ITPP2/443-1601/14/AK - VAT w zakresie nieuznania za działalność gospodarczą sprzedaży niezabudowanych działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za działalność gospodarczą sprzedaży niezabudowanych działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za działalność gospodarczą sprzedaży niezabudowanych działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od 1972 r. pracuje Pani wraz z mężem na gospodarstwie rolnym, które mąż przejął po swoim ojcu. Od 1975 r. wspólnie z mężem zajmowała się Pani prowadzeniem ok. 10 ha gospodarstwa położonego w gminie P. Zajmowała się i nadal zajmuje uprawą roślin rolniczych. W dniu 27 maja 1986 r. wraz z mężem zakupiła Pani do wspólności majątkowej małżeńskiej działki 329, 527, 28/2 położone w P. oraz działkę nr 16 położoną w miejscowości K. gmina P. - o łącznej powierzchni 9,88 ha celem powiększenia prowadzonego gospodarstwa rolnego. W dniu 7 października 1994 r. nabyła Pani od Skarbu Państwa - Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa do wspólności majątkowej małżeńskiej działkę nr 405/17 o powierzchni 9,5137 ha położoną w P., na której tak jak na pozostałych nieruchomościach prowadziła uprawę roślin rolniczych. Od 2004 r. wspólnie z mężem otrzymywała Pani i nadal otrzymuje dopłaty do prowadzonego gospodarstwa. W 2014 r. wspólnie z mężem dokonała Pani sprzedaży czterech działek o numerach 405/114, 405/112, 405/79 i 405/77 położonych w P., które zostały wydzielone z działki wchodzącej w skład należącego do niej gospodarstwa rolnego. Sprzedane działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Od dokonanej sprzedaży nie naliczyła Pani podatku od towarów i usług, ani też go nie odprowadziła, gdyż uważała, że nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości lecz dokonywała czynności związanych z zarządem majątkiem wspólnym. Posiada Pani również inne wydzielone i niesprzedane działki przeznaczone pod zabudowę, które zamierza stopniowo wyprzedawać. Do czasu sprzedaży poszczególnych działek na wydzielonych działkach nadal prowadzona jest działalność rolnicza.

Dokonała Pani podziału części gospodarstwa na mniejsze działki z uwagi na swój wiek i stan zdrowia, oraz związane m.in. z tym coraz gorsze warunki prowadzenia gospodarstwa rolnego i niemożność utrzymywania się wyłącznie z pracy na roli. Powodem wydzielenia działek było również opracowane w 2001 r. "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy P.", w którym odnośnie obszarów, na których położone były i są m.in. wspólne działki wskazano, iż: "(...)." (str. 36 Studium) Nadal posiada Pani kilkanaście hektarów gospodarstwa rolnego, na którym prowadzi działalność rolniczą. Nie uzbrajała Pani wydzielonych działek, ani nie umieszczała ogłoszeń o sprzedaż działek. W 2013 r. uległa Pani wypadkowi oraz został u niej wykryty nowotwór złośliwy. Została poddana intensywnemu leczeniu. Konieczność sprawowania opieki utrudnia mężowi samodzielne prowadzenie działalności rolnej, a w celu pokrycia kosztów leczenia, zamierza Pani dokonywać dalszej sprzedaży posiadanych nieruchomości. Ponadto pozostało Pani 6 lat do przejścia na emeryturę, która będzie wypłacana w KRUS, a warunkiem jej uzyskania w pełnym wymiarze jest wyzbycie się nieruchomości rolnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonana przez Panią i dalsza przyszła sprzedaż działek stanowiących tereny budowlane w warunkach wskazanych w opisanym stanie faktycznym stanowiła i będzie stanowić wykonywanie samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wydzielonych działek stanowiących tereny budowlane zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla gminy P. następowała i będzie następować w wyniku zarządu majątkiem objętym wspólnością majątkową małżeńską i nie stanowiła i nie będzie stanowić w świetle obowiązujących przepisów o podatku od towarów i usług sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jakkolwiek sprzedaż działek ma charakter powtarzalny i będzie kontynuowana, to jednak nie będą spełnione inne okoliczności, które mogłyby wskazywać na prowadzenie działalności w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie prowadzi Pani bowiem zorganizowanej działalności w zakresie sprzedaży działek. Sprzedawane działki były wydzielane z nieruchomości zakupionych na cele prowadzenia działalności rolnej. Działalność rolna jest na nieruchomościach prowadzona od niemalże 30 lat, od 2004 r. stale uzyskuje Pani dopłaty unijne do prowadzonej działalności rolniczej. Wydzielenie działek przeznaczonych do sprzedaży z części nieruchomości rolnych było podyktowane wyznaczonym kierunkiem zagospodarowania gminy oraz trudnościami w prowadzeniu działalności rolnej wynikającej z wieku i zdrowia Pani i męża oraz z uwagi na konieczność wyzbycia się nieruchomości w celu uzyskania emerytury z KRUS.

Nie uzbrajała Pani działek, a informacja o możliwości ich zakupu nie była ogłaszana w sposób profesjonalny, ale rozniosła się wśród sąsiadów i znajomych. Wydzielone działki, które zamierza Pani sprzedawać znajdują się w rejonie dotychczasowej zabudowy wsi P., w odległości około 1 km od centrum wsi i teren ten w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy P. z 2001 r. jest przeznaczony pod tereny zabudowane. Zgodnie z kierunkami wskazanymi w Studium uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania, w którym sprzedane i przeznaczone do sprzedaży działki przeznaczono pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Przeznaczenie pod zabudowę przedmiotowych działek nastąpiło więc po wielu latach od zakupu przez Panią nieruchomości.

Pani zdaniem, w Jej sprawie, zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 (Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów) i C-181/10 (Emilian Kuć i Halina Jeziorska - Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie), będącym odpowiedzią na zadane przez Naczelny Sąd Administracyjny pytania prejudycjalne w zakresie dostawy działek budowlanych, dojdzie do zarządu majątkiem prywatnym Pani i męża. W powołanym wyroku TSUE stwierdził, że nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej osoby fizycznej, która dokonuje sprzedaży gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta, w celu dokonania wspomnianej sprzedaży, podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą", a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych, których Pani nie prowadziła. Tak więc działania należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Również w wyroku składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 (ONSAiWSA 2008/1/8), wskazano na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Sąd wskazał, iż stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Dokonując sprzedaży gruntów nie zachowywała się Pani jak handlowiec, lecz z uwagi na zmianę warunków życiowych i osobistych ograniczając działalność rolną, zamierza wyzbyć się nieruchomości do tej pory wykorzystywanych do prowadzenia działalności rolnej.

Również w sprawie dotyczącej tego samego stanu faktycznego Pani mąż uzyskał pozytywną interpretację wydaną przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy (sygnatura: XXX/XXX-XXX/xx/xx z dnia 21 października 2014 r.), w której uznano, iż sprzedaż działek stanowiących tereny budowlane w opisanym stanie faktycznym nie stanowiła i nie będzie stanowić wykonywania przez podatnika samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego uważa Pani, że dotychczasowa i dalsza sprzedaż działek nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w konsekwencji nie będzie opodatkowana tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.