ITPP2/443-153a/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniach 18 kwietnia i 6 maja 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę transakcji komisowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 18 kwietnia i 6 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę transakcji komisowych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność polegającą między innymi na zawieraniu z hodowcami norek/producentami skór z norek umów, które mają charakter umów komisu (umowy noszą nazwę - umowa kontraktacji i komisu towarowego). Jako komisant Spółka zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja), w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do sprzedaży skór surowych z norek na aukcji w Kanadzie na rachunek producenta skór/hodowcy norek (komitenta), lecz w imieniu własnym w czasie określonym przez organizatora aukcji (Spółka N). Hodowcami norek/dostawcami skór są podmioty z terenu Wspólnoty oraz spoza Wspólnoty. W 2010 r. hodowcami norek/dostawcami skór byli zarówno przedsiębiorcy, jak i rolnicy ryczałtowi dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej w Polsce, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r. brak jest podstaw do traktowania rolników - hodowców norek/dostawców skór jako rolników ryczałtowych, bowiem skóry surowe z norek zostały wyłączone z katalogu towarów kwalifikowanych jako produkty rolne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług. Rolnik dokonujący dostaw produktów innych niż rolne, pochodzących z własnej działalności rolniczej, nie może być traktowany jako ryczałtowy. W związku tym jego sytuacja prawna będzie analogiczna jak przedsiębiorcy.

Zgodnie z treścią niektórych umów zawieranych z hodowcami norek/dostawcami skór z norek z Polski, strony wyrażają zgodę, aby sprzedaż skór nastąpiła na skutek zawarcia dalszej umowy komisu przez Spółkę ze Spółką N., w wykonaniu prawa Spółki do dysponowania skórami jak właściciel, na podstawie której to Spółka N., działając w imieniu własnym, sprzeda skóry na rachunek Spółki, a Spółka w imieniu własnym, ale na rachunek hodowcy norek/dostawcy skór. Sprzedaż skór z norek na aukcji w Kanadzie nastąpi na koszt i ryzyko hodowcy norek/dostawcy skór, na warunkach opisanych w "Warunkach umowy komisu skór z Europy w celu sprzedaży na aukcji lub w drodze umowy kupna - sprzedaży".

Wyjątkowo, na wyraźne życzenie hodowcy norek/dostawcy skór z norek będącego podmiotem z miejscem zamieszkania, siedzibą lub prowadzącym działalność na terenie Wspólnoty, ale poza Polską, w umowie komisu również może zostać zamieszczone postanowienie, że sprzedaż skór może nastąpić na skutek zawarcia dalszej umowy komisu przez Spółkę ze Spółką N. w wykonaniu prawa Spółki do dysponowania skórami jak właściciel, na podstawie której to Spółka N. działając w imieniu własnym sprzeda skóry na rachunek Spółki, a Spółka w imieniu własnym, ale na rachunek hodowcy norek/dostawcy skór.

Wobec tego na skutek zawarcia umowy komisu z postanowieniem o powyższej treści, w przypadku wykonania tych postanowień hodowca norek/producent przekaże prawo do dysponowania skórami jak właściciel Spółce, natomiast na podstawie umowy subkomisu prawo takie Spółka przekaże Spółce N. Zarówno w umowie komisu zawartej pomiędzy Spółką a hodowcą norek/producentem norek, jak i w umowie dalszego komisu (subkomisu) zawartej pomiędzy Spółką a Spółką N., zostanie przewidziane dla komisanta każdej z tych umów wynagrodzenie prowizyjne od sprzedaży. Wynagrodzenie należne Spółce N. od Spółki faktycznie pomniejszy wynagrodzenie Spółki z tytułu umowy komisu zawartej z hodowcą norek/dostawcą skór.

W stanie opisanym powyżej (przy stosowaniu rozwiązania komis - subkomis), skóry na aukcje dostarczane są przez dostawców/hodowców do siedziby Spółki. W wyznaczonym miejscu Spółka dokonuje badań skór, a także analiz w celu określenia ich jakości oraz innych parametrów technicznych (wielkości, zabarwienia, czystości zabarwienia) dla potrzeb uzyskania informacji handlowych, a następnie odpowiednio sortuje skóry, dzieli na partie. Wyselekcjonowane i posortowane przez Spółkę skóry, w sposób potwierdzający ustalenia przeprowadzonych badań, będą metkowane i pakowane, a jeśli okaże się to uzasadnione, etykietowane, stemplowane i nadrukowywane. Spółka N. prowadzi w Kanadzie dom aukcyjny, w ramach którego zajmuje się sprzedażą skór futerkowych na aukcjach publicznych i w ciągu każdego sezonu organizuje od dwóch do czterech aukcji. Na aukcjach oferowany jest najszerszy asortyment północno-amerykańskich i europejskich skór z norek hodowanych (CN 43011000).

Odnośnie zapakowanych skór Spółka podejmuje dalsze czynności w celu ich wyeksportowania do Kanady. Żadne z przygotowanych przez Wnioskodawcę skór z norek nie pozostaną na terenie Wspólnoty. Spółka będzie eksporterem. Zgłaszającym będzie Spółka lub agencja działająca w Jej imieniu. Zgłoszenie celne do procedury wywozu dokonywane będzie w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy prawidłowo opodatkować podatkiem od towarów i usług ciąg transakcji komisowych, w ramach których następuje oddanie towaru w komis przez komitenta w celu sprzedaży w zamian za co komisant uzyskuje prowizję, w sytuacji gdy komisant korzysta z przysługującego mu na podstawie umowy uprawnienia do oddania towaru w dalszy komis (subkomis) i na podstawie umowy subkomisu subkomisant działając w imieniu własnym w zamian za prowizję sprzedaje towar na rachunek subkomitenta (komisanta z umowy komisu), a ten w konsekwencji na rachunek komitenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 5 i 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawą jest każda umowa, na podstawie której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Spółka stwierdziła, że już samo takie sformułowanie przepisu, Jej zdaniem, daje podstawę - w sytuacji gdy podstawową cechą komisu jest wydanie w celu dokonania sprzedaży w imieniu własnym - do traktowania wydania towaru w wykonaniu tej umowy jako dostawy. Ustawodawca polski wskazał dodatkowo wyraźnie, że jako dostawę należy traktować wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej oraz wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta. Spółka zaznaczyła, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, formułują definicję dostawy również jako przekazanie towaru na podstawie umowy, zgodnie z którą prowizja płacona jest od zakupu lub sprzedaży. W ocenie Spółki, w stanie faktycznym dotyczącym niniejszego wniosku, w wyniku zawarcia umowy komisu, a następnie subkomisu, następować będą po sobie następujące czynności istotne z punktu widzenia prawa podatkowego:

Każda z tych czynności rodzi skutki podatkowe.

Ad.1

Wydanie skór z norek w komis Spółki stanowić będzie dostawę towarów. Dostawa pomiędzy dostawcą skór a Spółką może mieć różne skutki prawno podatkowe w zależności od dostawcy:

W związku z powyższym - zdaniem Spółki - należy uznać, iż w razie zawarcie umowy komisu, pomimo braku przejścia prawa własności do towarów w rozumieniu cywilistycznym, w momencie ich wydania komisantowi nastąpi dostawa towarów, a jeśli towary będą przywożone z kraju Unii Europejskiej do Polski, nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na rzecz polskiego komisanta. Wydanie towarów na rzecz komisanta będzie jednoznaczne z przekazaniem mu w sensie ekonomicznym prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel. Zatem po stronie Spółki wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Oznacza to, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie podatnikiem odpowiedzialnym za rozliczenie transakcji. Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 punkt 4 tejże ustawy, Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić (art. 31 ustawy). Będzie to zatem przewidywana kwota należności za towar bez kwoty prowizji należnej komisantowi. Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstanie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru (w tym przypadku wydania towaru komisantowi). Jeżeli wcześniej dostawca wystawi fakturę, obowiązek podatkowy powstanie w dniu jej wystawienia (art. 20 ust. 5 i 6 ustawy).

Jeśli na aukcji zostanie uzyskana inna cena sprzedaży niż przewidywana kwota należności konieczne będzie skorygowanie wystawionej faktury oraz deklaracji VAT.

Ad. 2

Eksport skór z norek realizowany przez Spółkę na rzecz Spółki N. opodatkowany będzie stawką podatku w wysokości 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu IE 599. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 23 %, przy czym w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0 %. Stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik przed upływem termu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Ad. 3

Dokonanie sprzedaży komisowej pomiędzy subkomisantem (Spółką N.) a osobą trzecią spowoduje następujące skutki w zakresie podatku.

Podsumowując Spółka wskazała:

Każda dostawa dokonywana w ramach ciągu transakcji komisowych powinna być traktowana jako odrębna czynność opodatkowana. W związku z tym czynnościami opodatkowanymi, zgodnie z przepisami polskiego prawa powinny być:

W ramach dostawy dokonanej na rzecz Spółki, realizowanej w wykonaniu umowy komisu mogą zaistnieć następujące sytuacje, których skutki podatkowe będą się zróżnicowane:

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 16a ustawy, powstanie z chwilą otrzymania przez Spółkę zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez subkomisanta - Spółkę N. W tym samym terminie powstaje obowiązek ujawnienia czynności w ewidencji podatku od towarów i usług, a także ujęcia czynności w deklaracji VAT za ten okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstanie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Jeżeli wcześniej dostawca wystawi fakturę, obowiązek podatkowy powstanie w dniu jej wystawienia. Podstawą opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Będzie to zatem przewidywana kwota należności za towar bez kwoty prowizji należnej komisantowi. Spółka odpowiada za rozliczenie transakcji. Rozliczenie odbędzie się w ramach samooopodatkowania, na podstawie faktury wewnętrznej. Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jeśli na aukcji zostanie uzyskana inna cena sprzedaży niż przewidywana kwota należności konieczne będzie skorygowanie wystawionej faktury oraz deklaracji VAT.

Ad. 2

Obowiązek podatkowy w związku z eksportem powstanie z chwilą otrzymania przez Spółkę N. zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez Spółkę N. na rzecz osoby trzeciej. Podstawą opodatkowania będzie dla Spółki kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji Spółki N., pomniejszona o kwotę podatku. Eksport skór z norek opodatkowany będzie podatkiem 0 %, pod warunkiem posiadania dokumentu IE 599.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: miedzy komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Stosownie do treści art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (ust. 6 ww. artykułu).

Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić (art. 31 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W przypadku wydania towarów przez komitenta na rzecz komisanta, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez komitenta zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez komisanta (ust. 16a ww. artykułu).

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla komisanta:

Podstawą opodatkowania dla komitenta stanowi kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów dla komisanta (ust. 1 pkt 3 ww. artykułu).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0 % (art. 41 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, stawkę podatku 0 % stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do treści ust. 7 ww. artykułu, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (ust. 8).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (ust. 2 pkt 4 lit. c) ww. artykułu).

Na podstawie ust. 8 pkt 2 ww. artykułu, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność polegającą między innymi na zawieraniu z hodowcami norek/producentami skór z norek umów, które mają charakter umów komisu (umowy noszą nazwę - umowa kontraktacji i komisu towarowego). Jako komisant Spółka zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja), w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do sprzedaży skór surowych z norek na aukcji w Kanadzie na rachunek producenta skór/hodowcy norek (komitenta), lecz w imieniu własnym w czasie określonym przez organizatora aukcji (Spółka N). Hodowcami norek/dostawcami skór są podmioty z terenu Wspólnoty oraz spoza Wspólnoty. Zgodnie z treścią niektórych umów zawieranych z hodowcami norek/dostawcami skór z norek z Polski, strony wyrażają zgodę, aby sprzedaż skór nastąpiła na skutek zawarcia dalszej umowy komisu przez Spółkę ze Spółką N., w wykonaniu prawa Spółki do dysponowania skórami jak właściciel, na podstawie której to Spółka N., działając w imieniu własnym, sprzeda skóry na rachunek Spółki, a Spółka w imieniu własnym, ale na rachunek hodowcy norek/dostawcy skór. Sprzedaż skór z norek na aukcji w Kanadzie nastąpi na koszt i ryzyko hodowcy norek/dostawcy skór, na warunkach opisanych w "Warunkach umowy komisu skór z Europy w celu sprzedaży na aukcji lub w drodze umowy kupna - sprzedaży". Wyjątkowo, na wyraźne życzenie hodowcy norek/dostawcy skór z norek będącego podmiotem z miejscem zamieszkania, siedzibą lub prowadzącym działalność na terenie Wspólnoty, ale poza Polską, w umowie komisu również może zostać zamieszczone postanowienie, że sprzedaż skór może nastąpić na skutek zawarcia dalszej umowy komisu przez Spółkę ze Spółką N. w wykonaniu prawa Spółki do dysponowania skórami jak właściciel, na podstawie której to Spółka N. działając w imieniu własnym sprzeda skóry na rachunek Spółki, a Spółka w imieniu własnym, ale na rachunek hodowcy norek/dostawcy skór.

Wobec tego na skutek zawarcia umowy komisu z postanowieniem o powyższej treści, w przypadku wykonania tych postanowień hodowca norek/producent przekaże prawo do dysponowania skórami jak właściciel Spółce, natomiast na podstawie umowy subkomisu prawo takie Spółka przekaże Spółce N. Zarówno w umowie komisu zawartej pomiędzy Spółką a hodowcą norek/producentem norek, jak i w umowie dalszego komisu (subkomisu) zawartej pomiędzy Spółką a Spółką N., zostanie przewidziane dla komisanta każdej z tych umów wynagrodzenie prowizyjne od sprzedaży. Wynagrodzenie należne Spółce N. od Spółki faktycznie pomniejszy wynagrodzenie Spółki z tytułu umowy komisu zawartej z hodowcą norek/dostawcą skór.

Odnośnie zapakowanych skór Spółka podejmuje dalsze czynności w celu ich wyeksportowania do Kanady. Żadne z przygotowanych przez Wnioskodawcę skór z norek nie pozostaną na terenie Wspólnoty. Spółka będzie eksporterem. Zgłaszającym będzie Spółka lub agencja działająca w Jej imieniu. Zgłoszenie celne do procedury wywozu dokonywane będzie w Polsce.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawy opisanych we wniosku towarów, w przypadku gdy dostawcą jest hodowca/producent z kraju Unii Europejskiej, będą dla Spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Obowiązek podatkowy w przypadku tych dostaw powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy (wydanie towaru komisantowi), a jeżeli wcześniej dostawca wystawi fakturę, w dniu jej wystawienia. Podstawą opodatkowania będzie kwota, jaką Spółka obowiązana będzie zapłacić dostawcy (pomniejszona o kwotę prowizji). Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z kolie dostawy przedmiotowych towarów dla kontrahenta z Kanady stanowić będą dla Spółki eksport bezpośredni. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania przez Spółkę zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez kontrahenta z Kanady na rzecz osoby trzeciej. Podstawą opodatkowania tych czynności będzie kwota należna za dany towar, pomniejszona o kwotę prowizji kontrahenta z Kanady i kwotę podatku. W przypadku posiadania przez Spółkę dokumentu IE 599, ww. eksport opodatkowany będzie stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Jednocześnie informuje się, że kwestie sposobu opodatkowania dostaw dokonywanych przez hodowców/dostawców skórek oraz kontrahenta z Kanady zostały rozstrzygnięte w postanowieniu nr ITPP2/4430153b/11/AF.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.