ITPP2/443-16/07/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 24 września 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "Budowa placów zabaw w miejscowościach K., O. i S." będącego zadaniem statutowym Gminy niezwiązanym z czynnościami opodatkowanymi - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina przygotowując wniosek o wsparcie w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwoju obszarów wiejskich 2004-2006" w zakresie działania "Odnowa wsi oraz zachowanie i ochrona dziedzictwa kulturowego" na projekt pod nazwą "Budowa placów zabaw w miejscowościach K., O. i S.", uwzględniła w budżecie tegoż projektu jako koszty kwalifikowane, koszty podatku VAT. Głównym celem projektu jest poprawa warunków życia na wsi, poprzez stworzenie warunków do aktywności fizycznej i wzmocnienia więzi społecznych wśród najmłodszych członków lokalnej społeczności. Wnioskodawca wyjaśnia, że podatek VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego, tzn. takiego, który może być sfinansowany ze środków EFRR, jednakże w sytuacji, gdy VAT jest przez podmiot realizujący projekt "prawdziwie i definitywnie" poniesiony, wówczas stanowi on koszt kwalifikowany. Gmina wskazuje, że z taką sytuacją będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy podmiotowi finansującemu zakupy ze środków funduszu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu danego zakupu, np. w sytuacji, gdy dany podmiot nie będzie podatnikiem podatku VAT. Gmina podniosła, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma więc wobec niej zastosowania wyżej opisana sytuacja - w rozliczeniu z Urzędem Skarbowym nie stosuje się prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W piśmie z dnia 6 listopada 2007 r. uzupełniono opis zaistniałego stanu faktycznego o informację, że nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu będącego przedmiotem zapytania nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej. Wskazano też, że projekt ten mieści się w obszarze zadań własnych wykonywanych przez Gminę, place zabaw będą udostępniane bezpłatnie i gmina nie będzie z tego tytułu czerpać żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zaznaczono ponadto, że wnioskodawca nie ma możliwości zaliczenia wydatków związanych z planowaną inwestycją do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako podatnik VAT ma możliwość odliczenia lub odzyskania podatku VAT.

Zdaniem wnioskodawcy Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje więc go jako koszt kwalifikowany. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Organy stanowiące i wykonawcze jednostek samorządu terytorialnego zalicza się do organów władzy publicznej. Do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego należą zadania publiczne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Zakres tych zadań uszczegóławiają ustawy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Budowa placów zabaw należy do ww. zadań.

Stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Planowany do realizacji projekt mieści się w obszarze zadań własnych Gminy, a więc w zakresie, w którym Gminy nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z czym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia bądź zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z projektem "Budowa placów zabaw w miejscowościach K., O., S."

Nie jest także możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego zwrot w trybie przewidzianym w rozdziale 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż środki Europejskiego Funduszu Regionalnego są środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej, wobec czego nie są uznawane za środki finansowe bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu § 6 ust. 4 wymienionego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego

stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z planowaną inwestycją uznaje się za prawidłowe, nie mniej jednak stwierdzić należy, iż błędnie przywołane zostały w uzasadnieniu złożonego wniosku przepisy prawne będące podstawą do przyjęcia takiego rozstrzygnięcia.

Gmina stosownie do treści art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ustawodawca przewidział jednakże w § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) przedmiotowo-podmiotowe zwolnienie od podatku czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanymi w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy stwierdzić należy, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego w zakresie wykonywanych czynności statutowych (tu budowa placów zabaw) związanych z wykonywaniem zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż realizowana inwestycja nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi, w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym brak jest możliwości odzyskania podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń