ITPP2/443-1516/12/RS - Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia uprawnienia do nabycia roszczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia uprawnienia do nabycia roszczenia - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia uprawnienia do nabycia roszczenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla celów tego podatku w Polsce. Działalność obejmuje, m.in. działalność związaną z obsługą rynku nieruchomości, w tym kupno i sprzedaż nieruchomości, jak również pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Spółka prowadzi, m.in. działalność w zakresie regulacji stanu prawnego nieruchomości i pośrednictwa, w obrocie nimi. W ramach prowadzonej działalności dokonuje transakcji cywilnoprawnych polegających na zakupie praw i roszczeń do nieruchomości przysługujących dawnym właścicielom gruntów przejętych przez Państwo na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. ("dekret"). Zgodnie z ugruntowaną praktyką i orzecznictwem sądów, prawa i roszczenia dawnych właścicieli do nabycia gruntów oraz użytkowanie wieczyste gruntów przejętych przez Państwo, na mocy przepisów dekretu, są nie tylko dziedziczne ale i zbywalne. Nabywca po przejęciu tych praw, wstępuje w prawa strony w toczącym się postępowaniu administracyjnym o oddanie gruntu lub gruntu w użytkowanie wieczyste w miejsce dotychczasowych właścicieli lub ich spadkobierców. Przedmiotem takiej transakcji są prawa związane z utraconym majątkiem. W dniu 2 grudnia 2008 r. Spółka zawarła "Przedwstępną umowę sprzedaży", zmienioną później w dniu 6 kwietnia 2011 r., z osobami fizycznymi ("właścicielami"), którym przysługuje roszczenie wynikające z dekretu do udziału w części nieruchomości położonych w W. ("nieruchomości"), których aktualnym właścicielem jest to miasto. Zgodnie z postanowieniami art. 7 dekretu, roszczenie właścicieli będzie mogło być zrealizowane bądź to, w pierwszej kolejności, w formie nabycia prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, a kolejno, w formie nabycia własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zastępczej, bądź w formie odszkodowania. Na mocy opisanej wyżej umowy przedwstępnej właściciele zobowiązali się wobec Spółki do zawarcia z nią umowy sprzedaży:

* całości przysługujących udziałów w prawach i roszczeniach wynikających z art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st., względnie

* wszelkich udziałów w prawach i roszczeniach do nieruchomości przysługujących im na podstawie innego tytułu, w tym także wszelkie udziały w prawach i roszczeniach przysługujących im na podstawie działu lub zrzeczeń uzyskanych od innych osób posiadających takie uprawnienia, względnie

* wszelkich udziałów w prawach i roszczeniach do odszkodowania z jakiegokolwiek innego tytułu w związku z nieodzyskaniem nieruchomości, bądź

* odszkodowania za wyrządzone szkody przez wydanie ostatecznych decyzji odmawiających przyznania własności czasowej w przypadku stwierdzenia ich niezgodności z prawem.

Od dnia zawarcia "Przedwstępnej umowy sprzedaży" Spółka była zobowiązana do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z prowadzeniem postępowań w postępowaniach administracyjnych oraz sądowych w sprawach o stwierdzenie nieważności orzeczeń administracyjnych oraz o odzyskanie prawa własności nieruchomości, o uzyskanie prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zamiennej oraz o odszkodowanie, jak i we wszelkich innych postępowaniach sądowych. Na poczet ceny Spółka wpłaciła zaliczkę. Uprawniona jest do wskazania osoby trzeciej jako drugiej strony przyrzeczonej umowy sprzedaży. Właściciele wyrazili zgodę na przeniesienie przez nią całości praw i obowiązków wynikających z ww. umowy na podmiot trzeci. Nieruchomości będące przedmiotem umowy, położone są w atrakcyjnej lokalizacji z punktu widzenia budownictwa mieszkaniowego z możliwością dostępu do usytuowanych w pobliżu sieci elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych, wodociągowych i kanalizacyjnych. Spółka zainteresowana jest sprzedażą przysługującego roszczenia na rzecz podmiotu działającego w sektorze budowlanym i deweloperskim. W tym też celu zawarła "Przedwstępną umowę sprzedaży roszczenia", na podstawie której zobowiązała się, według wyboru kupującego, do przeniesienia na kupującego uprawnienia do nabycia roszczenia, poprzez wskazanie kupującego jako strony umowy przyrzeczonej zawieranej z właścicielami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie przez Spółkę, za wynagrodzeniem, uprawnienia do nabycia roszczenia od właścicieli, poprzez wskazanie podmiotu trzeciego jako strony umowy przyrzeczonej zawieranej z właścicielami, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne przeniesienie uprawnienia do nabycia roszczenia od właścicieli, poprzez wskazanie podmiotu trzeciego jako strony umowy przyrzeczonej zawieranej z właścicielami stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Katalog usług określony w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym lecz określa, co jest również traktowane jako świadczenie usług. Świadczenie usług dopełnia niejako dostawę towarów i obejmuje wszystko, co dostawą nie jest. Spółka stwierdziła, że przeniesienie tych praw dokona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W ocenie Spółki, czynność ta powinna zostać uznana za podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji jest uznawane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Dana czynność podlega opodatkowaniu tym podatkiem wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy czynnością, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za czynności wykonywane w ramach stosunku prawnego. Zatem otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania usługi (wynagrodzenie musi być należne za jej wykonanie).

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż skoro - jak wynika z treści wniosku - sprzedaż praw do nabycia roszczenia będzie miała charakter odpłatny, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.