ITPP2/443-170/13/EK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przez powiat nieruchomości gruntowej, na której znajduje się ośrodek wypoczynkowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat jest właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości (...), zabudowanej Ośrodkiem Wypoczynkowym (w tym również położonych na niej sieci cieplnej, sieci kanalizacji deszczowej, dróg wewnętrznych ośrodka, chodników betonowych, dróg betonowych i chodników, ogrodzenia ośrodka, śmietnika murowanego), zlokalizowanej w 8 budynkach o pow. całkowitej 10.593,2 m² i pow. użytkowej 9.733,9 m², oznaczonej działką nr 68 o pow. 0,6778 ha, obr. (...) miasta (...). (dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą), którą zamierza sprzedać w drodze przetargu nieograniczonego. Sieć cieplna, sieć kanalizacji deszczowej oraz śmietnik murowany stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, pozostałe części składowe nieruchomości to urządzenia budowlane związane z Ośrodkiem Wypoczynkowym, zapewniające możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Nieruchomość ta, do dnia 8 października 2007 r., była własnością Skarbu Państwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w trwałym zarządzie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Dnia 10 stycznia 2008 r. przedmiotowa nieruchomość została przekazana do zasobu nieruchomości Powiatu. W ww. budynkach, budowlach i urządzeniach budowlanych Powiat nie dokonywał ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i tym samym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Decyzją z dnia 16 stycznia 2008 r. Zarząd Powiatu oddał w trwały zarząd przedmiotową nieruchomość dla Centrum w miejscowości (...). Kolejną decyzją z dnia 29 września 2008 r. Zarząd Powiatu stwierdził wygaśnięcie prawa trwałego zarządu przysługującego ww. Centrum i ustanowił prawo trwałego zarządu do tej nieruchomości na rzecz Zespołu Szkół w miejscowości K., który oddał nieruchomość w dzierżawę na okres 15 letni. W ogłoszonym przez ZS przetargu został wyłoniony dzierżawca, z którym w dniu 22 lipca 2009 r. została podpisana umowa dzierżawy. Ośrodek został wydzierżawiony podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Sprzedaż nieruchomości jest planowana po uprzednim stwierdzeniu wygaśnięcia trwałego zarządu przysługującego ZS. Wygaśnięcie trwałego zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy dzierżawy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia - art. 46 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z posiadanych przez Starostwo dokumentów wynika, że w dzierżawionym obiekcie obecny dzierżawca przeprowadził remonty nie przekraczające 30% wartości początkowej obiektów, zarówno budynków, jak i budowli. Starostwo nie posiada innych informacji na temat wcześniejszych nakładów finansowych na modernizację obiektu, ponoszonych przez poprzednich użytkowników nieruchomości.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy Powiat ma prawo zastosować zwolnienie od podatku przy sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, może zastosować zwolnienie od podatku z uwagi na fakt, iż nie jest to dostawa budynków i budowli w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata (art. 43 ust. 1 pkt 10). Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, "grunty trwale związane z budynkami i budowlami będą posiadały taką samą podstawę opodatkowania jak budynki i budowle", tj. będą zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do brzmienia art. 18 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością.

W myśl art. 25a ww. ustawy, do powiatowego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności powiatu i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego powiatu.

Zgodnie z art. 25b tej ustawy, powiatowym zasobem nieruchomości gospodaruje zarząd powiatu. Przepisy art. 25 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Według art. 46 ust. 1 ustawy, trwały zarząd wygasa z upływem okresu, na który został ustanowiony, albo na skutek wydania decyzji właściwego organu o jego wygaśnięciu.

Jak stanowi ust. 3 powyższego artykułu, wygaśnięcie trwałego zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umów najmu, dzierżawy lub użyczenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli nieruchomość, w stosunku do której wygasł trwały zarząd, była wynajęta, wydzierżawiona lub użyczona.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.

Stosownie do brzmienia pkt 2 powyższego artykułu, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Ilekroć w ustawy jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 3 pkt 4 lit. c tej ustawy, przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Ilekroć w ustawy jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ww. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Powiat jest właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości K., zabudowanej Ośrodkiem Wypoczynkowym (w tym również położonych na niej sieci cieplnej, sieci kanalizacji deszczowej, dróg wewnętrznych ośrodka, chodników betonowych, dróg betonowych i chodników, ogrodzenia ośrodka, śmietnika murowanego), zlokalizowanej w 8 budynkach, oznaczonej działką nr 68 o pow. 0,6778 ha, którą zamierza sprzedać w drodze przetargu nieograniczonego. Sieć cieplna, sieć kanalizacji deszczowej oraz śmietnik murowany stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, pozostałe części składowe nieruchomości to urządzenia budowlane związane z Ośrodkiem Wypoczynkowym, zapewniające możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. Do dnia 8 października 2007 r. ww. nieruchomość była własnością Skarbu Państwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w trwałym zarządzie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Dnia 10 stycznia 2008 r. została przekazana do zasobu nieruchomości Powiatu. W ww. budynkach, budowlach i urządzeniach budowlanych Powiat nie dokonywał ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Decyzją z dnia 29 września 2008 r. Zarząd Powiatu ustanowił prawo trwałego zarządu do tej nieruchomości na rzecz Zespołu Szkół, który oddał nieruchomość w dzierżawę na okres 15 letni. W ogłoszonym przetargu został wyłoniony dzierżawca, z którym w dniu 22 lipca 2009 r. została podpisana umowa dzierżawy. Sprzedaż nieruchomości jest planowana po uprzednim stwierdzeniu wygaśnięcia trwałego zarządu przysługującego ZS. Wygaśnięcie trwałego zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy dzierżawy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Z posiadanych przez Starostwo dokumentów wynika, że w dzierżawionym obiekcie obecny dzierżawca przeprowadził remonty nie przekraczające 30% wartości początkowej obiektów (zarówno budynków, jak i budowli).

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że sprzedaż budynków i budowli posadowionych na działce nr 68 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem zostanie dokonana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, przewidzianej w art. 43 ust. 10 ustawy, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Powyższe zwolnienie, w związku z brzmieniem art. 29 ust. 5 ustawy, znajdzie również zastosowanie do sprzedaży działki gruntu, na którym ww. budynki i budowle się znajdują.

Należy podkreślić, iż analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budowle w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.