ITPP2/443-1586/11/AW - VAT w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania budynku na rzecz żony.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania budynku na rzecz żony - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania budynku na rzecz żony.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność handlowo-usługową w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Żona także prowadzi odrębną działalność handlową w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W 2007 r. wprowadził Pan na stan firmy, na podstawie operatu szacunkowego, część usługową budynku stanowiącego prywatną część majątku Pana i żony. Przedmiotowa nieruchomość składa się z części usługowej i mieszkalnej. Część mieszkalna nie została przeznaczona do żadnej z działalności (jest wykorzystywana do celów osobistych). Oszacowana wartość wprowadzonej części opiewała na kwotę 1.657.300 zł i stanowiła podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Podatku od towarów i usług Pan nie odliczył.

W 2008 r. podjął Pan decyzję o rozbudowie budynku usługowego, wykorzystywanego od 2007 r. dla celów przedsiębiorstwa, o część mieszkalną z przeznaczeniem na wynajem krótkotrwały w działalności gospodarczej. W trakcie prowadzonej inwestycji odliczał cały podatek wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Inwestycja została zakończona we wrześniu 2011 r. i w tym samym miesiącu, na podstawie pozwolenia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, oddana do użytkowania. Wartość przedsięwzięcia powiększyła wartość początkową budynku usługowego o kwotę 287.547,20 zł W dniu 5 października 2011 r., na podstawie aktu notarialnego, dokonał Pan z żoną całkowitego podziału majątku wspólnego, w wyniku którego scedował na żonę przedmiotową nieruchomość. Przekazanie stanowiło czynność nieodpłatną i dotyczyło całej nieruchomości, jednak ta część budynku, która była użytkowana w prowadzonej przez Pana działalności, została przekazana dokładnie w takim samym zakresie do działalności żony. W dniu 5 października 2011 r. wystawił Pan fakturę VAT. Uznał Pan, że przekazanie budynku może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wartość wydatków na ulepszenia, od których odliczył podatek, nie przekroczyła 30% wartości początkowej obiektu wykorzystywanego w działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo ustalił Pan stawkę podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie budynku może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wartość wydatków na ulepszenia, od których odliczył podatek, nie przekroczyła 30% wartości początkowej obiektu wykorzystywanego w działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią ust. 2 powołanego wyżej artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem. Niespełnienie tego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizn) jako czynności niepodlegającej przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W świetle postanowień art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Brzmienie cyt. wyżej przepisu wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl postanowień art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle ust. 2 ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl ust. 4 omawianego artykułu, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Według ust. 7 wskazanego artykułu, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2007 r. wprowadził Pan na stan firmy część usługową budynku stanowiącego majątek prywatny Pana i żony. Oszacowana wartość wprowadzonej części nieruchomości opiewała na kwotę 1.657.300 zł. Nie odliczył Pan podatku od towarów i usług. W 2008 r. podjął decyzję o rozbudowie budynku usługowego o część mieszkalną z przeznaczeniem na wynajem krótkotrwały w działalności gospodarczej. W trakcie prowadzonej inwestycji odliczał cały podatek wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Inwestycja została zakończona we wrześniu 2011 r. i w tym samym miesiącu oddana do użytkowania. Wartość przedsięwzięcia powiększyła wartość początkową budynku usługowego o kwotę 287.547,20 zł W dniu 5 października 2011 r. scedował Pan na żonę całą nieruchomość, przy czym ta część budynku, która była użytkowana w prowadzonej przez Pana działalności, została przekazana dokładnie w takim samym zakresie do działalności żony. Przekazanie stanowiło czynność nieodpłatną.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie ww. budynku usługowego na rzecz żony nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z treści wniosku nie wynika, aby przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu. Skoro nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 7 ust. 2 ustawy, przekazanie budynku nie mogło być uznane za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Zaznaczyć jednak należy, że skoro odliczał Pan podatek naliczony z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie budynku, z chwilą nieodpłatnego przekazania (darowizny) nastąpiła zmiana jego przeznaczenia ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. W związku z powyższym zaistniała okoliczność zmieniająca prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ulepszenie wykorzystywanej nieruchomości, która rodzi obowiązek dokonania przez Pana korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 91 ustawy.

Wobec powyższego bezprzedmiotowe stało się rozpatrzenie kwestii stawki podatku obowiązującej dla tej czynności oraz podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).