub utrwalania istniejących obiektów gospodarczych o charakterze czasowym (nie dotyczy działek prywatnych zabudowy jednorodzinnej).

Budynek jest obiektem wolnostojącym o dwóch kondygnacjach naziemnych (parter: korytarz, magazyn, pomieszczenie biurowe, kotłownia, sanitariaty, schody; piętro: korytarz, 10 pokoi biurowych, sanitariaty), bez podpiwniczenia. Budynek składa się z jednej bryły przykrytej dachem płaskim. Dłużnik oświadczył, że do końca listopada 2013 r. prowadził działalność gospodarczą, która została wyrejestrowana. Obecnie nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość została nabyta przez Niego w 1995 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej od osoby prawnej - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przy zakupie była wystawiona faktura VAT, lecz dłużnik nie pamięta według jakiej stawki. Przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem w tamtym okresie nie prowadził działalności gospodarczej. W chwili zakupu nieruchomości przez dłużnika budowa budynku była rozpoczęta, budynek został oddany do użytku w 1996 r. Budowa finansowana była ze środków własnych dłużnika, nie odliczał podatku od towarów i usług.

Od 2005 r. do 30 listopada 2013 r. nieruchomość była częściowo wydzierżawiana rożnym podmiotom, z tego tytułu wystawiane były faktury VAT. W tym okresie dłużnik był podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie część nieruchomości, tj.: trzy pomieszczenia na I-szym piętrze są wynajmowane firmie w zamian za opłacanie mediów. Parter jest pusty. Część nieruchomości na I piętrze (ok. 42 m2) - 2 pokoje, łazienka, przedsionek, korytarz jest użytkowana przez dłużnika na cele mieszkalne. Dłużnik oświadczył, że w przeszłości nie dokonywał transakcji zbycia nieruchomości, jak również nie posiada innych nieruchomości, które planowałby w przyszłości sprzedać.

W okresie od 2005 r. do 30 listopada 2013 r. nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, budynku, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej. Trzy pomieszczenia na I-szym piętrze, o których mowa we wniosku były przez dłużnika wydzierżawiane za odpłatnością od lipca 2007 r. W dniu 31 maja 2013 r. został podpisany aneks do umowy i od tego dnia do chwili obecnej dzierżawca korzysta z ww. pomieszczeń tylko w zamian za opłatę mediów (woda, energia elektryczna, wywóz nieczystości). Zarówno dłużnik, jak i dzierżawca, nie ponosili wydatków na ulepszenie/rozbudowę, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości o nr KW XXX/000XXX/X będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Dłużnik miał zarejestrowaną działalność gospodarczą do 30 listopada 2013 r., zatem w świetle art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, obecnie nie jest podatnikiem tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnienie, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, a jeżeli ponosi takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 8 ustawy).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne, którego przedmiotem jest grunt wraz z posadowionym na nim budynkiem. Jest to budynek dwukondygnacyjny. Od 2005 r. do 30 listopada 2013 r. część budynku była wydzierżawiana. W tym okresie dłużnik był podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza została wyrejestrowana. Aktualnie trzy pomieszczenia są wynajmowane w zamian za opłacanie mediów, parter jest pusty, a część nieruchomości na piętrze przeznaczona jest na cele mieszkalne dłużnika. Do dnia 30 listopada 2013 r. nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa budynku usługowego w ramach postępowania egzekucyjnego, podlegać będzie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Przesądza o tym usługowy charakter budynku, który - wbrew Pana twierdzeniom - w świetle przedstawionego opisu nie stanowi majątku prywatnego dłużnika. Trudno uznać by budynek usługowy stanowił część majątku osobistego dłużnika zwłaszcza w sytuacji gdy od momentu oddania do użytkowania był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Jego część od 2005 r. do 30 listopada 2013 r. była wydzierżawiana, a aktualnie trzy pomieszczenia są wynajmowane w zamian za zapłatę opłat z tytułu zużycia mediów. Bez znaczenia przy tym jest fakt, że aktualnie jego część jest zamieszkiwana przez dłużnika.

Należy jednak stwierdzić, że dostawa budynku w części, która była/jest wydzierżawiana lub/i wynajmowana będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia.

Natomiast dostawa pozostałej części budynku, z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu oraz w związku z brakiem ponoszenia wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - zwolnieniu podlegać będzie również grunt, na którym posadowiony jest budynek.

Z uwagi na fakt, że w Pana ocenie dostawa budynku usługowego nie będzie podlegała opodatkowaniu, ponieważ dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, oceniając przedstawione stanowisko należało uznać je za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl