ITPP2/443-1633/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2011 r. (data wpływu 22 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży deweloperskiej. W ramach jednego z planowanych projektów inwestycyjnych zamierza nabyć od osób fizycznych nieruchomość - niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni 4,777 m ^2. Stanowi ona współwłasność w częściach ułamkowych czterech osób fizycznych (w tym jedna z części ułamkowych stanowi współwłasność ustawową małżonków), które nie prowadzą aktualnie zarejestrowanej działalności gospodarczej i niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Sprzedający nabyli prawo własności ww. nieruchomości na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu zasiedzenia. W dniu 27 października 2010 r. sprzedający uzyskali dla przedmiotowej nieruchomości prawomocną decyzję Prezydenta Miasta o warunkach zabudowy, ustalającą warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy. Zgodnie z treścią tego aktu, nieruchomość została przeznaczona dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami, handlem i biurami na parterze, garażem podziemnym (częściowo naziemnym), niezbędną infrastrukturą techniczną oraz odcinkiem kanalizacji.

W dniu 9 września 2011 r., Spółka zawarła ze sprzedającymi umowę przedwstępną sprzedaży ww. nieruchomości. Zgodnie z postanowieniami tej umowy, z tytułu sprzedaży nieruchomości, sprzedający otrzymają część wynagrodzenia w formie własności lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich miejscami parkingowymi, które zostaną wybudowane przez Spółkę na sprzedawanej nieruchomości, w ramach planowanej inwestycji (o łącznej powierzchni 1.500 m ²).

W związku z powyższym zadano pytanie, sprowadzające się do kwestii:

Czy opisana transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatki naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego się na treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotowej nieruchomości. Wynika to z faktu, że zakup ten jest związany z planowanym prowadzeniem przez Spółkę na nieruchomości inwestycji deweloperskiej. Z kolei zarówno usługi deweloperskie, jak i dostawa nowych budynków stanowią czynności podlegające opodatkowaniu. Mając na względzie powyższe okoliczności, jako że zakup nieruchomości pozostaje w ścisłym związku z działalnością deweloperską Spółki, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W opinii Spółki, kluczowe z punktu widzenia zadanych pytań jest ustalenie, czy przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów. W tym kontekście istotne jest wykazanie, że osoby fizyczne sprzedające nieruchomość działają w tym zakresie w charakterze podatników w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Opierając się na treści art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, a także orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych, Spółka sformułowała następujące wnioski. Jeżeli głównym celem nabycia nieruchomości jest jego odsprzedaż, a nie wykorzystanie dla celów prywatnych nabywcy (np. własnych celów mieszkaniowych), a zamiar ten istnieje u nabywcy już w momencie zakupu i znajduje obiektywne odzwierciedlenie w działaniach podejmowanych przez niego po nabyciu nieruchomości (w tym okolicznościach związanych z jej dalszą sprzedażą) - to działanie nabywcy w ramach takiej transakcji wypełnia definicję prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Spółka zaznaczyła, że w przedmiotowej sprawie o fakcie, że sprzedający uzyskując prawo własności do nieruchomości (w drodze zasiedzenia) działali z intencją jej zbycia, a nie wykorzystania dla celów prywatnych, świadczą jednoznacznie poniższe okoliczności wskazane w opisie zdarzenia przyszłego:

* niedługo po prawomocnym zasiedzeniu nieruchomości, sprzedający wystąpili do Prezydenta Miasta z wnioskiem o wydanie dla niej decyzji o warunkach zabudowy z przeznaczeniem dla "inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami, handlem i biurami w parterze, garażem podziemnym" i uzyskali stosowną decyzję. Treść wniosku i przyznanej decyzji (tj. rodzaj docelowego obiektu dla zagospodarowania działki, o który ubiegali się sprzedający) jednoznacznie potwierdzają, że sprzedającym zależało na przygotowaniu nieruchomości pod inwestycję komercyjną, a nie w celu zaspokajania swoich prywatnych celów mieszkaniowych;

* po prawomocnym zasiedzeniu nieruchomości, sprzedający aktywnie poszukiwali inwestora chętnego do jej nabycia, umieszczając stosowne ogłoszenia w internecie, w opisie podkreślające komercyjny charakter przeznaczenia nieruchomości (tj. "istnienie warunków zabudowy z przeznaczeniem dla inwestycji w budynki o powierzchni użytkowo-mieszkalnej oraz handlowo-usługowej");

* w ramach umowy ze Spółką, sprzedający przyjęli jako element wynagrodzenia (rozliczenia ceny za nieruchomość) przyszłe lokale mieszkaniowe o znacznej powierzchni w budynku, który Spółka planuje wznieść na nieruchomości. Wskazana znaczna powierzchnia użytkowa lokali mieszkaniowych, którą sprzedający zgodnie z umową zagwarantowali sobie w rozliczeniu za nieruchomość, jednoznacznie sugeruje, że sprzedający jeszcze przed zbyciem nieruchomości planują wykorzystanie otrzymanych w rozliczeniu lokali mieszkalnych dla celów komercyjnych, a nie prywatnych (tj. dla celów ich przyszłej sprzedaży lub najmu). Oznacza to. że już w momencie planowania sprzedaży nieruchomości i negocjowania umowy, sprzedający działali z zamiarem prowadzenia komercyjnej działalności w zakresie obrotu/gospodarowania nieruchomościami.

Zdaniem Spółki, wszystkie powyższe okoliczności potwierdzają jednoznacznie zamiar sprzedających do wykonywania czynności handlowych "w sposób częstotliwy". Tym samym w ocenie Spółki przywołane okoliczności faktyczne planowanej transakcji jednoznacznie wskazują, że sprzedający będą działać w jej ramach w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości i udzielono jej w oparciu o stwierdzenie, że dostawa ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, bowiem okoliczność ta w sposób niezbity wynika z okoliczności sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.