ITPP2/443-1695/14/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2014 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan wraz z żona gospodarstwo rolne. Posiada Pan status podatnika podatku od towarów i usług (prowadzi księgi rachunkowe). W dniu 11 stycznia 2006 r. nabył wraz z żoną na podstawie umowy zamiany ze Skarbem Państwa - Państwowym Gospodarstwem Lasów Państwowych, nieruchomość położoną w miejscowości S., gmina G., obejmującą działkę ewidencyjną nr 399 o pow. "15.26.53" ha, która zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r., była przeznaczona w części pod uprawy rolnicze, a w części jako las. Przeznaczeniem zakupu nieruchomości było powiększenie gospodarstwa rolnego.

W 2011 r. działka nr 399 została podzielona na działki o nr: 399/1, 399/2, 399/3, 399/4, 399/5, 399/6, 399/7 i 399/8. Wszystkie wykorzystywane były przez Pana i żonę jako grunty orne w prowadzonej działalności rolnej.

Decyzją z dnia 8 października 2014 r. Wójt Gminy G. zatwierdził podział nieruchomości - działki nr 399/6 na działki o nr: 399/11, 399/12, 399,14, 399/15. Z uzasadnienia decyzji powziął Pan informację, że w dniu 24 czerwca 2014 r. Rada Gminy zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym zmieniło się przeznaczenie działki nr 399. Tym samym aktualnie działka nr 399/11 jest przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogę wewnętrzną, natomiast działki nr 399/12, 399/13, 399/14 - pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Wraz z żoną zamierza Pan sprzedać działki nr 399/12, 399/13 i 399/14 przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Sprzedaż będzie miała charakter okazjonalny i niezaplanowany. Do sprzedaży zmusiła Państwa zmiana przeznaczenia gruntów, co skutkuje niemożliwością korzystania z nich w ramach gospodarstwa rolnego.

Zmiana przeznaczenia działek gruntu nr 399/11, 399/12, 399/13, 399/14 nastąpiła w wyniku zmiany planu zagospodarowania przestrzennego. Powyższa zmiana nie była przez Pana wnioskowana.

Działka gruntu i powstałe po jej podziale działki gruntu nie są i nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze.

Nie zamierza Pan przed sprzedażą dokonywać czynności przygotowujących grunt do sprzedaży (np. uzbrojenia gruntu, ogłoszeń w prasie, radio, telewizji i w Internecie, korzystać z biura obsługi nieruchomości, występować z wnioskiem o uzyskanie pozwolenia na budowę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży przez rolnika (Pana wraz z żoną) działek wydzielonych pod zabudowę z gruntów, które uprzednio wykorzystywane były do prowadzenia działalności rolnej, z uwagi a zmianę przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego (działek o nr 399/12, 399/13, 399/14) powoduje, że rolnik staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, działki nr 399/12, 399/13, 399/14 nie zostały nabyte w celu odsprzedaży, zatem ich sprzedaż nie wchodzi w zakres działalności handlowej, a jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowcowi lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że prowadzi on działalność gospodarczą, a więc działa niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, działalność rolnika uznawana jest za działalność gospodarczą. Zatem rolnik prowadzący szczególna działalność gospodarczą, tj. działalność rolniczą w ramach gospodarstwa rolnego i w jej zakresie jest zarówno producentem, jak i usługodawcą, jest podatnikiem VAT. Istotnym jest zamiar prowadzenia takiej działalności wyrażony poprzez wolę produkowania, sprzedawania, czy świadczenia usług innym podmiotom. Oznacza to jednocześnie zamiar bycia podatnikiem. Rolniczy charakter dokonywanych przez rolnika dostaw towarów czy świadczenia usług przesądza o odmienności działalności rolniczej w stosunku do wskazanych w treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalności producenta, handlowca czy usługodawcy, jak też wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dokonując sprzedaży gruntu rolnego przez rolnika - podatnika VAT - w działalności rolniczej mamy do czynienia z czynnością dokonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Za gospodarstwo rolne, w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Artykuł 1 ustawy o podatku rolnym wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej inne niż działalność rolnicza. Zatem gruntami związanymi z działalnością rolniczą są jedynie grunty będące użytkami rolnymi lub gruntami zadrzewionymi i zakrzewionymi na użytkach rolnych.

W stosunku do gruntów będących przedmiotem pytania, uchwałą Rady Gminy z dnia 24 czerwca 2014 r. nastąpiła zmiana ich przeznaczenia z gruntów rolniczych na grunty pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Tym samym działki o nr 399/12, 399/13. 399/14 przestały być użytkami rolnymi i stały się gruntami pod zabudowę. Skoro zgodnie z definicją gospodarstwa rolnego tylko użytki rolne mogą służyć prowadzeniu działalności rolniczej, to grunt o przeznaczeniu budowlanym nie wchodzi w zakres wskazanej definicji. A zatem nie jest to grunt, który może być użytkowany przez rolnika w rozumieniu ustawy i być związany z działalnością rolniczą. Trudno także uznać, że grunt budowlany sprzedany przez rolnika objęty jest działalnością rolniczą. Taka działalność nie mieści się w definicji działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. (tak m.in. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 31/10). Tyma samym należy stwierdzić, że działki o nr 399/12, 399/13, 399/14 przeszły do majątku prywatnego Pana i żony.

Wykluczając sprzedaż gruntów przeznaczonych pod zabudowę w ramach prowadzonej działalności rolniczej, należy rozważyć, czy sprzedaż ta nie stanowi wykonywania przez rolnika innego rodzaju działalności gospodarczej, w szczególności działalności o charakterze handlowym, która podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku, gdy osoba sprzedając grunt podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to taka czynność podlega opodatkowaniu tym podatkiem (tak wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10). Jednocześnie wymaga podkreślenia, że sama liczba i zakres dokonanych transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego, konieczne jest przede wszystkim ustalenie okoliczności towarzyszących nabyciu towarów, a zwłaszcza, czy zostały one zakupione z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży (tak m.in. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/09).

Jak wspomniano w opisie stanu przedmiotowej sprawy, nieruchomość położana w S., obejmująca działkę nr 399, została nabyta przez Pana wspólnie z żoną w 2006 r. w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Dotychczas nieruchomość (z zaznaczeniem, ze działka nr 399 uległa podziałowi) wykorzystywana była jako grunty rolne w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Sprzedaż działek podyktowana jest zamianą przeznaczenia gruntów, zgodnie z nowym planem zagospodarowania przestrzennego, pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną, co skutkuje niemożliwością korzystania z nich w ramach gospodarstwa rolnego.

Uwzględniając przedstawione okoliczności i przywołane przepisy prawa stoi Pan na stanowisku, że z tytułu sprzedaży działek nr 399/12, 399/13, 399/14, których przeznaczenie - z uwagi na uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego - zmieniło się z gruntów rolnych na tereny pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a których nabycie nie nastąpiło z zamiarem odsprzedaży, nie powoduje, ze staje się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki te "weszły" do majątku prywatnego Pana i żony, a ich sprzedaż ma charakter wykonywania uprawnień właścicielskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.