ITPP2/443-1680/14-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% dostawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, prowadzącym działalność gospodarczą. W dniu 29 maja 2009 r. na podstawie umowy zamiany sporządzonej w formie aktu notarialnego nabyła od osoby prawnej, własność nieruchomości gruntowych niezabudowanych o łącznej powierzchni 12.5781 m², grunty orne, nieużytki, pastwiska trwałe oraz lasy. W dniu nabycia brak było miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Grunt w związku z przeznaczeniem został przez Spółkę przyjęty i zaewidencjonowany w ewidencji środków trwałych w grupie "0" jako grunt.

Nabycie odbyło się poza obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, transakcja zwolniona z opodatkowania. W opublikowanym w dniu 10 września 2009 r. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nabyte działki zostały oznaczone jako tereny funkcji przemysłowych i usługowych oraz jedna z nieruchomości jako tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej, i w części dotyczącej zbywanych nieruchomości jest nadal aktualny. W dniu 21 lipca 2014 r. Spółka zawarła w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży całości nieruchomości. Kupujący oświadczył, że nabycia wszystkich nieruchomości dokonuje w celu realizacji na nich inwestycji polegających na budowie stacji paliw płynnych, budynku myjni oraz parkingu dla samochodów ciężarowych, budowie budynku sklepu branży spożywczej oraz budowie budynku mieszkalno-hotelowego. Nabyte nieruchomości mają stanowić gospodarczo powiązaną całość, która nie będzie mogła funkcjonować bez któregokolwiek składnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym w momencie sprzedaży nieruchomości gruntowych, przy zastosowaniu przepisów o podatku od towarów i usług obowiązujących w dniu tej sprzedaży, pojawi się po stronie Spółki obowiązek opodatkowania transakcji w świetle artykułu 5 ww. ustawy w stawce podstawowej określonej w art. 41 ust. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawne, dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej będącej zgodnie z aktualnym miejscowym planem zagospodarowania terenem budowlanym podlega opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Wykładnia cytowanego powyżej przepisu ustawy wskazuje, że ma on zastosowanie m.in. do gruntu rozumianego na kanwie ww. ustawy jako rzecz. W związku z powyższym sprzedaż działki gruntu dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Należy więc stwierdzić, że dla celów VAT zwolnienie z opodatkowania dostaw nieruchomości niezabudowanych jest zasadą, od której wyjątkiem, w postaci opodatkowania, jest dostawa niezabudowanych nieruchomości o określonych właściwościach - terenów budowlanych. Definicję terenów budowlanych określa przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, za tereny budowlane uznawane będą grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższy przepis kładzie nacisk na przesłankę przeznaczenia danego terenu ("pod zabudowę") wskazując jednoznacznie na źródło danych pozwalających ustalić spełnienie tej przesłanki. Jest to:

* miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub

* decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Stosując zasady interpretacji tekstu prawnego, należy stwierdzić, że a contrario art. 2 pkt 33 ustawy o VAT nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy.

Tym samym, istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub, ewentualnie, decyzji o warunkach zabudowy, jest warunkiem koniecznym dla dalszej weryfikacji przeznaczenia danego terenu.

Jednocześnie należy wskazać, że katalog aktów prawnych oraz decyzji, zawierających dane istotne dla uznania terenu za budowlany ma charakter zamknięty, została bowiem wprowadzona definicja, która dla celów ustalenia charakteru nieruchomości niezabudowanej, posługuje się jednoznacznie wskazanymi narzędziami. Uwzględniając definicję z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT należy uznać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, opodatkowanie dostawy terenu niezabudowanego może nastąpić jedynie wówczas, gdy przeznaczenie pod zabudowę wynika z treści aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W innych przypadkach, w tym gdy brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy, należy stosować zwolnienie z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Według art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane #8722; na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy #8722; rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu #8722; zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomości gruntowe będące przedmiotem dostawy oznaczone są jako teren funkcji przemysłowych i usługowych, oraz jedna z nich jako teren zabudowy mieszkaniowej i usługowej, transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują również, żeby mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wobec powyższego będzie opodatkowana stawką 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.